Boşanmayı düşünmek

Peri1101

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Şubat 2024
11
1
22
Merhaba arkadaşlar. 4 senedir evliyim 1 çocuğum var. Tabi ki pembe hayallerle ve günler olacak inancıyla evlendim. Evlendiğmin üçüncü ayında sorunlar çıkmaya başladı eşimin ailesiyle beraberiz alt üst oturuyoruz ama hergün görüşüyoruz. Gerek ailesi gerek eşim gerek de akrabalarıyla türlü türlü sorunlar yaşadım stabil kaynana yahut görümce arkamdan konuşup yüzüme gülme eşimi bana karşı doldurma gibi gibi şeyler. Başta umursamazdım evliliğim güzeldi yani ben öyle sanıyordum. Evlendikten zaten 2 ay sonra hamile kaldm. 10 günlük anneyken eşimin beni aldattığını öğrendim tabii kabul edilmediği gibi saçmaladığım işte arkadaşımınn sevgilisiydi şöyle böyle inanmadım ama çocuğum vardı ve lohusa halimle ne düşündüğümü bende bilmiyordum. Konudan konuya atlıyorum hamilelik sürecim boyunca ağlamadığım günü hatırlamam. Ailesiyle ayrı sorun kendi ailemi istememeleri türlü bahanelerle sürekli hır gür ve eşimin sadece sırtımı sıvazlayarak boşver demesi... Yedi kapı dışardan yemediğim hakaret söz kalmadı ve yine eşimin ağzını açıp hiçbir şekilde birşey söylememesi. Kimsenin savunmasına ihtiyacım yok tabi ki ama ailesidir akrabasıdır diyip kimsenin önünden geçmedim. Fazla hoşgörü sonucu hak ettiğimi aldığımı düşünüyorum. En ufak kavgada seni boşarım çocuğu vermem diye tehdit ediyor. Maddi olarak ailemin yanına geldiğimde umrunda bile olmaz her ihtiyacımı ailem karşılar. Ailesi hep önceliklidir onların istediği anında bir şekilde olurken benim ki ayları bile bulabilir. Belki şaka gelebilir ama evime daha kendim gidip de çeyizimden başka bir eşya almış değilim çünkü gerek görülmüyor. Çeyizimde öyle afaki bişey değildi zaten. Şuan kararsızlıktayım. Bunları dile getirdiğim zaman beni çok sevdiğini saçmaladığımı olayın öyle değildi böyle olduğu ailesini benim yanımda yaptıklarının kötü olduğunu söylerken ailesinin yanında ise ağzından ses çıkmaz hâlâ öyle yani . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Boşanmak istiyorum çok yoruldum daha 25 yaşındayım hayattan herhangi bir zevk ya da hevesim yok tek derdim çocuğum. Ama onun geleceği için ya da ne bileyim benim de ailem ayrı yaşadığım zorlukları yaşamasın istiyorum diğer türlü kendime saygımı yitiririm diyorum kafam allak bullak uyuyamıyorum. Yardımcı olabilecek mantıklı fikirlerinize ihtiyacım var evliliği kurmak kolay ama yıkmak zor bunuda biliyorum ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum....
 
Çok zor şeyler yasamissiniz. Olmayacak durumları dahi kabul etmişsiniz
Eğer arkanızda duracak bir aileniz varsa katlanmayin. Çocuğu göstermem tehdit palavralarina inanmayın. Siz annesiniz eşiniz kadar sizin daha çok hakkınız var evladınızda
 
Çok zor şeyler yasamissiniz. Olmayacak durumları dahi kabul etmişsiniz
Eğer arkanızda duracak bir aileniz varsa katlanmayin. Çocuğu göstermem tehdit palavralarina inanmayın. Siz annesiniz eşiniz kadar sizin daha çok hakkınız var evladınızda
Evet ailem her koşulda yanımda ben onlar üzülmesin diye zaten hep sakladım ama artık patlak verdi şuan bu durumdan en sorunsuz ve kavgasız gürültüsüz sonuca nasıl vardıracağımı düşünüyorum. Çünkü bağırıp çağırmayla iş hallediyorlar. nasıl bir konuşma yapmalıyım ya da nasıl açıklamalıyım durumu sizce? İnanın psikiyatriye dahi gittim sorunun benden olduğunu düşünerek lakin ilaç tedavisi önerdiği için reddettim
 
