boşanmanın eşiğinden dönmüş ,iyileşen kalpler var mı_?

ezgiiyilmaz

DUALAR KADERİ DEĞİŞTİRİR.
Kayıtlı Üye
11 Şubat 2014
385
20
18
35
İstanbul
arkadaşlar merhaba, boşanmanın eşiğinden dönmüş ve iyileşen kalpler varmı?
çok zorlu bir süreç.. evet , sabır ve sevginin en ıhtıyac olduğu zaman hayatımızda, belki bir şansı daha hak ettiğinizi düşündüğünüz zamanlar oldumu? bu yoğun süreçte neler yaşadınız...
 
ben o duyguyu yasadım hemde cok kezz malesef.bız esımle kacarak evlendık cok kısa orusup bole bır karar verdık esımın aılesı ıstanbulda yasıyordu kendı baska bır sehırde yılalrdır tek basına yasamıs bır ınsandır kendısı.bız evlendık herseyı kendımız yaptık kımseden yardım almadık.ama daha dugunum ertesı gunu altınalrım alındı elımden ve 4 yıl oldu halen gerı gelmedı bzı tek basımıza dugun yaaprkn onlar yamızda yojktu ama ıs altına gelınce alındı.nyese bu yuzden kavgalarımız basladı cunku her seferınde babası bıze geldıgıgnde hzuzurumuz kacıyordu adam babasına tapıyordu resmen cunku.sonra esım gelenek adet bılmezdı cok kufur ederdı cok borc yapmıstı bende luks ıcınden gelmıstım ılk baslarda yasadgımız hayata uyum saglayamdım ama onu sevıyorudm o yuzden ktalndık ve herseyın ustesınden geldık bır dukkanımız varken 2 oldu arabalar falan ama bu aıleler yok mu ıste onlar adamı bosattırır.bız bırde hep ıs yuzunden de kavga ederdık kavgamız basladıgınde ne o susuardı ne ben ve ıs buyurdu cocgumuz oldu doğum yaptım 2 gun sonra ayrlılmaya karar verdık cunku tartıstık bu seferde annesı yuzunden oldu aılemı cagırdım alıp goturmek ıstedıler ama olmadı off karısık ve sacma oldu yanı ama ben dondum ama baktıgımda keske her- kavgada ayrılalam demesydım cunku cok boşmuş sızınde basınıza geldı.
 
Ben.... Allah o kötü günleri bir daha göstermesin (Amin) bir yıla yakın sürdü, her günüm ağlayarak geçti, çok kötüydü. Şimdi iyi Rabbim bozmasın (Amin) Bu süreçte sabır ve dua en büyük ilaçtır, Sabret arkadaşım her gecenin elbet bir sabahı var.
 
inş kimse yaşadıklarını tekrar yaşamaz,,, alınmış dersler olur hayatımızda. bızde severek evlendık aileler çok ıyı anlaşıyordu onunda benımde ailesi çok ıyı ınsanlar. durumumuzda ıyı ıkımzde calışıyoruz . bızde evlendık ve tartsmalar basladı bır dert yok ya bır kusur yok ya sanki en ufak bırsey dağ oluyordu aramızda. ve birgün ben eşimin sadakatsizliğiyle sınandım olay olalı 2ay bıtecek. psikolojık yardım alıyoruz. benı sevdiğini biliyor ve hissediyorum bana ve yuvamıza değer verir,herseyı nerdeyse benım ıstedğm gbı yapardı... bende boşanacaktım kararlıydım ailemde destekti annem yanı. ama bırakamadım ılıskımızın önceki haline kıyamadım kaliteliydi çünkü. 4yıldır bırlıkteyz ılk kez sadakatsızlığını yasadım.evlenelı 6ay olmştu. ihanet etmek ıstemıs o şiddetli kavga ettiğimz gunlerde nıyet etmıs bu nıyetını baska bır erkek ark.paylaşmış ben bu sekılde ogrendım mesajını gördum okadardı nıyettı. devamı gelmemış öyle işte hanımlar
 
daha önce bir arkadaşın yorumunda görmüştüm yazınızı... burada yazarsan daha çok yıpranırsın gibiime geliyor. sen bir karar verdin, destek alıyorsun. unutmaya çalışıyorsun. burada sürekli yazarak unutamazsın ki....

kendine meşguliyet bulmanı öneririm ben.. kitap oku, makale oku, el işi vs yap... çalışıyormuydun hatırlamıyorum boş vakitlerinde kurslara git... kendini başka şeylere ver.. burada yaran deşilecek.. yoksa başka niyetim yok emin ol...
 

hmmm...unutmaya çalış.şans verdin ve senin de hataların var belki bu yaşadıkların silkelenmenize ve ilişkinize çeki düzen vermenize yarar.evlendik tamam deyip bir rehavet çökmüş ikinize de ancak yaşadıgınız bu kaybetme korkusu kendinize getirebilir.
 

evet oyle oldu tamda, gttğmz uzmanda aynı görüşte. ıns daha ıyı olacak dıye umutlarımız,yenıden sımsıkı güvenmem zaman alacak elbet
 
Evlilik aslında bir satranç oyunu değildir.

Bireylerin kendi özgürlüklerinin kısıtlanmadan yaşamlarını paylaştıkları bir yapıdır, olgudur. Maalesef toplumumuzda "bize öğretilenler" biraz daha farklı.

Devir değişiyor, anlayışlar değişiyor, bakış açıları değişiyor...

Değişime direnmenin bir manası yok.

Uzun süreli evliliklere bakıldığında 1 tarafın baskın olduğu, öteki tarafın ise "Amaaaan ne yapayım" tarafında olduğu görülmekte.

Tabii ki istisnalar vardır...

Bir yuva kolay kurulmaz ama çok kolay yıkılır. Hele ki son zamanlarda insanlardaki tahammülsüzlük torbasının küçük olması buna çanak tutmaktadır.

Ben ne olursa olsun "Bir musibet bin nasihatten iyidir" düşüncesinin DOĞRU olduğuna inanıyorum.

Kimse istemez boşanmanın eşiğine gelmeyi. Tabi burada karşılıklı olarak "beklentilerimizin" ne olduğunu da gözden geçirmemiz gerekiyor.

Boşanma eşiğinde olanların bu "beklenti" meselesine eğilmelerini öneririm.

Eşlerimizden ne bekliyoruz...

Peki eşlerimiz bizlerden ne bekliyor. Karşılıklı beklenti yarışına mı giriyoruz?

Hayattan zevk almak için illa beklentilerimizin karşılanması şart mı?

Yaralar illa ki iyileşir. Ama beklentilerinizin seviyesini düşürmedikçe yine yaralanır yine acı çekersiniz...

Ne kadar az beklenti o kadar az hayal kırıklığı diyorum...
 




çok doğru, beklentiler herzaman en tavanda .. ancak bır olay gelır sarsılırsın he ozaman anlarsın kı benım bunları yasayandan hıc farkım yokmuş, farkımız yokmuş dersin. evlilik bence sanat işidir. gercekten sevgi cinsellik uyum dost arkadas bunların hepsini yaşadığın biriyle mutlu olursun. kimse sadakatsızlığı hak etmıyor kimse. ve BİRGÜNDE BAHAR GELMEZ GERCEKTEN..
 
Son düzenleme:
Ben de yaşamıştım .Evli iken 2 kere boşanmanın eşiğinden döndüm , ancak 3. de tamamen bitti.

Olmayan , yürümeyen bir evliliğe şans vermeyi çok anlamlı bulmuyorum.

Olan sadece size ve boşa geçen zamanınıza oluyor
 
ben tam olarak bunu yaşadım
henüz 8 aylık evliyken eşimin hataları yüzünden boşanma kararı aldım
eşyalarımı toplayıp bir garaja yerleştirdim ev bomboş kalmıştı,avukatlara gittim tam davayı açacakken eşim tekrar çıktı karşıma özür diledi,yalvardı ağladı nihayetinde 3 ay ayrı kaldıktan sonra bie araya geldik.
yeni bir eve taşındık yeni mobilyalar aldık..
şimdi 10 aydır beraberiz
ama şükür ki mutluyum şikayetim yok
bebeğimiz olsun istiyorum hatta
yani bende boşanmanın eşiğinden döndüm ve kalbim iyileşti
eşimi seviyorum ve onunla mutluyum çok şükür
 
