en büyük acım bu zaten hiçmi sevmiyorsun yada inadın uğrunamı artık geri adım atamıyorsun.sevginin üstüne duvar örüldü diyor.hadi birşans daha diyemiyorken ben de nolur yapma diyemiyorum içim acıya acıya.Hic caba gostermemesi cok üzücü. Insan yuvasinin yikilmasindan korkar bunlardaki nasil özgüven ya da ego demeliyim...
hiç mi oluru yok?Ben 2013 Mart ayında tanıştım, Temmuz ayında evlilik teklifi aldım, 2014 Haziran' da evlendik.
2015 Haziran' da boşanacağız.
Tanıdık olduğu için, referanslı olduğu için güvendim adama ve evlenmeyi kabul ettim.
Ama demek ki insanların ''Aman bu adam çok iyi bir tanış bak'' demesine güvenmemek lazım çok
Ailesi yüzünden bu konuma geldik ve eşim mesajla bıraktı beni ortada, sonra da aramadı sormadı.
Aramayacak da.
Çok merak ediyorum dava günü karşıma nasıl dikilecek...
ne yapayım arkadaşım yalvararakmı adamı kendimi bağlıyım kendimi sevdireyim azıcık sevse bunu yapmazmı.sevgiliyken küssem açmasam tlflarını sabaha kadar dayanamaz kapıma dayanır bana ulaşmanın hertülü yolunu denerdi.şimdi bütün aileye yansımış ve iş son noktaya gelmişken hiçbirşey yapmaması kafasında herşeyi sonlandırdığını gösteriyor.Seviyorsanız elinizden geleni yapın..
fazla bunaltacak bir zaman yokki sabah ondan erken çıkıp akşam ondan geç geliyorum zaten h.içi beni gördüğü 1 saat.bütün hayatını ele geçirmeyi istemedim zaten istemembi süre ayrı kalmayı deneyin.
belki evlilik psikolojisine girip kabuğuna çekilmiştir yada siz ilgi bekleyerek fazlamı bunalttınız?
flört döneminizde bu kadar takıntılı değilmiydi siyasete olan düşkünlüğüfazla bunaltacak bir zaman yokki sabah ondan erken çıkıp akşam ondan geç geliyorum zaten h.içi beni gördüğü 1 saat.bütün hayatını ele geçirmeyi istemedim zaten istemem
ne yapayım arkadaşım yalvararakmı adamı kendimi bağlıyım kendimi sevdireyim azıcık sevse bunu yapmazmı.sevgiliyken küssem açmasam tlflarını sabaha kadar dayanamaz kapıma dayanır bana ulaşmanın hertülü yolunu denerdi.şimdi bütün aileye yansımış ve iş son noktaya gelmişken hiçbirşey yapmaması kafasında herşeyi sonlandırdığını gösteriyor.
değildi benle zaman geçirmek için fırsat kollardı,küs kalamazdı hiç.asla sevgisinden şüphe duymazdım.ama evlilik herşyi değiştirdi.flört döneminizde bu kadar takıntılı değilmiydi siyasete olan düşkünlüğü
Duvarlari oren kendi kafasindakiler ama goremiyor demekki. Gercekten insan emeklerine üzülur. Pasa keyfi bilir o halde daha yapicak birsyiniz kalmamiski zaten isteklerinizde cok normal cok masum istekler. Bunlari da karsilayamiyorsa kocalik yapamiyor demekki.en büyük acım bu zaten hiçmi sevmiyorsun yada inadın uğrunamı artık geri adım atamıyorsun.sevginin üstüne duvar örüldü diyor.hadi birşans daha diyemiyorken ben de nolur yapma diyemiyorum içim acıya acıya.
bir yıldır mı böyle yoksa son zamanlarda mı?değildi benle zaman geçirmek için fırsat kollardı,küs kalamazdı hiç.asla sevgisinden şüphe duymazdım.ama evlilik herşyi değiştirdi.
bi süre ayrı yaşamayımı deneseniz boşanmak yerine.ne yapayım arkadaşım yalvararakmı adamı kendimi bağlıyım kendimi sevdireyim azıcık sevse bunu yapmazmı.sevgiliyken küssem açmasam tlflarını sabaha kadar dayanamaz kapıma dayanır bana ulaşmanın hertülü yolunu denerdi.şimdi bütün aileye yansımış ve iş son noktaya gelmişken hiçbirşey yapmaması kafasında herşeyi sonlandırdığını gösteriyor.
hiç mi oluru yok?
yani mesajla bırakacak kadar ne yaşadınız?
aşkımdan ölüyom geberiyom deyip evlenenlerin sonu hep bu...Çok sevdiğim sevildiğime inandığım için emek verip evlendiğim eşimle 1 yılımız olmadan boşanma eşiğine geldik.
