7 yıllık evlılıgım noktalandı.. Alttan alıslarım sabredıslerım hadi bu kez adam olacak deyişlerimin sonucunda çoook güzel darbe yemem sonucu bitti..
Yedıgım ilk darbe mıydı hayır ama en agırı buydu diyebilirim..
İyi bir insan olmanız yetmiyor bazen, bazen yıkılası evlılıgıde ayakta tutamıyor..
Çok seyler yasadım agır şeyler zor günler hala yasıyorum. Fakat aklımda tek soru var ben ogluma tek basıma yetebılecek mıyım? Ya babasını hep yanında isterse ya onu özlerse ya ıcıne kapanırsa ben ogluma yetemezsem onu mutlu edemezsem isteklerine cevap veremezsem kafam da hep bunlar var..
Acıkcası babasını arayan bir cocuk degil çünkü babası onunla yakından ilgilenmeyi keseli yaklaşık 1 yıl olmustur. Hep boyle aramayacak degıl ya canım dıyorum ılla kı soracak isteyecek..
Oglumla babasının arasına girmeyi Hıc dusunmedım bosanma kararını aldıgım Ilk gunden itibaren fikrim aynıydı hala da aynı.. Ona ıstedıgın zaman cocugunu gorebılırsın arayabilirsin, bunu oglumun ıyılıgı ıcın yapmak zorundayım dedım.. Farklı sehırlerdeyız haliyle her ıstedıgın de goremıcek E mahkemenin verdıgı tarihlerde isinden dolayı ona uymayacak belkı, bunları da soyledım karara baglı kalmak zorunda degılız ne zaman istersen gorebılırsın dedım..
Şimdi benım asıl sorum bosanmıs ve cocuklu annelere, nasıl basa cıktınız bu durumla, ben pedagog yardımıyla anlatmayı dusunuyorum.. Ona kendını Degersız hissettirmek ıstemıyorum yanı yanlıs kurabilecegım bır cumleden bunu anlasın ıstemıyorum.. Bosanma nedeni olarak kendını suclu gormesını de ıstemıyorum.. Yasadıgınız zorlukları ve kolaylıkları benimle paylasırsanız cok mutlu olurum.. Konu ıcınde cevap vermeye calısırım.. Bocalama dönemımdeyım.. Daha once yasayan birilerinin tavsiyelerine ihtiyacım var. Oglumu yaralamadan bu süreci atlatmak tek amacım. Tesekkur ederım şimdiden...[/QUOTE
Okul öncesi öğretmeni ve 18 yaşında bir oğlu olan bir kadın olarak yorum yapıyorum size...
Çocuklar değişikliklere biz yetişkinlerden daha kolay adapte oluyor.
Çocuğunuzun aynı evde anne babasının kavgasına şahit olup huzursuz bir ortamda büyümesindense ayrı ebeveynlerle huzurlu ortamda büyümesi daha iyi olur inanın.
Siz zaten bilinçli bir annesiniz.
Size naçizane verebileceğim tavsiyeler:
Çoçuğunuza mümkün mertebe doğal davranın.
Boşanma psikolojisi ile vicdanen rahatsız olup her istediğini yapmayın.
Babasından ayrılmış olmanızı başka şeylerle telafi etmeye (hediye, oyuncak, taviz vb.) çalışmayın.
Babasıyla her istediğinde görüşmesi için imkan tanıyın.
Eski eşiniz kabul ederse nadiren de olsa üçünüz bir araya gelip birlikte vakit geçirin ve babası hakkında çoçuğunuza hep olumlu konuşun.
Yavrunuza sağlık ve mutluluk size de huzur dolu günler diliyorum.
