• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim

Benimde para muhabbeti yapmayacak biri olduğumu biliyor. Asla o duruma düşürmem kendimi. Bunu da bildiği için. Sadece oğluna birikim ha babam birikim.
Ablacım şimdiki durumun "o duruma düşürmem kendimi" dediğin durumdan yüz kat daha kötü, göremiyor musun?
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Siz ilk hatayı kendi evinizde oturmakla yapmışsınız.Neden evinizi sundunuz ki daha başta.Sizin maddi durumu evi aileyi görmüş ballı yer demiş belli.Eviniz neden sattırmıyor o evi oğluna bırakmak istiyor evlenmeden önce edindiği mal olduğu için.Hadi bu belki anlaşılabilir ama onun dışında her şey fiyasko adam resmen sırtını dayamış size.
Siz ilk adımı atın eve hiç bir harcama yapmayacağınızı çünkü evinizde oturduğunuzu kira derdiniz olmadığını evle ilgili tüm harcamaların artık ona ait olduğunu söylemekle başlayın.Ailenizin maddi imkanlarını kullandırtmayın asla.Gerçek yüzünü görün.
İlk defa da eski eşle bu kadar samimi bir durum gördüm.Oğlu ile ilgilenecek ancak sizdeki durum farklı.Sonra oğlu 15 yaşında o da babayı kullanıyor her dakika para isteyerek aslında oğluna iyilik yapmıyor.Ama bunu söyleseniz suçlu olursunuz.
 
Bak şimdi kafama dank etti. Aynı halam ya. 2.evliliği yaptı halam, çocuğu yok. Enişteminde 2.evliliği fakat 3 yetişkin çocuğu var. Bu çocuklar 25-35 yaş aralığında ve hepsi işinde gücünde kendi evlerinde oturan insanlar. Bunlara rağmen;

Eniştem ve halam, halamın evinde oturuyorlar. (Evlenmeden önce almıştı halam)
Halam emeklilik maaşı ile tüm evin faturalarını ödüyor, mutfak alışverişi yapıyor. Eniştem ise kendi maaşını sürekli torunlarına akıtıyor. Arabası var sözde sürekli çocuklarına veriyor, halam bi dışarı çıkalım gezelim dese araba hep çocuklarda.
Halam bi dışarı kahvaltıya gidelim dese eniştem için büyük masraf ama kendi kızı arar “duşakabin kırıldı baba yaptır” der. Evli barklı kızına yeni duşakabin alır.

Halam ile aile olamadılar. Başınızı yakmayın. Ya baştan ayağını denk alsın, aklını başına devşirsin eşiniz yada siz bekar olarak güzel hayatınıza devam edin. Kimseyi doyurmaya gelmediniz dünya’ya.
Halanız kurtulmuştur umarım bu evlilikten ve adamdan.
 
Bu tarz konuşmalar beni o kadar rahatsız ediyor Li, alışmamışım ailem çok naif insanlar. Ama bazı insanlara sanki yüzüne vurmak gerekiyor bilemedim. Yüzüne vurduktan sonra da nasıl güvenip devam edeceksin bu çok kötü bir evlilik olmaz mı

Evet, çok ayıp geliyor bana da bu muhabbetler. Zaten sen bu konuşmaları yapmamalısın normalde. Yeni bir hayat kuran bir adam olarak eşinin düşünüp ona göre davranması lazım. Ama bir de ona bak. Boş ev için eski eşine kira veriyor ama yeni eşinin evinde yaşıyor ? Burda bi adaletsizlik yok mu ? Senin bi süre sonra saygın kalmaz ki bu adama.
 