Daha çok gençsiniz gerçekten çok fazla şeye sabretmissiniz. Aileniz arkanızda ise hiç durmayın derim. Bir kadın hamileliğini ve lohusalıgını asla unutmaz. Siz o dönemlerde neler yaşamışsınız. Hiç durmayın, sizi halen aldatıyor olabilir, kanıt toplayın size yaptıkları ile ilgili. Çocuğunuzu alma göstermeme gibi durumlar söz konusu bile olamaz. Sizi korkutmaya çalışıyor belli ki kanmayın. Siz ayrı bir ailede büyümüş olabilirsiniz ama çocuğunuzda sizinle aynı şeyleri yaşayacak diye bir kural yok. Mutlu anne mutlu çocuk demektir. O evde siz mutsuz oldukça zamanla çocuğunuz da bu durumdan etkilenecek. Asıl onu düşünüyorsanız güçlü olun ve bir karar verin. Kararınızında arkasında durun eğer barışma gibi birşey söz konusu olursa bir daha sizi ciddiye almaz daha çok üstünüze gelir. Ona göre iyi düşünüp bir karar verin bence.
 
Evet ailem her koşulda yanımda ben onlar üzülmesin diye zaten hep sakladım ama artık patlak verdi şuan bu durumdan en sorunsuz ve kavgasız gürültüsüz sonuca nasıl vardıracağımı düşünüyorum. Çünkü bağırıp çağırmayla iş hallediyorlar. nasıl bir konuşma yapmalıyım ya da nasıl açıklamalıyım durumu sizce? İnanın psikiyatriye dahi gittim sorunun benden olduğunu düşünerek lakin ilaç tedavisi önerdiği için reddettim
Eşiniz ailesi ile güçlü bağırıp çağırarak üste çıkar. Sizde bu şekilde yapın eğer ailenizin yanınıza gelme şansı varsa durumu önce ailenize açın aileniz yanınızda daha güçlü olursunuz tehdit edemez sizi. Yalnız halledilebilir bir şey değil gibi duruyor ailenizle beraber sakin bir şekilde konuşarak ayrılmak istiyorum deyin anneniz ve babanız mutlaka yanınızda olsun
 
Eşiniz ailesi ile güçlü bağırıp çağırarak üste çıkar. Sizde bu şekilde yapın eğer ailenizin yanınıza gelme şansı varsa durumu önce ailenize açın aileniz yanınızda daha güçlü olursunuz tehdit edemez sizi. Yalnız halledilebilir bir şey değil gibi duruyor ailenizle beraber sakin bir şekilde konuşarak ayrılmak istiyorum deyin anneniz ve babanız mutlaka yanınızda olsun
katılıyorum + anne-babanız kesinlikle böyle bir durumda yanınızda olmalı
karşı taraf sürekli bağırarak üste çıkmaya çalışan tiplerse tek olursanız fiziksel şiddet bile uygulayabilirler
 
Merhaba arkadaşlar. 4 senedir evliyim 1 çocuğum var. Tabi ki pembe hayallerle ve günler olacak inancıyla evlendim. Evlendiğmin üçüncü ayında sorunlar çıkmaya başladı eşimin ailesiyle beraberiz alt üst oturuyoruz ama hergün görüşüyoruz. Gerek ailesi gerek eşim gerek de akrabalarıyla türlü türlü sorunlar yaşadım stabil kaynana yahut görümce arkamdan konuşup yüzüme gülme eşimi bana karşı doldurma gibi gibi şeyler. Başta umursamazdım evliliğim güzeldi yani ben öyle sanıyordum. Evlendikten zaten 2 ay sonra hamile kaldm. 10 günlük anneyken eşimin beni aldattığını öğrendim tabii kabul edilmediği gibi saçmaladığım işte arkadaşımınn sevgilisiydi şöyle böyle inanmadım ama çocuğum vardı ve lohusa halimle ne düşündüğümü bende bilmiyordum. Konudan konuya atlıyorum hamilelik sürecim boyunca ağlamadığım günü hatırlamam. Ailesiyle ayrı sorun kendi ailemi istememeleri türlü bahanelerle sürekli hır gür ve eşimin sadece sırtımı sıvazlayarak boşver demesi... Yedi kapı dışardan yemediğim hakaret söz kalmadı ve yine eşimin ağzını açıp hiçbir şekilde birşey söylememesi. Kimsenin savunmasına ihtiyacım yok tabi ki ama ailesidir akrabasıdır diyip kimsenin önünden geçmedim. Fazla hoşgörü sonucu hak ettiğimi aldığımı düşünüyorum. En ufak kavgada seni boşarım çocuğu vermem diye tehdit ediyor. Maddi olarak ailemin yanına geldiğimde umrunda bile olmaz her ihtiyacımı ailem karşılar. Ailesi hep önceliklidir onların istediği anında bir şekilde olurken benim ki ayları bile bulabilir. Belki şaka gelebilir ama evime daha kendim gidip de çeyizimden başka bir eşya almış değilim çünkü gerek görülmüyor. Çeyizimde öyle afaki bişey değildi zaten. Şuan kararsızlıktayım. Bunları dile getirdiğim zaman beni çok sevdiğini saçmaladığımı olayın öyle değildi böyle olduğu ailesini benim yanımda yaptıklarının kötü olduğunu söylerken ailesinin yanında ise ağzından ses çıkmaz hâlâ öyle yani . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Boşanmak istiyorum çok yoruldum daha 25 yaşındayım hayattan herhangi bir zevk ya da hevesim yok tek derdim çocuğum. Ama onun geleceği için ya da ne bileyim benim de ailem ayrı yaşadığım zorlukları yaşamasın istiyorum diğer türlü kendime saygımı yitiririm diyorum kafam allak bullak uyuyamıyorum. Yardımcı olabilecek mantıklı fikirlerinize ihtiyacım var evliliği kurmak kolay ama yıkmak zor bunuda biliyorum ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum....
Lutfen bosanin ailenizi arkaniza alip cok gencsiniz ömrünüz çürümesin bu adam duzelmez cocugunuz kucukse zaten velayet size verilir sessiz sedasiz cocugunuzu alin gidin ailenize
 
Çocuğunuz varsa çok iyi düşünmek lazım ben en ufak bir zorlukta boşanma taraftarı değilim boşanmak Rabbimizin en sevmediği helaldir her boşanmada arşıala titrermiş güzel kardeşim çok iyi düşünün Can tehliken varmı,dinini yaşamana engel oluyormu,sürekli şiddet uyguluyormu ciddi boyutta sana zarar veren şeyleri olursa ozaman düşün rahatsız olduğun konularda eşinle konuş olmadı sevdiğiniz saygı duyduğunuz eşinizin de saygı duyduğu birini aracı olarak araya sokun ciddi ciddi konuşun belki düzeltir kendini yuva yıkmak öyle kolay değil güzel kardeşim bide boşandıktan sonraki hayatın da garantisi yok Allah yardımcın olsun,Rabbim yuvana huzur versin inşallah.Sabır acı bir ottur ama meyvesi tatlıdır demişler herşeyin gönlünce olması dileğimle...
 
Merhaba arkadaşlar. 4 senedir evliyim 1 çocuğum var. Tabi ki pembe hayallerle ve günler olacak inancıyla evlendim. Evlendiğmin üçüncü ayında sorunlar çıkmaya başladı eşimin ailesiyle beraberiz alt üst oturuyoruz ama hergün görüşüyoruz. Gerek ailesi gerek eşim gerek de akrabalarıyla türlü türlü sorunlar yaşadım stabil kaynana yahut görümce arkamdan konuşup yüzüme gülme eşimi bana karşı doldurma gibi gibi şeyler. Başta umursamazdım evliliğim güzeldi yani ben öyle sanıyordum. Evlendikten zaten 2 ay sonra hamile kaldm. 10 günlük anneyken eşimin beni aldattığını öğrendim tabii kabul edilmediği gibi saçmaladığım işte arkadaşımınn sevgilisiydi şöyle böyle inanmadım ama çocuğum vardı ve lohusa halimle ne düşündüğümü bende bilmiyordum. Konudan konuya atlıyorum hamilelik sürecim boyunca ağlamadığım günü hatırlamam. Ailesiyle ayrı sorun kendi ailemi istememeleri türlü bahanelerle sürekli hır gür ve eşimin sadece sırtımı sıvazlayarak boşver demesi... Yedi kapı dışardan yemediğim hakaret söz kalmadı ve yine eşimin ağzını açıp hiçbir şekilde birşey söylememesi. Kimsenin savunmasına ihtiyacım yok tabi ki ama ailesidir akrabasıdır diyip kimsenin önünden geçmedim. Fazla hoşgörü sonucu hak ettiğimi aldığımı düşünüyorum. En ufak kavgada seni boşarım çocuğu vermem diye tehdit ediyor. Maddi olarak ailemin yanına geldiğimde umrunda bile olmaz her ihtiyacımı ailem karşılar. Ailesi hep önceliklidir onların istediği anında bir şekilde olurken benim ki ayları bile bulabilir. Belki şaka gelebilir ama evime daha kendim gidip de çeyizimden başka bir eşya almış değilim çünkü gerek görülmüyor. Çeyizimde öyle afaki bişey değildi zaten. Şuan kararsızlıktayım. Bunları dile getirdiğim zaman beni çok sevdiğini saçmaladığımı olayın öyle değildi böyle olduğu ailesini benim yanımda yaptıklarının kötü olduğunu söylerken ailesinin yanında ise ağzından ses çıkmaz hâlâ öyle yani . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Boşanmak istiyorum çok yoruldum daha 25 yaşındayım hayattan herhangi bir zevk ya da hevesim yok tek derdim çocuğum. Ama onun geleceği için ya da ne bileyim benim de ailem ayrı yaşadığım zorlukları yaşamasın istiyorum diğer türlü kendime saygımı yitiririm diyorum kafam allak bullak uyuyamıyorum. Yardımcı olabilecek mantıklı fikirlerinize ihtiyacım var evliliği kurmak kolay ama yıkmak zor bunuda biliyorum ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum....
Erken evlilik pişmanlıktır.ders olması dileğiyle.
 
Çocuğunuz varsa çok iyi düşünmek lazım ben en ufak bir zorlukta boşanma taraftarı değilim boşanmak Rabbimizin en sevmediği helaldir her boşanmada arşıala titrermiş güzel kardeşim çok iyi düşünün Can tehliken varmı,dinini yaşamana engel oluyormu,sürekli şiddet uyguluyormu ciddi boyutta sana zarar veren şeyleri olursa ozaman düşün rahatsız olduğun konularda eşinle konuş olmadı sevdiğiniz saygı duyduğunuz eşinizin de saygı duyduğu birini aracı olarak araya sokun ciddi ciddi konuşun belki düzeltir kendini yuva yıkmak öyle kolay değil güzel kardeşim bide boşandıktan sonraki hayatın da garantisi yok Allah yardımcın olsun,Rabbim yuvana huzur versin inşallah.Sabır acı bir ottur ama meyvesi tatlıdır demişler herşeyin gönlünce olması dileğimle...
Evet çok düşündüm her detayına kadar ama hiç huzurum yok. Ya ben hepsinin her yaptığının önüne kanıtımla sizde bak bana bunu yapmışsınız diye geldiğim halde herşeyi inkar ettiler gerçekten bana karşı bende bunu yaptım diyemiyor kimse. Eşim bile ben varken iyi güzel hoş ben yokken beni bile annesine atıyor dedikodumu yapıyor. Fiziksel şiddete bir kere yöneldi ikincisinde zaten evden çıkacaktım bişey yapamadı.. insanlara karşı çok iyi gibi gözüküyor ama gel gelelim öyle değil ben bile şaşırıyorum dedim ya sorunu bende düşündüm ve doktora gittim. Ama baktım ki ben ne yaparsam yapayım sonuç değişmiyor. Öfke problemleri var yani her an herşey olabilecek duruma geliyor ve benim tek düşündüğüm çocuğuma zarar gelmesi. O kadar etkilendiki en ufak bağırmada ağlıyor yanımdan ayrılmıyor
 
Daha çok gençsiniz gerçekten çok fazla şeye sabretmissiniz. Aileniz arkanızda ise hiç durmayın derim. Bir kadın hamileliğini ve lohusalıgını asla unutmaz. Siz o dönemlerde neler yaşamışsınız. Hiç durmayın, sizi halen aldatıyor olabilir, kanıt toplayın size yaptıkları ile ilgili. Çocuğunuzu alma göstermeme gibi durumlar söz konusu bile olamaz. Sizi korkutmaya çalışıyor belli ki kanmayın. Siz ayrı bir ailede büyümüş olabilirsiniz ama çocuğunuzda sizinle aynı şeyleri yaşayacak diye bir kural yok. Mutlu anne mutlu çocuk demektir. O evde siz mutsuz oldukça zamanla çocuğunuz da bu durumdan etkilenecek. Asıl onu düşünüyorsanız güçlü olun ve bir karar verin. Kararınızında arkasında durun eğer barışma gibi birşey söz konusu olursa bir daha sizi ciddiye almaz daha çok üstünüze gelir. Ona göre iyi düşünüp bir karar verin bence.
Evet hiç bişey gitmiyor kafamdan yani ben bu kadar seviyorken neden ? sorusu ama hep inkardı hiç kabullenmedi elimde olan kanıtlarımı zaten benden habersiz yok etmiş :) . Evet şuan bardağın taştığı noktadayım Rabbimden kolay olanı istiyorum
 
