Boşanmanın Çocuk Üzerindeki Etkileri

Arkadaşlar 5.5 yaşında bir kız yeğenim var, biz zaten altlı üstlü yaşıyorduk ama anlaşamadılar ve boşanıyorlar. Annesi zaten çocuğu almıyor, istemiyor daha öncede istemedi olmuştu böyle bir durum. Bir insan çocuğundan nasıl vazgeçebilir...
Yani ne eziyet gördü ne dayak ne başka birşey, yemeği önüne gelir bulaşıkları dahi yıkamaz,çocuğuna bakmaz... neyse şuna yoruyorum, bizim onlardan çok daha iyi bakabileceğimizi biliyor sanırım ondan istemiyordur ona yoruyorum ve böyle düşünmekte de haklı aslında, güveniyordur bize.
Bana tecrübelerinizle yardımcı olurmusunuz nasıl davranmalıyız nasıl hazırlamalıyız? Annesine de çok bağlı doğal olarak daha ana kuzusu yavrum. Bizde geçirirdi genelde gününü,hayatında çok değişen bir şey olmayacak, annesini görmek, evinde uyumak dışında... ne yapabilirim? kız çocuğu ve kendimizden başkasına emanet edemeyiz, annesi zaten sizde kalsın siz bakın diyor yani düşünebilrsiniz az çok durumu sanıyorum. sorunum çocuğu bu duruma hazırlayabilmek...

Allah kimseye göstermesin, ama mutsuz evlililktense, sağlıklı bir terbiye ve eğitim ile büyümesi daha iyidir...
napalım başa gelen çekiliyor...

annesi hayattayken siz neden böle bir sorumluluğu alıyorsunuz.bakıcak durumumu yok? olmasa bile maddi destek olun ki yine annesinin yanında kalsın.anne de ne rahatmış sizde kalsın derken.

Sizin kendi çocuğunuz var mı?
Varsa gerçekten kendi evlatlarınızdan ayırmamayı başarabilecek misiniz?
Ben onu istemeyen anne yerine, nasıl davranmalıyım diye düşünen akrabasının yanında kalmasını uygun görüyorum.
Çünkü anne anlatılan kadarıyla sağlıksız biri.
O çocuğa anca zararı olur.
Annesini elbette özleyecektir çocuk.
Annesi kötü davransa da o yaşta gider yine annesine sarılır o yaştaki çocuklar..
Sevginizle ilginizle halledebilirsiniz herşeyi.
Annesi hakkında yorum yapmadan.
Size annesiyle ilgili soru sorduğunda aynı soruyu siz ona sorun.
Onun düşünmesini ve karar vermesini sağlayın bence.
Annem neden gitti diye sorduğunda, annen neden gitti ki gibi.
Bırakın o düşünsün.
Alışsın acısına..
Ama lütfen o çocuğu çok sevin eğer siz bakacaksanız.
Hep bağrınıza basın.
Hep sarılın.
İyi ki siz varmışsınız hayatında.

Bu arada babası nerde çocuğun??