Boşanmış anneler çocuğum 27 aylık ve boşanıyorum. Boşanma sonrası neler yaşadınız? evladınız etkilendi mi?

Bizde herkes kendini haklı görüyor. Barışma gibi bir şey evet oldu ama değişen bir şey olmadı. Haydi gel barışalım demek sonrasında yine eskiye dönmek kurtarma çabası demek değil. Kendini kurtarma çabası oluyor sadece başkalarına ben istedim ama o istemedi diyerek kendini temize çıkarma çabası oluyor. Samimi değil umarım sürecim sorunsuz tamamlanır. Siz işlemler başladığında neler yaşadınız anlaşmalı mıydı
Insallah her sey gonlunce olur
Evet bizimki si anlasmaliydi
Yapabilirsen sende oyle yap
 
Ortada çocuk var.tekrar düşünün.olmadı tekrar.çabalayın.kızkardeşim boşandı.çocuğu 2 yaşında sokakta gördüğü adamlara baba diye koşuyor

Kadın ne güzel kendi ayakları uzerinde duruyor kendisine değer vermeyen adami boşuyor. Eminim bu karaŕı birden verememiştir. Ama siz yine akli karissin diye cocugu öne sürmeyin. Benim oglumda 3 bucuk yasinda kuzenlerinden duyuyo hoşuna gitmis bana mamamio yenge diyor arada. Ne yani oglum bana yenge dedi diye yengesi mi oluyorum
 
Ben boşandıgmda da benim oğlum 2 yaşındaydı illa ki duygu değişiklikleri davranışlarında olumsuz etki yaratıyor benim oğlumda sizinki gibi babasını sık görmüyodu o yüzden başta pek sorun olmadı baba sevgisini dayısı ve dedesi verdi yokluğunu aratmadi.Diyeceksiniz dayısı ve dedesi babasının yerini tutar mı evet tutmaz çnkü babası hiç babalık yapmadı abim ve babam kendi babasından daha iyi yetiştirdi ve şuana kadar pek bir eksiklik yaşamadı lakiin ne zaman okula başladı soyadlar degisik ve baba kavramının ne demek olduğunu anlamaya başlaynca meraklar başladı. ÇOk merak ettiği için babasına yalvar yakar bir kere babasının oldugunu gösterdim ve merakı gecti zaten babasını begenmemiş 🤭 fakat şimdiler de birine baba deme isteği cok fazla kimi olsa kabullenecek kıvamda..Evlilik yolunda ilerledigim beyle ve ailesiyle tanışıldı allah razı olsun o da bir baba şefkatiyle yaklaşiyor ve ona baba demek için gün sayıyor 😔Belki her çocuk farklıdır bu konuda ama benm oğlum duygusal olduğu için sosyal hayatına belli etmemeye çalışsada yansıtıyor..Biz psikolog ve pedegog eşliginde büyütüyoruz çok zor bir durum allah kolaylık versin 😔 Amma ve lakin kesinlikle kararınızn arkasında durun mutsuz bi ailede büyüyecegine mutlu bir aile ortamnda büyümesini tercih edin ben bazen düsünüyorum eğer bosanmasaydım suan hem benm hem oğlumun psikolojisi ve sosyal yasantısı daha daha daha kotü olacaktı allah hayrlısını versin
 
Boşandım hemde çocuğum sizinkinden küçüktü. Boşanma nedenim adam yanlış kararlar alıyordu ve bunun farkında olduğu için kendi çekti gitti. Ayrıca burada boşanmayın falan filan diyen olmuş ama ben şunu biliyorum buradan şunu gördüm bir kadın eğer boşanmayı düşünüyorsa her şeye katlanmıştir ve son raddeye gelmistir artık. Kimse evliliği iyi giderken heyecan olsun diye bosanmaz. Benim kızım dede ve ananenesi bide benimle büyüyor baba eksiğini biraz olsa babam kapatıyor. Birde her kese baba diyor ablamın çocuğu yazmış birir. Benim kızım da herkese dede diyor yani o dönemsel birşey üzülmeyin o yoruma. Zaten çocuğunuz babasını az görüyormuş çok fazla etkilenmez diye umut editorum. İleride pedagog la görüşebilirsinuz. Ben şuan küçük olduğu için sordum çocuğu götürmedim şuan yapabilecek birşey yok dedi yanında kötü ve boşanma ile ilgili konuşmayın anlar o dedi ve babası sık sık görüntülü arasın dedi.
 
Canim avukatsiz nasıl oluo bana da anlatır mısın.Bizimki de anlaşmalı ama avukatli olck.Eger avukatsiz halloluosa bız de öyle yapalım.Bi de benim eşim şuan yurt dışında ben tek başıma yapabilir miyim bunu?
Anlaşmalı ikiniz de davaya katılmak zorundasınız. Eğer eşiniz yurt dışındaysa avukata vekalet vericek dava çekişmeliye çevrilecek ve ama her konuda anlamis olursanız dava çekişmelide olsa tek celsede bitiyor benim öyle oldu.
 
Ben boşandıgmda da benim oğlum 2 yaşındaydı illa ki duygu değişiklikleri davranışlarında olumsuz etki yaratıyor benim oğlumda sizinki gibi babasını sık görmüyodu o yüzden başta pek sorun olmadı baba sevgisini dayısı ve dedesi verdi yokluğunu aratmadi.Diyeceksiniz dayısı ve dedesi babasının yerini tutar mı evet tutmaz çnkü babası hiç babalık yapmadı abim ve babam kendi babasından daha iyi yetiştirdi ve şuana kadar pek bir eksiklik yaşamadı lakiin ne zaman okula başladı soyadlar degisik ve baba kavramının ne demek olduğunu anlamaya başlaynca meraklar başladı. ÇOk merak ettiği için babasına yalvar yakar bir kere babasının oldugunu gösterdim ve merakı gecti zaten babasını begenmemiş 🤭 fakat şimdiler de birine baba deme isteği cok fazla kimi olsa kabullenecek kıvamda..Evlilik yolunda ilerledigim beyle ve ailesiyle tanışıldı allah razı olsun o da bir baba şefkatiyle yaklaşiyor ve ona baba demek için gün sayıyor 😔Belki her çocuk farklıdır bu konuda ama benm oğlum duygusal olduğu için sosyal hayatına belli etmemeye çalışsada yansıtıyor..Biz psikolog ve pedegog eşliginde büyütüyoruz çok zor bir durum allah kolaylık versin 😔 Amma ve lakin kesinlikle kararınızn arkasında durun mutsuz bi ailede büyüyecegine mutlu bir aile ortamnda büyümesini tercih edin ben bazen düsünüyorum eğer bosanmasaydım suan hem benm hem oğlumun psikolojisi ve sosyal yasantısı daha daha daha kotü olacaktı allah hayrlısını versin
Hep mutlu olun inşallah
 
Hanımlar 1 ay olmuş başlığı açalı ama son olanları anlatmak biraz içimi dökmek biraz destek bulmak yeniden ayağa kalkabilmek için yazıyorum. Eşimle (Eşimle demek istemiyorum ama) onun ısrarları sonucu, yuvamız dağılmasın yaşanılanları unutalım dediği için bir kez barıştım ama bu barışma beni rahatlatmak huzura erdirmek konusunda tam tersi bir etki yarattı. Bir kaç gün iyi gibiydi ama benim bazı şeylerin asla değişmeyeceğine dair olan inancım galip geldi ve yine eski defterler açıldı tahammülsüzlükler başladı. Telefonda yabancı biriyle konuşuyor gibi konuşmaya başladı benimle ilgisizlik umursamazlık devam etti ve ben yine kendi kendimi bir kez daha üzdüm. Benim hatamdı benim yüzümden ailem bir kez daha üzüldü babamın tansiyonu çıktı herkese huzursuzluk ve hüzün çöktü. Evet ben ayrılmayı kafaya koydum zaten ama bu durumun psikolojik etkilerini üzerimden atamıyorum. Çabuk sinirleniyorum insanların kalbini kırıyorum. Ama istemsiz gerçekleşiyor. Nasıl atlatacağım ben bu dönemi
bende sizinkine benzer durumlardan çok geçtim. fakat yaşları birbirine çok yakın 2 küçük oğlum var. çocuklarımız olmasaydı yüzde bir milyon boşanırdık. Eşim bana değer vermiyor, sadece sözle değer verdiğini söylüyor ama ben bunu hissetmiyorum. 4 yılı aşkındır evliyiz birgün evlilik yıldönümümüzü kutlamadık birgün benim doğumgünüm kutlanmadı.. böyle şeylerden çok mutlu olduğumu bilir. hediye beklemem ama bir resim atıp mesajla kutlasa bile çok mutlu olurum. ben onun bana internetten hediye alıp yollamasını yasaklamıştım.(ilk evlendiğimizde sevgililer gününde almıştı) çünkü çok basit birşey bu.. ve istemeyerek yaptığını bildiğim için çok yapay geliyordu. kendisi de itiraf ediyordu, almasam yüzünü asarsın, trip atarsın diye aldım diyordu.
eşimle problemlerimiz ailesi sebebiyle başladı. ben ailesine direnince beyfendi benden soğumuş, o melek kadın şeytana dönüştü evlendikten sonra dedi.. eşimin ailesi beni maddi anlamda kullandı, eşim buna izin verdi.. eşim de kullandı. sonra maymun yani ben gözünü açınca kötü oldum.
eşimin bana sahip çıkmasını beklerdim, mağduriyetim konusunda utanç duymasını beklerdim. zamanında öfkeyle ya ailen ya ben demiştim. kimse ailesini silemez tabiki ama öfke insana herşeyi düşündürüyor sanki, oysaki benim ondan istediğim, elini masaya vur ve herkes dağılsın diye bağır, biraz bana odaklan.. ben herşeyi sırtlanmaktan, çocuğuma yetememek korkusundan çok zayıf düştüm bana destek ol, suçlu da olsam hassasiyetime saygı duy ve sadece biz olalım idi. ben içimden bana yaşatılanları hiç atamadım. psikolojik tedavide gördüm. çünkü eşimle boşanma davası sırasında hamileydim, yoğun çalışıyordum evde de küçücük bebeğim vardı. yalnızdım. ailem allah razı olsun çocuğuma baktılar.
biz boşanmadık ama eşimi sevdiğimden değil, çocuklar olmasaydı boşanırdık. ben tayinimi küçük bir yere aldırdım. lojman imkanım var. çocuklarımla aynı kampüsteyim. eşim ankarada kaldı. 2-3 haftada bir geliyor. çocuklarını görüyor ama bende hiç heyecan yok ona karşı. dışardsan bakarsan çok mutlu bir aile sanırsın. işin ilginci ben artık mutluyum. çünkü bana yaşatılabilecek daha çok ilginç ve kötü olayları engelledim. çocuklarıma bakıyorum. enayi yerine konmuyıorum artık. herkese haddini bildirdim. eşimle boşanmaktan da korkmuyorum. bana bugün protokolü getirse imzalarım hiç düşünmem. ama onun çocuklarla ilgilenmemesi beni çok üzerdi. çocuklarına özellikle ilk oğlumuza çok düşkündür. hergün resim ister. boşanmaktan da çok korkuyor. bana beni sevdiğini söylüyor ama sanki duvara konuşuyormuş gibi bende tepki yok.
neden mutlu olduğumu anladım. beni sevmek zorunda değil, ve ben çok kuvvetli sebeplerden ötürü ona inancımı yitirmişim. güvenmiyorum. bana mesaj atıyor halısaha maçım var ordan da arkadaşlarla çay içicez diye.. tamam dikkat et kendine diyorum.. yani ne bir trip ne bir kıskançlık hiç birşey yok. hayatında biri olsun bile isterim. kendisi gelsin bana boşanalım desin. çok yoruldum iki çocuk, uykusuzluk, ama huzurum var. eşim bana aşık olduğum arzuladığım biri gelmiyor. çocuklarımın babası gibi görüyorum. mesela telefonda özellikle kendi hakkımda hiç konuşmam, bazen o konuşmak ister ama işi bahane ederim, çünkü gerçekten onunla evlendiğime ona zamanında aşık olduğuma pişmanım. ama ondan nefret etmiyorum. hatta tedaviden sonra, asıl suçlunun ben olduğumu anladım. eşim evlenmeden önce de böyleydi, ben evliliği çok istediğim için onu ben zorladım. bir insanın değişmesini beklemişim. beklentilerim hep çok yüksek olmuş.

eşinizle ayrı şehirlerdeyseniz, hemen boşanmak yerine ayrı yaşayın, bir müddet sadece kendinize ve oğlunuza odaklanın.. boşanırsanız bir erkeğe ihtiyaç duyarmısınız, bir aşka, bir sese bir ilgiye bunu söyleyin? yada eşinizin yaşattıkları olumsuzlukları zamanla unutabilir misiniz? bence zaman birçok şeye çare olabiliyor. bir müddet hiç iletişim bile kurmayın. tabiki oğlyula görüşmek isterse engel olmayın.
 
bende sizinkine benzer durumlardan çok geçtim. fakat yaşları birbirine çok yakın 2 küçük oğlum var. çocuklarımız olmasaydı yüzde bir milyon boşanırdık. Eşim bana değer vermiyor, sadece sözle değer verdiğini söylüyor ama ben bunu hissetmiyorum. 4 yılı aşkındır evliyiz birgün evlilik yıldönümümüzü kutlamadık birgün benim doğumgünüm kutlanmadı.. böyle şeylerden çok mutlu olduğumu bilir. hediye beklemem ama bir resim atıp mesajla kutlasa bile çok mutlu olurum. ben onun bana internetten hediye alıp yollamasını yasaklamıştım.(ilk evlendiğimizde sevgililer gününde almıştı) çünkü çok basit birşey bu.. ve istemeyerek yaptığını bildiğim için çok yapay geliyordu. kendisi de itiraf ediyordu, almasam yüzünü asarsın, trip atarsın diye aldım diyordu.
eşimle problemlerimiz ailesi sebebiyle başladı. ben ailesine direnince beyfendi benden soğumuş, o melek kadın şeytana dönüştü evlendikten sonra dedi.. eşimin ailesi beni maddi anlamda kullandı, eşim buna izin verdi.. eşim de kullandı. sonra maymun yani ben gözünü açınca kötü oldum.
eşimin bana sahip çıkmasını beklerdim, mağduriyetim konusunda utanç duymasını beklerdim. zamanında öfkeyle ya ailen ya ben demiştim. kimse ailesini silemez tabiki ama öfke insana herşeyi düşündürüyor sanki, oysaki benim ondan istediğim, elini masaya vur ve herkes dağılsın diye bağır, biraz bana odaklan.. ben herşeyi sırtlanmaktan, çocuğuma yetememek korkusundan çok zayıf düştüm bana destek ol, suçlu da olsam hassasiyetime saygı duy ve sadece biz olalım idi. ben içimden bana yaşatılanları hiç atamadım. psikolojik tedavide gördüm. çünkü eşimle boşanma davası sırasında hamileydim, yoğun çalışıyordum evde de küçücük bebeğim vardı. yalnızdım. ailem allah razı olsun çocuğuma baktılar.
biz boşanmadık ama eşimi sevdiğimden değil, çocuklar olmasaydı boşanırdık. ben tayinimi küçük bir yere aldırdım. lojman imkanım var. çocuklarımla aynı kampüsteyim. eşim ankarada kaldı. 2-3 haftada bir geliyor. çocuklarını görüyor ama bende hiç heyecan yok ona karşı. dışardsan bakarsan çok mutlu bir aile sanırsın. işin ilginci ben artık mutluyum. çünkü bana yaşatılabilecek daha çok ilginç ve kötü olayları engelledim. çocuklarıma bakıyorum. enayi yerine konmuyıorum artık. herkese haddini bildirdim. eşimle boşanmaktan da korkmuyorum. bana bugün protokolü getirse imzalarım hiç düşünmem. ama onun çocuklarla ilgilenmemesi beni çok üzerdi. çocuklarına özellikle ilk oğlumuza çok düşkündür. hergün resim ister. boşanmaktan da çok korkuyor. bana beni sevdiğini söylüyor ama sanki duvara konuşuyormuş gibi bende tepki yok.
neden mutlu olduğumu anladım. beni sevmek zorunda değil, ve ben çok kuvvetli sebeplerden ötürü ona inancımı yitirmişim. güvenmiyorum. bana mesaj atıyor halısaha maçım var ordan da arkadaşlarla çay içicez diye.. tamam dikkat et kendine diyorum.. yani ne bir trip ne bir kıskançlık hiç birşey yok. hayatında biri olsun bile isterim. kendisi gelsin bana boşanalım desin. çok yoruldum iki çocuk, uykusuzluk, ama huzurum var. eşim bana aşık olduğum arzuladığım biri gelmiyor. çocuklarımın babası gibi görüyorum. mesela telefonda özellikle kendi hakkımda hiç konuşmam, bazen o konuşmak ister ama işi bahane ederim, çünkü gerçekten onunla evlendiğime ona zamanında aşık olduğuma pişmanım. ama ondan nefret etmiyorum. hatta tedaviden sonra, asıl suçlunun ben olduğumu anladım. eşim evlenmeden önce de böyleydi, ben evliliği çok istediğim için onu ben zorladım. bir insanın değişmesini beklemişim. beklentilerim hep çok yüksek olmuş.

eşinizle ayrı şehirlerdeyseniz, hemen boşanmak yerine ayrı yaşayın, bir müddet sadece kendinize ve oğlunuza odaklanın.. boşanırsanız bir erkeğe ihtiyaç duyarmısınız, bir aşka, bir sese bir ilgiye bunu söyleyin? yada eşinizin yaşattıkları olumsuzlukları zamanla unutabilir misiniz? bence zaman birçok şeye çare olabiliyor. bir müddet hiç iletişim bile kurmayın. tabiki oğlyula görüşmek isterse engel olmayın.
Yani hayatınızda var ama yok gibi de kendi plânlarınıza onu dahil etmiyorsunuz anladığım kadarıyla. Bu süreci ben de yaşadım aslında kendi kendimi mutlu etmeyi öğrendim beklentilerimi sıfırladım ancak yine huzur bozuculuk yaptı bir şekilde hayatımda hacimsel olarak da yer kaplamasın. Geri dursun uzak olsun. Oğlunu istediği zaman görebilir asla onun yanında babasını da kötülemem he babannesi beni oğluma kötüler o ayrı.
 
Ablam bende cok sikintilar yasadim.Ama yazdiklarina göre ortada cokda birsey yok gibi.burda herkez bosanmali yonunde yorumlar yapmis.iyi dusunmek lazim.
 
Ablam bende cok sikintilar yasadim.Ama yazdiklarina göre ortada cokda birsey yok gibi.burda herkez bosanmali yonunde yorumlar yapmis.iyi dusunmek lazim.
Valla içeriğini çok yazmadım abla ama bugün aradı küfürler hakaretler havada uçuştu en son onu da engelledim yazmasın aramasın diye. Yoluma çıkmasın inşallah bir daha. Hayatımdaki en büyük pişmanlığım kendisi. Allah layığını versin
 
Valla içeriğini çok yazmadım abla ama bugün aradı küfürler hakaretler havada uçuştu en son onu da engelledim yazmasın aramasın diye. Yoluma çıkmasın inşallah bir daha. Hayatımdaki en büyük pişmanlığım kendisi. Allah layığını versin
Ayrilmak kolay ablam evladinizda varmis herkez herseyi soyler ben kendi tecrubeme gore soyluyorum.arkadasimda.ayrilmak icin cok hevesliydi ayrildi cok pisman oldu.evladi 2 yasindaydi onunda.
 
Kaç kere bu başlığa güncel şeyleri yazdım şimdi yine yazma ihtiyacı hissediyorum. Eşim olacak devamlı belli süreçlerde hala barışma teklifi ediyor. Çocuk olduğu için arama kısmından engellemedim. Bugün aramış ben seni seviyorum diyor uzatmayalım diyor. Ama sevmediği belli barışsam yine eskisi gibi olacak kendisini artık sevmediğimi söyleyince telefonu kapattı. İçimdeki her şeyin bitmesine sebep olan o. bu kadar çok olacak ne vardı ki. Kendi de keza sevdiğini zannetse de aslında alışkanlık yüzünden böyle yapıyor. Bir an önce kurtulsam da rahatlasam bıktım artık hayatıma kendi yolumda devam etmeye başlamışken ortaya çıkmasından
 
Kaç kere bu başlığa güncel şeyleri yazdım şimdi yine yazma ihtiyacı hissediyorum. Eşim olacak devamlı belli süreçlerde hala barışma teklifi ediyor. Çocuk olduğu için arama kısmından engellemedim. Bugün aramış ben seni seviyorum diyor uzatmayalım diyor. Ama sevmediği belli barışsam yine eskisi gibi olacak kendisini artık sevmediğimi söyleyince telefonu kapattı. İçimdeki her şeyin bitmesine sebep olan o. bu kadar çok olacak ne vardı ki. Kendi de keza sevdiğini zannetse de aslında alışkanlık yüzünden böyle yapıyor. Bir an önce kurtulsam da rahatlasam bıktım artık hayatıma kendi yolumda devam etmeye başlamışken ortaya çıkmasından
ablam burda herkez görüşünü yazmis.sen kendine destekci ariyor gibisin.yuva dagilinca mtlu olcaksan nea alaa.adam elini uzatmis zatan.dedigim giibi mtlu olcaksan neea alaa
 
ablam burda herkez görüşünü yazmis.sen kendine destekci ariyor gibisin.yuva dagilinca mtlu olcaksan nea alaa.adam elini uzatmis zatan.dedigim giibi mtlu olcaksan neea alaa

Kadın sormuş size neden pişman diye ama cevap vermemişsiniz, kaynımın eltisinin görümcesi boşanmış pişmanmış yapma etme demek biraz saçma değil mi, her olay her konu birbirinden farklıdır.

Adam ilgi sevgi göstermesin kadın boşanma kararı alınca aman yuvan dağılmasın ortada yuva mı kalmış? Adam elini uzatınca zaten her şey unutuluyor bitiyor
 
Boşanmak kötü bir şey değil ama artık boşanmalar o kadar arttı ki küçücük bebeklerle boşanıp duruyor insanlar. Çok hızlı evlilik kararları veriliyor bence. Evlenmeden önce iyice birbirini tanımalı insanlar. Olan çocuklara oluyor. Anne babasının birbirlerine olan sevgisini gören çocuk kalmadı nerdeyse.
 
Back
X