Surekli gorusurse o zaman daha çabuk alışır gerekirse hergun gorusturmelisin böyle imkanın varmı ...korono seni zorlar baya bir biraz sabretsen geçene kadar...benim kızım 2.5 yaşındaydı kuzenleriyle bir arada kaldı kolay atlattım bu yüzden ama kendi yaşıtları olduğu için kolay atlattım birde yaşı küçük olduğundan ..
İnsan olarak eşimi halen çok seviyorum ve ona da kıyamıyorum. Ancak benim evlilikten büyük beklentilerim yoktu. Arkadaşlarla güzel zaman geçirmek, evde neşe bulmak, beraber yemek yemek, sarılmak uyumak gibi basit şeylerin hiçbirine sahip olamadım. Aşkım bitti, sevgim oğlumun babası olduğu için hep devam edecek. O da ben de saygısızlık yapacak karakterde değiliz. Ama olmuyor mutsuzuz, dahası ben çok yalnızım, böyle hayat geçmeyecek. Oğluma aktarırken inanın ne yaşayacağım nasıl tepkiler alacağım bilmiyorum.... o yüzden sizlere danışmak istedimSadece cocugunuz icin degil ama umarim sizin de es anlaminda sevginiz bitmistir.
Cunku siz zorlanirsaniz cocugunuz daha da zorlanir gibi geliyor.illa ki aglayacak babasini soracak her seferinde anlatmak severken zor olur.
Ama sevginiz bittiyse cok kolay ustesinden gelebilirsiniz.
Imrendim size masallah cok guclusunuz.
Evet her gün görüştürebilirim. Gerekirse babasına ben getiririm. Ben normalde korona olmasa tatil planları, aileyle geçirilecek zamanları planlamıştım ama maalesef 100 yılda bir olan salgın bizim boşanma zamanını buldu
Bu çok güzel fikir çok sağolun. Evet yumuşak geçiş için bunu ben de düşündüm. Ama gereksiz beklenti ve umut da yaratmadan iyi dengelemem gerek. Yani yine babasının evine dönecek sanmamalı. İstediği zaman gidip kalabilir benim o konuda da iznin sonsuz olacak. Zaten doğduğundan bu yana aynı yatılı bakıcımız var. Özlediğinde beraber yollarım.
