- 21 Ocak 2018
- 1.420
- 4.128
- 63
- Konu Sahibi bookermoon
- #1
Sevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.
Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.
Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.
Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?
(5 yıllık evlilikte son 1 yıldır böyle, yoksa kesinlikle çocuk düşünmezdim.)
Not, Arkadaşlar konuyu açtıktan sonra çoğunluğu dinleyip güzelce konuştum, ama adam değişmek, rahatını bozmak, kendine çeki düzen vermek istemiyormuş. Böyleymiş artık ve böyle kabullenmek zorundaymışım! Lütfen hala kırıcı yorumlarınıza devam etmeyin bu bencillik sizin için hiçbirşey ifade etmiyorsa.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.
Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.
Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.
Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?
(5 yıllık evlilikte son 1 yıldır böyle, yoksa kesinlikle çocuk düşünmezdim.)
Not, Arkadaşlar konuyu açtıktan sonra çoğunluğu dinleyip güzelce konuştum, ama adam değişmek, rahatını bozmak, kendine çeki düzen vermek istemiyormuş. Böyleymiş artık ve böyle kabullenmek zorundaymışım! Lütfen hala kırıcı yorumlarınıza devam etmeyin bu bencillik sizin için hiçbirşey ifade etmiyorsa.
Son düzenleme:
