12 yıldır birlikteyiz ve ilk 6 yıl ben eşime çok baskıcı bir tavır sergiledim. Aşırı derecede kıskançlıklarım oldu.
Evlendikten 1 sene sonra ortada kavg gürültü yokken eşim ayrılmak istediğini söyledi. Beklemiyordum çok seviyordum yıkıldım. Konuştuk, vazgeçti.
Tam 1 sene sonra yine hicbirsey yokken surat asmaya ters davranmaya konusmamaya basladı. Sonuc yine aynı ayrılmak istiyordu. 1 ay ayrı kaldık sonra yine barıstık. Tabi aileler de devreye giriyordu ayrılmak isteyince.
Sonra 2011 yazında hamile kaldığımı öğrendim. Hersey farklıydı artık. Hic çocuk istemeyen adamın ayakları yerden kesilmişti. Mutluyduk... Ta ki bebeğimi kaybedene kadar. 8 aylık hamileydim. Apar topar sezeryana alındım. Bebeğimi 2 gün sonra kaybettik
( bu süreçte eşim çok destek oldu. Hastanedeyken elimi bi an bırakmadı. Biliyor musun aslında ben seni çok seviyormuşum sana da bisey olsaydı ben napardım dedi. Ayrılmak söz konusu olmadığı zamanlarda çok iyiydi iki farklı insandı sanki karşımdaki. O beni sevmediğini söyleyen adam değildi sanki...
Bebeğimizi kaybettikten kısa bir süre sonra tekrar hamile kaldım ve oğlum dünyaya geldi çok şükür. Ve oğlum henüz 3.5 aylıkken bu yine ben yapamıyorum ayrılalım. Ben oğlumu hergün görmeye gelirim, seninle yasamaya istegim yok dedi. Bu her ayrılmayı istediginde nedenini sordugumda cevabi 'zamaninda yaptığın kıskançlıkların bedeli, acısı şimdi çıkıyor' oldu.
En son ayrılmayı istediginde yine aileler devreye girdi. Artık bende istemediğimi söyledim. Bitsin dedim. Bu defa yine vazgecti, oğlundan ayrı kalamayacağını da anladı. Hersey güzel olacak dedi vs vs
Bu arada whats app dan is nedeniyle sadece telefonla görüstüğü biriyle normal konusmalarini okudum. Fakat bu ismi aksamlari sildigini gündüzleri tekrar kaydettigini farkettim. Nedenini sordugumda ben kıskanclik yaparım diye öyle yapıyormuş. Bunun da tartışması olunca whats app i siliyorum dedi. Sildikten sonra ben tekrar yüklediğimde aynı yerde çalıştığı kızdan mesaj geldi. Kız buna çalışın diye yazıp gülen surat yapmış. Ben de mesajı da whats app ı da tekrar sildim konuyu da açmadım. Sonra eşim işinde yer degistirdi. Şimdi bu kız da pazartsi günü eşime yardımcısı olarak yanında işe başlayacak. Bunu öğrenince ben de arkadaşlıklarının samimiyetini sordum. Geçen yıl sana böyle bir mesaj atmıştı. Sence biraz laubali değil mi sen ona bu rahatlığı vermesen yazamazdı falan dedim. Burdan olay patladı. Resmen delirdi, ağzına geleni saydı. Elinde top vardı. Yüzüme attı, üstüme yürüdü. Gitti su içerken bilerek mi bilmiyirum bardak kırdı ondan sonra tekmeleyerek camasır sepetini parçaladı. Ben de oğlumun esyalarını hazırlayıp evi terk etmek istedim bırakmadı. Ama artık ne yazik ki görüyorum ki bzden hicbisey olmaz. Zamanında cocuk yokken ayrılmayıp oğluma bunu yaşatacagım için de kendime çok kızıyorum. Çok uzun oldu biliyorum, okudugunuz icin tesekkürler