Cocuk yapmamış ki çocuklu biriyle evlenmiş?Yanlıs anlamayın ama çocuk yapmayacaktınız.Evlilik malesef sevgililik gibi degil beraber çıkıp gezme dışarda yemek yeme gibi aktiviteler olmuyor yada az oluyor.
Soruyu cevapladım annenin yeni eşi ve dahası annede görüşmek istemiyorlar çocuklarlaBu konuda öz anne mevzusunu ben mi kacirdim siz mi cevaplamadiniz? Öz anneleriyle neden gorusmuyorlar? Kadin bence evlatlarini gormek ister hem size zaman kalmis olur. Hayattayken anne ile gorusememek ne buyuk bir travmadir cocuk icin.
Herkesin iyiliği cikarinin bittiği yere kadardir. Sonra dislerini gösterir. Boşanmış iki çocuklu oğluna kız bulmuş, evlendirmis ve meleklik bitmis. Butun olay bu. Bir kızımız daha saf duygularina yenik düsmüs. Karsisindakini kendisi gibi bilerek.Evlenmeden önce gerçekten onu kanatsız melek sanıyordum.Kendi annemden bile daha anlayışlı olduğu yerler olduğunu düşünürdüm hep.Ama yavaş yavaş yanıldığımı anlıyorum.Sanırım çocukların beni sevmesi onu kıskandırıyor aksine mutlu olması gerekirdi ama İşin tuhaf yanı bulunduğu her ortamda beni övermiş ben bunu çevremizdeki insanlardan duyuyorum.Ama yüz yüze gelince hep bi tatminsizlik hem bi yetememezlik hissi yaratıyor bende.Laf sokmalarıyla kendimin yetersiz onun mükemmel olduğunu düşünmememi sağlıyor.Sanırım dediğiniz doğru ben sustukça üstüme gelecektir.
Napsin cocuklar eve gelmesinler mi?
Kusura bakmayin sacma sapan dusunuyorsunuz.
Tum gun zaten babaya hasretler, birakin aksam bari gorsunler.
Bu sahaya bu cocuklari hesap ederek girecektiniz.
Sevgili konu sahibi tüm yazdıklarınızı okuyarak yorum yapıyorum ki bu yaşta bu sorumluluğu ani bir şekilde sırtlanmanız öncelikle sizin için sonra evliğiniz ve çocuklar için çok sağlıksız. Bu sağlıksız durum beş ay içinde alarm vermeye başlamış zaten. Normal evliliklerde kadınlar önce evli bşr kadın olmaya alışır sonra hamile kalır anneliğe hazırlanır sonra bebek doğar en az bir iki senede evin yeni düzenine alışır. Siz bu aşamaların hepsini bir günde geçmeye çalışmışsınız. Ama olmamış olamaz zaten.
Hem saat beşbuçukta kalkıp hem de 12’lerde yatan çocuklarla nasıl ilgileniyorsunuz??? Haftanın üç günü yemek yapacak enerjiyi nasıl buluyorsunuz??? Bence bunlar fiziksel olarak oldukça zorlayan şeyler. Haddime değil ama kardeşimsin söyleyeyim kızları neden sen yıkıyorsun?? Okul paraların senin maaşınla mı ödeniyor ben mi yanlış anladım?
Eşinle ilişkinde inanılmaz bir dengesizlik var. Sen bunları yaparken eşin kızların kırılmasından korkuyor (ki bu çok doğal) ama senin kırılmandan hiç korkmuyormuş gibi sana hissettiriyor.
Makul, iyi kalpli ve akıllı bir kadın olduğun belli. Ama bu düzen böyle gitmez. Korkarm ki k.validenin melek olmadığını anlaman gibi eşin için de aynı şeyleri düşüneceksin. Yavaş yavaş kırılıp içten içe küseceksin.
Bunların olmaması için ilişkinizin dengesini bulmak zorundasın. Bizler kendi çocuklarımıza bakarken bile biyerlere bırakıp başbaşa vakit geçirirken eşinin bunu hiç düşünmemesi çok bencilce.
Evliliğinin henüz başındasın bazı şeyler tam oturmadan akılla, sağduyu ve politika ile hoşuna gitmeyen şeyleri değiştirme yoluna gitmeni tavsiye ederim.
Bu yoğun ve zor hayatı güçlü bir şekilde gögüslemen dileğiyle....
En azından eşinle konuşsan haftasonları annelerinde ya da babannesinde kalsınlar sizde başbaşa vakit gecirirsiniz nefes alirsinizMerhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum
Napsin cocuklar eve gelmesinler mi?
Kusura bakmayin sacma sapan dusunuyorsunuz.
