• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmayı düşünmek hem de somut bir sebep yokken!

reginaspektor .!.:
işte ben ayrılamadım malesef:( şimdi de bırakmak o kadar zor geliyor ki çünkü beni hala çok seviyor bunca soğuk tavırlarıma rağmen
Genişletmek için tıkla...

benim nişanlım da seviyordu
dünyayı resmen benim etrafımda dönüyordu
4 yıllık beraberliği ondan çocuk doğurmayı bu adamla aynı yatağa girmeyi düşünemeyerek btirdim
kaba saba bir aile
mağara adamı gibi bir kardeş
lan lun kayt huyt
 
Brownim .!.:
Evi de eşimide ben yönetirim,ilk zamanlar mutsuzdum ama sanırım alışmaya başladım.

Ben herşeyi organize ederim,herşeyi ben düşünürüm,son sözü ben söylerim vs...

Tüm bunlara rağmen eşimi çok seviyorum ve ona karşı saygım sonsuz.

Yani hani aramızdaki farklılıklar yüzünden onu küçümsemiyorum,kırmaktan korkuyorum.

Birşeyleri öğretmeye çalışıyorum...

Sıkılmıyor muyum?Sıkılıyorum zaman zaman ama neyapayım?

Onun beni sevmesi,benim onu sevmem ve evli olmamız adına durumu kabulleniyorum.

Sevmesem bilmiyorum belkide böyle düşünmezdim.Ama ki onsuz bir yaşam bile düşünmek istemiyorum.

Sizin en büyük kaybınız saygı olmuş bence,eşinize karşı saygı duymadığınız için hakaret edebiliyorsunuz

onu kırmaktan kaybetmekten korkmuyorsunuz,kendinizi her fırsatta üstün görüyorsunuz.

Bencillik yapıyorsunuz bana göre...Siz bitti derseniz bitecek,devam derseniz sürecek.
Genişletmek için tıkla...

ne güzel bu durumu kabullenip idare edebilmeniz sevginiiz koruyabilmeniz, ben de başlarda çok seviyordum ve hep öyle gider sandım insanın eşini yetersiz bulması cidden çok kötü bişey yani bayanlar yaratılış olarak erkeğini kendinden daha görgülü bilgili görmek istiyormuş..yeniden eskisi gibi bakabilmeyi çok isterdim eşime :(
 
bence siz eşinizi hiiiççç ama hiççç sevmemişsiniz... önceden aşıktım ama ailesi yüzünden soğudum yazmışsınız ama artık az görüştüğünüze göre sorun yoktur ve 2 sene de yaşananları unutmak için hiç az değil ve eşinizle başından beri birlikte olmak istemiyormuşsunuz.insan aşık olduğu yada en azından ilk zamanlarda aşık olduğu adamla beraber olmak ister diye tahmın ediyorum.bir de tüm hareketlerinin size batması onu eksik görmeniz falan.... sevseydiniz bu kadar gözünüze batmazdı her hareketi. açıkçası eşinizden soğuma nedeni olarak ailesini göstermeniz bahane gbi geldi burda o kadar okuyoruz adamın ailesi kadına neler yapıyor ama kadın hala kocamı çok sevdiğim için katlanıyorum diyor.kısacası sevmediğiniz bir insanla sürekli aynı evde yaşamak zorunda kalmak eminim çok zordur bu yüzden boşanmalısınız hem kendi iyiliğiniz hem de eşinizin iyiliği için
 
Bana kalırsa cinselliğin olmaması seni ona karşı soğutmuş. Bu konuda onu suçlu görüyor ya da kendi çekingenliğini ona yıkmak istiyorsun.:26:
Keşke vaktinde bu işi çözseymişsin.İnsan sevişmediği bir adamı kocası gibi göremez tabi kiii..:59:
 
KAROKIZI .!.:
Bana kalırsa cinselliğin olmaması seni ona karşı soğutmuş. Bu konuda onu suçlu görüyor ya da kendi çekingenliğini ona yıkmak istiyorsun.:26:
Keşke vaktinde bu işi çözseymişsin.İnsan sevişmediği bir adamı kocası gibi göremez tabi kiii..:59:
Genişletmek için tıkla...
çözemedim malesef çünkü ne zaman bana yaklaşsa evliliğmizin hata olduğu düşüncesi geliyor aklıma:(
 
reginaspektor .!.:
çözemedim malesef çünkü ne zaman bana yaklaşsa evliliğmizin hata olduğu düşüncesi geliyor aklıma:(
Genişletmek için tıkla...

Ama böyle olması için mutlaka sebepler vardır. Sırf cinsellik buna sebep olamaz. İyi bir insan iyi bir eş olmak için yeterli değil, ya da eşinin seni çok sevmesi senin onu sevmen için yeterli değil. Sen hiç bir sebep yokken düşünmüyorsun boşanmayı, yerine oturmayan taşlar var.
 
Bence de kendinizi yükseklerde görüyorsunuz ve her şeye sizin karar vermeniz eminim ki şu nedendendir:Başlarda organize işlerine ya da yapmanız gereken şeylerin nasıl olması gerektiğine hep siz karar vermişsinizdir oda artık alışmıştır.Arkadaşımın eşi ona hiç yardım etmez evliliklerinin ilk aylarında arkadaşım çalışmıyordu ev işleerini o yapıyordu.Çalışmaya başladı ama adam alıştığı için suyunu bile almıyor.Ben evli değilim gördüklerim ve yakınlarımın bana söylediklerinden esinlenerek bunları söylüyorum.Bu alışkanlık olayı biraz benim de başımda.Ama onu sebepsiz mutsuz etmeye hakkınız yok.Sizin işinizde kolay değil.Sizde istemezdiniz böyle olsun
 
edanaz .!.:
Ama böyle olması için mutlaka sebepler vardır. Sırf cinsellik buna sebep olamaz. İyi bir insan iyi bir eş olmak için yeterli değil, ya da eşinin seni çok sevmesi senin onu sevmen için yeterli değil. Sen hiç bir sebep yokken düşünmüyorsun boşanmayı, yerine oturmayan taşlar var.
Genişletmek için tıkla...

merhaba mesajını aldım çok tşk ederim vakit ayırıp yazmışsın yalnız cevap yazamıyorum msj sayım 100 e ulaşmadığı için :( buraya bi mail adresi yazıyorum kaanbyz@gmail.com burdan görüşebiliriz diye düşünüyorum
 
reginaspektor .!.:
merhaba mesajını aldım çok tşk ederim vakit ayırıp yazmışsın yalnız cevap yazamıyorum msj sayım 100 e ulaşmadığı için :KK43: buraya bi mail adresi yazıyorum kaanbyz@gmail.com burdan görüşebiliriz diye düşünüyorum
Genişletmek için tıkla...

merhaba benim durumumda sizinkine yakın siz ne karar aldınız ne aşamadasınız ??

bende 30 yasındayım eşim flört dönemindeykende ben evlenemem sana bi gelecek veremem kendime aileme güvenmiyorum ve bunları ağlayarak söyledi bana bende ona sarıldım ve seninle bi merdiven altında bile yaşamaya razıyım seni seviyorum ikimizde çalışıyoruz genciz hiç kimseye ihtiyacımız yok dedim herşeyi beraber yaptık kimseden 5 kuruş görmedik abim sağolsun biraz destek olmuştu ..evlendiğim günden bu yana ailesiyle yaşıyorum 7 yıl bitti krediyle ev aldık yakın zamanda bitecek borç ...bu arada eşim iş değiştirdi saçma sapan şeylerden ötürü 7 yıldır da zaten iş sorunları bitmedi hep bana yansıttı evliliğimize cinsel hayatımıza kadar o anlattıkça ben daraldım sorunlumu sorunlu bi erkek kardeşi var evin içinde hep sorun diyalogları yok kendi aralarında...ben ilgi sevgi istiyorum birazda bana odaklan benimle ilgilen dediğim zamanda ben buyum böyleyim sana baştan söylemiştim beni değiştiremezsin diyor ve bunu duydugum an zaten beynimden vurulmuşa dönüyorum ,,kötü insan nasıl olur biilmiyorum ama ailemle arkadaşlarımla görüşmeme hiç karışmaz istediğim zaman gider gelirim kalırım buda onu iyimi yapar bilmiyorum tek olumlu yanı bu ? çalışıyorum çocuğum yok ve yorgunluğunu bıkkınlığın dibine vurmuş durumdayım ne yapacağımı bilemiyorum boşanmayı düşünüyorum çünkü ne zaman konuşsam ben buyum sana söylemiştim diyor utanmadan....
 
reginaspektor .!.:
Herkese merhaba arkadaşlar boşanmayla ilgili tüm forumları okudum ama kendime benzer bir durum bulamadım malesef:KK43: Biraz ilginç benim hikayem çoğunuz anlamsız bulacak belki de yine de paylaşmaya ihtiyacım var.2 yıldır evliyim aşk evliliği bizimkisi.Aile yapılarımızın farklı olmasından dolayı çok sancılı ve gözyaşılı bir nişanlılık ve düğün süreci geçirdik.Ailelerimizin kültürel ve ekonomik düzeyleri çok farklı birbirinden ve ailesini hiç bizaman sevip benimseyemedim. Onlar da beni çok benimseyemedi doğal olarak neyse ama uzak şehirlerde yaşıyoruz ve bana bi zararları da faydaları da yok.Aramızdaki güçlü aşktan dolayı o çok sıkıntılı dönemlerde nişanı atmadığım için şimdi pişmanım biçok şeyi yaşayamadım içimde kaldı ve şimdi değdi mi bunca sıkıntıya diye sorguluyorum hep.Eşim beni hala çok seviyor ,değer veriyor ,bana hayran ama ben eski ben değilim evet aşık değilim ona artık.Birlikte hiçbişey yapmaktan zevk almıyorum ve hep yalnız kalmak istiyorum. Çünkü farklıyız; yetiştirilme tarzlarımız, zevklerimiz, mizaclarımız..Hayalimdeki erkeğin o olmadığını yeni fark ediyorum.Sürekli eleştiriyorum ve onu yetersiz bulduğumu hissettiriyorum hem de çok acımasızca yapıyorum bunu:KK43:( cinsel anlamda yanıma da yaklaştırmıyorum.Her fırsatta evliliğimizn hata olduğunu söylüyorum evet gerçekten pişmanım nişanlıyken ayrılmadığıma.Beni onun kadar sevecek birini bulamam diye ayrılmadım ama şimdi görüyorum ki sadece sevilmek hayran olunmak yetmiyormuş.Ben hayranlık duyulacak biri olmak istemiyorum ,hayran olacağım biriyle evli olmak isterdim.Çok mutsuzum ve Onu da mutsuz ediyorum bu kadar yıpranmayı hak etmiyor..Çocuğumuz da yok ve anne olmayı hiç istemiyorum zaten.Bu noktada boşanmak çözüm mü bilmiyorum sadece düşünüyorum..ortada somut bi sebep yokken ??
Genişletmek için tıkla...


Kendimi gördüm desem?
 
reginaspektor .!.:
yani sizce aradığını bulamamış olmak, aşkın bitmiş olması ,eşine hayran olamamk aksine sürekli bir çocuğu eleştirir gibi eleştirmek...boşanmak için neden midir? hani sorumsuz bir insan olsa veya ne bileyim kötü bi alışkanlığı ve ya ilgisizliği dicem ki ha işte bi sebep sana ama yok hiçbiri ,danıştığım psikoloğum bana obsesif kişilik tanısı koydu yani mükemmeliyetçilik hastalığı
Genişletmek için tıkla...

Mukemmeliyetcilikle bir ilgisi yok, mutsuzsaniz mutsuzsunuzdur. Mutsuz olmak bosanmak icin gayet gecerli bir neden.
 
sebep şu ki sevmeden evlenmek için evlendin belki de baskıyla evlendin ama sevmediğin bir adamın sana dokunması bile azap, yeni fark ettin.
peki adamcağıza günah değil mi, çocuk olmadan nafaka almadan boşanmak en iyisi
 
Arkadaşlar neden eski konuları hortlatıyorsunuz? Konunun üzerinden seneler geçmiş, hadi neyse ama konu sahibi de aktif üye değil ki cevap verebilsin...
 
reginaspektor .!.:
Herkese merhaba arkadaşlar boşanmayla ilgili tüm forumları okudum ama kendime benzer bir durum bulamadım malesef:KK43: Biraz ilginç benim hikayem çoğunuz anlamsız bulacak belki de yine de paylaşmaya ihtiyacım var.2 yıldır evliyim aşk evliliği bizimkisi.Aile yapılarımızın farklı olmasından dolayı çok sancılı ve gözyaşılı bir nişanlılık ve düğün süreci geçirdik.Ailelerimizin kültürel ve ekonomik düzeyleri çok farklı birbirinden ve ailesini hiç bizaman sevip benimseyemedim. Onlar da beni çok benimseyemedi doğal olarak neyse ama uzak şehirlerde yaşıyoruz ve bana bi zararları da faydaları da yok.Aramızdaki güçlü aşktan dolayı o çok sıkıntılı dönemlerde nişanı atmadığım için şimdi pişmanım biçok şeyi yaşayamadım içimde kaldı ve şimdi değdi mi bunca sıkıntıya diye sorguluyorum hep.Eşim beni hala çok seviyor ,değer veriyor ,bana hayran ama ben eski ben değilim evet aşık değilim ona artık.Birlikte hiçbişey yapmaktan zevk almıyorum ve hep yalnız kalmak istiyorum. Çünkü farklıyız; yetiştirilme tarzlarımız, zevklerimiz, mizaclarımız..Hayalimdeki erkeğin o olmadığını yeni fark ediyorum.Sürekli eleştiriyorum ve onu yetersiz bulduğumu hissettiriyorum hem de çok acımasızca yapıyorum bunu:KK43:( cinsel anlamda yanıma da yaklaştırmıyorum.Her fırsatta evliliğimizn hata olduğunu söylüyorum evet gerçekten pişmanım nişanlıyken ayrılmadığıma.Beni onun kadar sevecek birini bulamam diye ayrılmadım ama şimdi görüyorum ki sadece sevilmek hayran olunmak yetmiyormuş.Ben hayranlık duyulacak biri olmak istemiyorum ,hayran olacağım biriyle evli olmak isterdim.Çok mutsuzum ve Onu da mutsuz ediyorum bu kadar yıpranmayı hak etmiyor..Çocuğumuz da yok ve anne olmayı hiç istemiyorum zaten.Bu noktada boşanmak çözüm mü bilmiyorum sadece düşünüyorum..ortada somut bi sebep yokken ??
Genişletmek için tıkla...

:110: eski konu yahu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

cadikedi
Sorunlar Halloldu. Başlığı Değiştirdim.
6 7 8
Yorumlar
146
Görüntüleme
17K
lal26
lal26
M
Evet , derdim var ..
17 18 19
Yorumlar
375
Görüntüleme
55K
dertlik
D
Back
X