Evet hiç bişey gitmiyor kafamdan yani ben bu kadar seviyorken neden ? sorusu ama hep inkardı hiç kabullenmedi elimde olan kanıtlarımı zaten benden habersiz yok etmiş :) . Evet şuan bardağın taştığı noktadayım Rabbimden kolay olanı istiyorum
Ya keşke kanıtları kopyalasaydiniz başka yerlere :KK43: Allah yardımcınız olsun inşallah çocuğunuzla birlikte yeni bir sayfa açar ve çok mutlu olursunuz 🙏
 
eşiniz el ve kök aile iyisi sizi benimsememiş bence ilk olarak kendinizi çekin baya gözünüzü kararttığınızı anlasın, güçlü olmaya çalışın, sosyalleşin sosyal destek önemli
 
Siz aldatılmışsınız herkeste sizin gibi konuda 2. plana atmış bunu. Hemde en çok ihtiyacınız olan zamanda yapmış bu saygısızlığı. Size,evliliğinize saygısı olmadığı zaten belli. Tüm konunuz eş ailesi üzerine kurulu ama ondan daha önemli şeyler var. Öfke problemi,aldatma yani asıl problemler bunlar. Bunlar olmasa diğerinide yaşamazdınız zaten.

Aileniz arkanızdayken hayatınızdan çıkarın bu adamı. Çocuğunuza pek örnek bir baba olamayacağı için bile çıkarın...
 
Siz aldatılmışsınız herkeste sizin gibi konuda 2. plana atmış bunu. Hemde en çok ihtiyacınız olan zamanda yapmış bu saygısızlığı. Size,evliliğinize saygısı olmadığı zaten belli. Tüm konunuz eş ailesi üzerine kurulu ama ondan daha önemli şeyler var. Öfke problemi,aldatma yani asıl problemler bunlar. Bunlar olmasa diğerinide yaşamazdınız zaten.

Aileniz arkanızdayken hayatınızdan çıkarın bu adamı. Çocuğunuza pek örnek bir baba olamayacağı için bile çıkarın...
Teşekkürler....
 
Çocuğunuz varsa çok iyi düşünmek lazım ben en ufak bir zorlukta boşanma taraftarı değilim boşanmak Rabbimizin en sevmediği helaldir her boşanmada arşıala titrermiş güzel kardeşim çok iyi düşünün Can tehliken varmı,dinini yaşamana engel oluyormu,sürekli şiddet uyguluyormu ciddi boyutta sana zarar veren şeyleri olursa ozaman düşün rahatsız olduğun konularda eşinle konuş olmadı sevdiğiniz saygı duyduğunuz eşinizin de saygı duyduğu birini aracı olarak araya sokun ciddi ciddi konuşun belki düzeltir kendini yuva yıkmak öyle kolay değil güzel kardeşim bide boşandıktan sonraki hayatın da garantisi yok Allah yardımcın olsun,Rabbim yuvana huzur versin inşallah.Sabır acı bir ottur ama meyvesi tatlıdır demişler herşeyin gönlünce olması dileğimle...

Allah zinayi da haram kilmis, ama masallah esi karisi can tasirken aldatmis. Burda yuvayi yikan kadin degil pis esi ve ailesi
 
Konu sahibi senin durumunda olan birinin stratejik davranmaktan baska caresi yok. Öncelikle ailen olup bitenleri ögrenmeli ve onlari arkana alman lazim. Böyle köpek sürüsü ile tek basina basa cikamazsin. O evden cikacaksan can güvenligin olmali. Bundan süphen varsa ya ailen yaninda olsun, yada polis esliginde evden cik.
Yok bosanmak istemiyorum dersen o binadan önce bir ayrilmaniz lazim, yoksa asla aile olamazsiniz. Ama esin buna büyük ihtimalle yanasmaz.
Sunu da söylemeden gecmeyecegim: Aldatilan ve hor görülen kadinlara "yuvani kolay yikma" "Allah bosanmalari sevmez" gibi akil vermek bana göre de dini siddettir. Erkegin kadina karsi sorumluluklari aslinda o kadar cok ki, ama onlar yerine getirmezse üstüne zina yapsa "sabret" denilir. Kadin aynisini yapsa, acaba o kisiler kendi ogullarina "sabret düzelir" der mi? Kabul ederler mi? Hic zannetmiyorum. Benim sahit olduklarim kadin aldatmadiysa bile ogullarini bosatip hemen "bakire temiz kiz" pesine düstü. Yani böyle de iki yüzlü bir milletiz. Herkesin tek bir hayati var. Yalnis insanlarin arasina düstün diye ömür boyu cekmek zorundasin diye Dinde bile bir kural yok.
 
X