7 Yıllık evliliğin üzerine bir çok hata sebebi ile 2 çocukla boşanma kararı aldım ve boşandım. 9 ay ayrı kaldık ancak bu süre içerisinde çocuklarımız sebebi ile çok bir araya geldik. Netice de annelik/babalık bitmiyor. Bu süreçte en az etkilenen ben ve büyük kızım, en çok etkilenen ise küçük kızım ve baba oldu. Küçük kızım sabaha karşı uykulardan sıçrardı babacım, nerede babacım diye... Ona ağır geldi bu süreç ve ben ilk defa kararımı sorgulamak zorunda kaldım. Aile terapistine gittik, eşim öfke tedavisi görmeye başladı, düzelme sözleri vs.. daha önce bunları yapmamıştık. Şimdi tekrar bir aradayız, yeniden evlenmedik ancak deniyoruz zaman neyi getirir bilmiyorum ama gördüğüm bir şey var ki eşimde sevgi hiç bitmemiş, pişmanlığı çok fazla, ayrı kaldığı sürede yaşadıklarından da ciddi bir ders almış gözüküyor... Ama ben hala tam güvenemiyor ve eskisi gibi olamıyorum, zamana bıraktım. Bekleyip göreceğim.
 
bu sorunun cevabını bende çok merak edıyorum evlılıklerde boşanmaya karar verıp boşanma surecınde bırlesıp acaba kaç kısı sonunda mutlu olmustur dıye....
bende 28 subat cuma gunu boşanma dılekçesını avukat eşliğinde verdim sanırım bu kararı vermeye mecbur kaldım
aılesı tarafından saygımız bıttı hakaretler kufurler esımın benı savunmaması ustelık aılesıyle bırlıkte olup evımızden cekıp gıtmesı 2,5 aydır ayrı yaşıyoruz
hıcbısı degısmedı hergun baska bır hakaret yıyorum ablalarından ayrı annesınden ayrı bana hakaretlerı yetmıyomus gıbı annem babam annemın sulalesıne kadar dıl uzatır oldular esımı defalarca uyardım aılesının onunu kessın dıe ama yok dıkkate bıle almadı ben daha fazla bana hakaret ettırten onunu kesemeyen bır esın soyadını tasımak ıstemedım...bence saygı yıkıldıgı anda gerı toparlanamaz o evlılık dıye dusunuyorum bugun olmasa bırgun elbet bıtecek yuzume bakmaya yuz bırakmadılar kendılerınde ...... 2 yıldır ara ara bu hakaeretlerı yıyordum fakat evladım var dıe hep katlandım sonunda azalmadı ustune bıde aıleme dıl uzatıldı benı bu evlılıgı bıtrırmeye mecbur bıraktılar yutamadım sınırlerıme hakım olamadım o kufurler arkasında ya katıl olacaktım yada boşanacaktım.... daha fazla esıme koca dıyemedım sevgıden degerlı seyler varmıs onu anladım ....sevdım cok sevdım ama neye yarar...koca bır boşluktayım sankı bu sureçte benı neler bekleyecek bılmıyorum bıle herkesın hakkında hayırlısı olur ınsallah varsa bu tarz durumdan evlılıgı toparlanan lutfen paylaşsın tecrubelerınızı dınlemek ısterım.
 
Son düzenleme:

Şaşırdım acıkcası hıc haberım olmadı yoklugumda epey degısıklıkler var anlasılan
Hayırlısı olsun Allah pişman etmesin
 

ecmelll.. aman ya Rab' bi
en son eşim gidicem de gidicem diye tutturmuştu onu hatırlıyorum
ailesinin o kadar hakaretine eziyetine rağmen seni hala içlerine sokuşturmaya çalışıyordu
sanırım bu aralar düşük de yaptın bir de canım
Allah yardımcın olsun
eşini de islah etsin...
 
evet cnm arkadaşım o kadar çok şeyle sınandım k, say sayyy bıtmez cok yakın sahıtlerımden bırıde sensın
rabbım yardımcım olsun herseyden once evladım ıcın uzuluyorum....
dava actım tek bı davada degıl aılesının her bır ferdıne hakaret davsıda actım elımde delıllerım var
ben ne cıngeneyım nede cırkef hıcbırıne uymadım uymayacagım mahkeme versın cevaplarını bıcagı kemıgıme
dayadılar arkadasım tukendım bıttım defalarca sans verdım acık kapı bıraktım oturdum karsıma aldım konustum ama yok ınsan olan adam anlardı
uyarmalarımdan olmadı basaramadı bunu eşim ailemızı ayakta tutup aılesının gazabından koruyamadı koruyamayacakta...bana başka care bırakmadılar
ya katıl edeceklerdı benı o kufurlerıyle yada bunu yaptıracaklardı... namusuma o lafları soleyen aılenın soyadını taşıyamam daha fazla
yuvamızı yıktılar anlayacagın dun evdekı resımlerı herseyı boşaltıım cercevelerden duvarlardan o kadar dokundu kı ınan evıme sıgamıyorum evladıma bakamıyorum ıclı ıclı aglamaktan mahvoldum eşimin haberı yok dava açtıımdan aılenın onune gecmessem bıtırecegım dedım gecemedı telefonumu degıstırdım ve dırek dava actım bosanma celbı elıne gıdınce ogrenecek benı nasıl bır surec beklıyo hıc bılmıyorum....
*boşanma davası açtım
*velayet davası açtım
*çocuk için nafaka davası açtım
*yaklaşamama yasağı koydurttum
*daha once cocugumu kacırdıgına daır polıste tutanagım vardı çocugu ona vermemelerı ıcın onemlı bır dıp not
*ustune 2.gebelıgımde bır kere benı dolaşmadıgını aılesının hala hakaret edıp benı uzerek stres ve uzuntu altında doktorumun solemesıyle dıyorum bunu gelısmeyen gebelık yuzunden bebegımı kaybetmeme neden oldular ....
*annesı ve ablasına hakaret davası açtım
*zamanında benım olan bır arabayı sattık parasını bana sormadan bır akrabasına vermıstı o parayla ılgılıde dava actım ....


bir dunya sey ıle ugrasacagım ustelık sevgım varken bunları yasamak zorunda kaldıgıma ınanamıyorum bazen sevgıden onemlı seyler varmıs onu anlıyorum ...rabbım sonumu hayır etsın bu gıbı konuyla duzelen bırılerı var ıse paylasırsa sevınıcem....
 

Allah' ım Rab' bim yardımcın olsun canım benim
sen güçlü, akıllı kızsın herşeyin üstesinden gelirsin evelallah
eğer ecmel sessiz sedasız boşansaydın o zaman çok kızardım sana
herkes haddini bilsin! o ablası anası görsünler haklarındaki mahkemeleri de öyyyle mal gibi bakakalsınlar
çok üzüldüm, sinirlendim canım k.bakma
bu dangoz senin oğlunu kaçırdığında anlamıştık ne olduğunu da boşver işte yuva dedim çok karışmadım
sevgi de önemli tabi ama maalesef o seni yeteri kadar sevememiş canım dost acı söyler k.bakma
Allah' ım güç kuvvet kolaylık versin
sevgiler..
 
Biz 2 ay öncesine kadar boşanmaya karar verdik...ilkkez çok ciddiydi....forumda yazdım zaten....ama geri döndük ...seveo ne çocuklar ne para ne pul birbirimize neler yaptık neler söyledik ama birbirimizi heo sevdik hatalara rağmen. ...2 aydır büyük orobkem kavga gürültü yok küçük atışmalar hariç....şimdş birlikte sarılarak uyuyoruz,o yatmadan bwn ben yatmadan o yatmıyo...süper ötesi bi cinsel hayatımız var...birbirimizi anlamaya başladık. ..eşim inanılmaz değişti...bende tabi...rabbim hiç kimseye aile huzursuzluğu vernesin çok zor...1 yıl çektim...şükür ki feraha erdik ama işte ı acabalar hiç çıkmıyor kafadan hekede giden güven gelmiyo bunu da anladım
 


açtığınız konulardan hatırlıyorum sizi
mutlu olmanıza çok sevindim
güven konusuna gelince bi insan güvenini kaybettikten sonra zor oluyor
ama siz şuanda iyiyiz diyorsanız o zaman eskileri bi daha açmayacaksınız
biliyorum zor ama başka yolu yok
 

Allah razı olsun arada geliyorlar ve o anlarda çok üzgün mutsuz oluyorum ama eşim ve çocukkarım dağıtıyor kara bulutları. ...rabbim birdaha yaşatmasun...çok zor bi sınav çok şükür diyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…