- Konu Sahibi LasTRomaNce_arzu
-
- #41
Tam anlamı bu benim de hislerim aynı yüreğim burkuldu o küçük yavrulara
Tam anlamı bu benim de hislerim aynı yüreğim burkuldu o küçük yavrularaÇocuklara gerçekten çok üzüldüm. Küçüğüm bir de kardeşim var. Annemiz başkasıyla evli bizimle görüşmüyor. Babamız yeni evlenmiş babaanne evinde yatsak bile babamızın evinde olmamız problem. Yüreğim burkuldu gerçekten...
Çocuklar babaannede dururlar. Biz de takılırız diye düşündünüz herhalde ama o iş öyle olmayacak. O cocuklar her zaman hayatınız içinde hem de tam merkezinde olacaklar. Bu duruma alissaniz iyi olur. Diğer seçenek belli zatenMerhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum
Bu gibi durumlarda çocuklarla iyi geçinen ve onlara iyi niyetle yaşayan insanlar bence harika insanlar. Kalbi sevgisi büyük insanlar ancak başka insanın çocugunu yürekten sevebilir...Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum
Çocuklarla alakalı hiç bir sorun yok aramızda sorun yaratan bir tip değilim aslında bir annenin çocuğuyla ilgilenip yapabileceği herşeyi yapıyorum çünkü onlarla yeri geliyor küçük kızla aynı yatakta yatıyorum daha yakın olmak için. Kayınvalidemle genel anlamda sorun yaşıyoruz her şey bu kadar iyi gidemez diye düşünüyor herhaldekayınvalidenizle ilgili olan sorunlar çocuklarla mı ilgili yoksa genel anlamda mı?
Daha bu baslangic. Anneleri ileride mutlaka cocuklariyla gorusecektir. Buraya yazayim,doner bana “dedigin cikti dark” dersiniz.
Sizin dengeleri cok net kurmaniz lazim. Cocuklar babalariyla ayni ortamda da kalmali,sizin evinizde de uyumali. Ne kadar ayip cocuklari uyumak icin babaanneye tikan kafa esinizin kafasi mi merak ettim. Eger oyleyse bu adami baba yapmadan once bir dusunun.
Bencil insanlar kullanmayı sever..Yaptiginizi ve sabrinizi takdir etmekle birlikte, ćok buyuk hata yapmissiniz. Kocaniz icin ise cok karlı bi evlilik olmuş!
Insanlar kendi cocugunun sorumlulugunu zor aliyor, siz daha simdiden 2 çocugun sorumlulugunu almissiniz. Ek olarak bi de kv dibine gitmissiniz, yazik olmus cidden.
Ek olarak esiniz cok bencilmiş, soylemeden edemeyeceğim!
Merhametini taktir ediyorum..Çocuklarla alakalı hiç bir sorun yok aramızda sorun yaratan bir tip değilim aslında bir annenin çocuğuyla ilgilenip yapabileceği herşeyi yapıyorum çünkü onlarla yeri geliyor küçük kızla aynı yatakta yatıyorum daha yakın olmak için. Kayınvalidemle genel anlamda sorun yaşıyoruz her şey bu kadar iyi gidemez diye düşünüyor herhalde
6 yil bekar olan bu adam napti acaba colugu cocugu toplayip anasina mi yerlesti ki? Ya da sadece cocuklari yollayip kendisi ayri mi yasadi? Pek cok soru isareti.Çocukların babalarının evi varken babaannede uyumaları bana da garip geldi... ama çocuklar küçükmüş boşandıklarında.
6 yıl bekar kalmış adam, çocuklar 3-5 yaşlarında olmalı iyi ihtimalle. 6 yıldır babaanne evinde bir duzen varsa bozulsun istememiş olabilirler...
ama babaanne de yaşlanacak yada yeni bir kardeş olduğunda çocuklar baba evine gelmek isteyecek.. asıl curcuna o zaman başlar.
açıkca rahatsızlığınızı eşinizle paylaşın o babası ise annesi de var bu çocukların görüşmüyor diye birşey olamaz, annelik yapmaya kalkmayın bence...Hayır anneleri başka bir evlilik yapmış hiç görüşmüyorlar.Bazen kendimi suçluyorum bilerk bu evliliği yaptım şikayet etmeye hakkım yok diyorum ama bilmiyorum sanırım kendimden çok ödün veriyorum
Ben burada "hayır hata etmedin" diyecek biri olacağını hiç sanmıyorum.Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?