Herşeyin çok güzel olması gereken bu zamanlarda biz 1 gün iyiysek 3 gün kötü olduk.Sevgiliyken gözümün nuru beni sevdiğine emin olduğum adam gitti farklı bir karakterle ilgi göstermeyen siyasi işlerinden ötürü sürekli eve geç gelen bana maddi manevi hiçbir desteğini göstermeyen bir adam oldu.
Anlayacağınız zorla sevilmek ilgi birşeyler yapmak istedim tartışsak dahi silbaştan yapıp güzel şeylerle yön vermek istedim o ise hep katı durdu.Yatak odamızda bile yeni evli olmamıza rağmen 15-20 günde bir dememe rağmen birlikte olabildik.Bazen şirinlikleriyle gönlümü kazandı ama çoğukez sevilmeme önemseme hissiyle ezildim içten içe yedim kendimi.Çalışan ayakları üstüne duran ve aile olarak da güçlü biriyim.
Öyle bir hale geldikki her tartışma sonucunda istersen büyüklerinle konuş baban burda al karşına konuş en sonunda konuştum ve ailemden kimse bu işi olur gözüyle mutlu olabilirim gözüyle bakmıyor.
Bende mücadele edebilirmiyim bilmiyorum.Ama o kurulu evimi boşaltmak onla olan anılarım sayesinde edindiğim arkadaşlarımız birsürü fotoğrafımız gittiğimiz yerler birlikte kullandığımız eşyalarımız belki saçma gelecek ama hepsini nasıl yok edeceğim çıkaracagım hayatımdan nasıl bir süreçtir bu.
Pazar akşamı aileler ablası eniştesi benimde teyzem öyle bir konuşma olduki ikimizin aileside orada hiç konuşamayan bir çift gördük sevgi görmedik bukadar çok severken nasıl bu hale geldiniz diyorlar.En son eniştesi 3-5 gün ayrıl kalıp düşünün lütfen sonu kötü olmasın dedi ve 2 gündür ayrıyız bu süreçte hala bakıyorum yine tripler felan facede normal siyasi paylaşımlar yanii pişman olsa gel tekrar deneyelim son sans dese belki diyeceğim ama onun bu kendinden taviz vermeyen haliyle bitmeye gidiyor.
Neyapacağım akıl verin bu durumu yaşayıp ayrılan yada ders alıp yoluna daha mutlu devam eden varmı?
ailesinden uzak bi eve çıksaydınız?Maalesef.
Ailesi yüzünden bitti bizimki.
Anneme şunu dedin, annemin getirdiği elmaları yemedin, ablama bunu dedin. Hep bunlarla savaştım.
Evi, beni bırakıp her akşam anneye gidiyordu.
Anne de karşı dairede.
Ben gitmeyince surat asıyor.
Ben diyordum ki bir evin bir kızı olan benim ama erkek rolüne soktun beni :)
İki sorunlu abla.
Bir sürü sorunlu yeğen.
Hepsine yetmeye çalışırken beni ihmal edip suçlayan bir adam.
Bu kadar devam edebildik maalesef.
Evlilik oncesi cok ilgil olanlar nedense evlenince bir saliyorlar artk ilgililerden korkar oldum vallahi en azndan adami bastan taniyoruz diyosn beklentilern azaliyor.E="Hayaltr, post: 40807712, member: 245797"]değildi benle zaman geçirmek için fırsat kollardı,küs kalamazdı hiç.asla sevgisinden şüphe duymazdım.ama evlilik herşyi değiştirdi.
Allah yardımcınız olsun gerçektn çok zorMaalesef.
Ailesi yüzünden bitti bizimki.
Anneme şunu dedin, annemin getirdiği elmaları yemedin, ablama bunu dedin. Hep bunlarla savaştım.
Evi, beni bırakıp her akşam anneye gidiyordu.
Anne de karşı dairede.
Ben gitmeyince surat asıyor.
Ben diyordum ki bir evin bir kızı olan benim ama erkek rolüne soktun beni :)
İki sorunlu abla.
Bir sürü sorunlu yeğen.
Hepsine yetmeye çalışırken beni ihmal edip suçlayan bir adam.
Bu kadar devam edebildik maalesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?