Tum gun zaten babaya hasretler, birakin aksam bari gorsunler.
Bu sahaya bu cocuklari hesap ederek girecektiniz.
Ben tüm yorumları saygıyla karşılıyorum .Ama insanların destek olmaktan yada durum değerlendirmesi yapmaktan anladığı kimse üstüne alınmasın genel konuşuyorum kişiyi olabildiğine çaresiz kılmak ve tabiri caizse kendi düşen ağlamaz modunda tamamen eleştirmek.Ne diyebilirim ki insan bir şeyleri yaşamadan anlıyamıyor. Hayat bu her insanın kararlarını sorguladığı zamanları olmuştur.Önemli olan bir öneri uyarı yaparken iyi niyetli olmak empati yapabilmek.Teşekkür ederim empati yapabildiğiniz için.Konuyu gerçekten böyle mi anladınız?
Genç bir kadın bir anda 2 çocuk 1 koca 1 kv nin içine düşmüş.
Evet bu onun kendi kararı ama hangimuz aldığımız kararların sonrasında afallamdık ki..
Şuan bir boşlukta olması çok normal.. biraz daha yapıcı yorumlarla belki daha güzel toparlama şansımız olabilir.
Insan kendi çocuğundan bile bazen bunalıyor veya kocasıyla kaliteli zaman geçirmek istiyor.. ki konu sahibi daha yeni evli.
Yeni bir eve, düzene, evliliğe alışma evresi o duzeni oturtmak ne kadar zordur.
Deli gibi severek evlensende bir süre mutlaka bocalıyorsunuz.. ki konu sahibi birden daha fazla bir sorumluluğun içine girmiş.
Bu süreçte "biliyordun çocuklu olduğunu" gibi cümleler kuran insanlar yerine daha toparlayıcı destek veren kişiler olsa eminim daha kolay atlatır bu durumu.
Ki konu sahibinin derdi çocuk bile değil.. tek isteği kocasıyla biraz zaman geçirebilmek bu da yeni evli bir kadının en masum istediği.
Konuyu gerçekten böyle mi anladınız?
Genç bir kadın bir anda 2 çocuk 1 koca 1 kv nin içine düşmüş.
Evet bu onun kendi kararı ama hangimuz aldığımız kararların sonrasında afallamdık ki..
Şuan bir boşlukta olması çok normal.. biraz daha yapıcı yorumlarla belki daha güzel toparlama şansımız olabilir.
Insan kendi çocuğundan bile bazen bunalıyor veya kocasıyla kaliteli zaman geçirmek istiyor.. ki konu sahibi daha yeni evli.
Yeni bir eve, düzene, evliliğe alışma evresi o duzeni oturtmak ne kadar zordur.
Deli gibi severek evlensende bir süre mutlaka bocalıyorsunuz.. ki konu sahibi birden daha fazla bir sorumluluğun içine girmiş.
Bu süreçte "biliyordun çocuklu olduğunu" gibi cümleler kuran insanlar yerine daha toparlayıcı destek veren kişiler olsa eminim daha kolay atlatır bu durumu.
Ki konu sahibinin derdi çocuk bile değil.. tek isteği kocasıyla biraz zaman geçirebilmek bu da yeni evli bir kadının en masum istediği.
Bazıları okumadan yorum yapıyor işte.Çocuklar konu sahibinin ilk evliliğinden.
bence ortada hiçbir sorun yok. boşuna kendinizi üzmeyin. çocuklu bir beyle evlisiniz. ne sizi ne de çocuklarını incitmek istemez diye düşünüyorum. evliliğimi yaşayamıyorum falan diyorsunuz ama belki de bu çocuklar olmasa da beklediğiniz gibi olmayabilirdi hayatınız. eşiniz bir denge kurmalı ,sakın siz bir yönlendirmede bulunmayın bu konuda çünkü kötü siz olursunuz ne yazıkki. ailenin, çocukların ve eşinizin, sizin bir yönlendirmeniz veya bu konuda ağzınızdan çıkan herhangi bir sözde, size kesinlikle tavır takınacaklardır. şuanki saadetin keyfini sürün ve beklenti içinde olmayın lütfen. çünkü gerçekten ben de buna benzer bir olay yaşadığım için sizin üzülmenizi istemem. kendi çocuklarınız gibi düşünün kızları. beraber tatile çıkın, haftasonu bir yerlere kaçın 4 ünüz. siz bir ailesiniz. çocuklar sizi seviyor, eşiniz sizi seviyor.. siz onları seviyorsunuz. yani kısacası beklenti için de olup üzmeyin kendinizi yok yere. siz bir ailesiniz. tadını çıkarın bu mutluluğun. sevgiler...Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?