Az önce onun liseden beri çok samimi olduğu arkadaşıyla görüştük. Ondan hiçbirşey saklamaz, durumumuzu anlatmış. Oda beni arayıp eşime, sen onun gibisini zor bulursun biz aramızda hep senin ne kadar şanslı olduğundan konuşuyoruz aklını başına al dedik, diyor. Hatta şakaya vurup, şimdiden sıraya girenler var oğlum, falan demiş. Eşim sadece gülmüş ve farkında olduğunu söylemiş. Arkadaşına da olumlu konuşmamış ve ev arkadaşlığı fikrini çok sevdiğini söylemiş. Hatta onlarada tavsiye ediyormuş!!! Ne zararım vardı hiç bilmiyorum, bu kadar soğuyacağı hiçbirşey yapmadım. Ekonomik olarak hiç zora sokmadım, hiçbir hobisine karışmadım, dışarda yenilen birşeyi beğendiyse hemen öğrendim evde yaptım, işyeri için yemek hazırlarken çay saatini düşünüp birde kek, kurabiye, pasta ekledim. Sosyal medya hesapları olmayan, köşesinde kitabını okuyan oğluyla ilgilenen bir kadınım. Neyim kötü geldi ona hiç bilmiyorum, gerçekten anlamıyorum.