Benimde para muhabbeti yapmayacak biri olduğumu biliyor. Asla o duruma düşürmem kendimi. Bunu da bildiği için. Sadece oğluna birikim ha babam birikim.
Niye para muhabbeti yapmıyorsun. Para muhabbeti yapmak kötü bir şey degil. Ömrümüzü para kazanmaya harcıyoruz niye göz yumuyorsun. Yanlış anlamadıysam adam hem kredi borcunu ödüyor hem yarı kira parası gönderiyor böyle saçma şey olur mu?
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Siz ilk hatayı kendi evinizde oturmakla yapmışsınız.Neden evinizi sundunuz ki daha başta.Sizin maddi durumu evi aileyi görmüş ballı yer demiş belli.Eviniz neden sattırmıyor o evi oğluna bırakmak istiyor evlenmeden önce edindiği mal olduğu için.Hadi bu belki anlaşılabilir ama onun dışında her şey fiyasko adam resmen sırtını dayamış size.
Siz ilk adımı atın eve hiç bir harcama yapmayacağınızı çünkü evinizde oturduğunuzu kira derdiniz olmadığını evle ilgili tüm harcamaların artık ona ait olduğunu söylemekle başlayın.Ailenizin maddi imkanlarını kullandırtmayın asla.Gerçek yüzünü görün.
İlk defa da eski eşle bu kadar samimi bir durum gördüm.Oğlu ile ilgilenecek ancak sizdeki durum farklı.Sonra oğlu 15 yaşında o da babayı kullanıyor her dakika para isteyerek aslında oğluna iyilik yapmıyor.Ama bunu söyleseniz suçlu olursunuz.
Ayrıca eski eşin maddi durumuda iyi diyorsunuz.Bu kadar ilgi neden o zaman.Sırtını tam anlamı ile size ailenize dayamış.Sizde hala ayıp olur söyleyemem derdindesiniz.Ne ayıbı ayıp size.Uyanık olun saf mısınız.
 
Halanız kurtulmuştur umarım bu evlilikten ve adamdan.
Maalesef hayır. Halam 65 yaşında kadın. 10 yıldır evliler. Ha düzelir ha düzelecek derken geldiler bu yaşa. Millet ne der kafası işte eskileri biliyorsunuz. Bu yaştan sonra 2.kez boşanmak istemiyor sanırım…
 
Evlenmeden önce de eski eşle aralarındaki yakınlıktan rahatsız olup ayrılmışsınız. Demek ki baştan belli olan şeyler vardı.
Evlenirken hiçbir şey talep etmeyip, kendi evinizde yaşayarak, çok fazla kolaylık sağladığınız kocadan da bir hayır beklemeyin. Her türlü yanlış yapmışsınız. Siz bazı şeyleri talep etseydiniz onları karşılayamacağı için bu evlilik olmayacaktı büyük ihtimalle.
Öyle borca sokmayla o kocayı adam edemezsınız üzgünüm. Adamın önceliği eski karısı.
 
Siz ilk hatayı kendi evinizde oturmakla yapmışsınız.Neden evinizi sundunuz ki daha başta.Sizin maddi durumu evi aileyi görmüş ballı yer demiş belli.Eviniz neden sattırmıyor o evi oğluna bırakmak istiyor evlenmeden önce edindiği mal olduğu için.Hadi bu belki anlaşılabilir ama onun dışında her şey fiyasko adam resmen sırtını dayamış size.
Siz ilk adımı atın eve hiç bir harcama yapmayacağınızı çünkü evinizde oturduğunuzu kira derdiniz olmadığını evle ilgili tüm harcamaların artık ona ait olduğunu söylemekle başlayın.Ailenizin maddi imkanlarını kullandırtmayın asla.Gerçek yüzünü görün.
İlk defa da eski eşle bu kadar samimi bir durum gördüm.Oğlu ile ilgilenecek ancak sizdeki durum farklı.Sonra oğlu 15 yaşında o da babayı kullanıyor her dakika para isteyerek aslında oğluna iyilik yapmıyor.Ama bunu söyleseniz suçlu olursunuz.
Ayrıca eski eşin maddi durumuda iyi diyorsunuz.Bu kadar ilgi neden o zaman.Sırtını tam anlamı ile size ailenize dayamış.Sizde hala ayıp olur söyleyemem derdindesiniz.Ne ayıbı ayıp size.Uyanık olun saf mısınız.
Evet kendi evimi sunmakla hata yaptığımı biliyorum. Doğru tespit ama o benim evimde oturalım da dedi, ben onun eski karısıyla oturduğu evde oturmak istemedim zaten yarısı bizim değil. Bana çirkin geliyor. Onun evinde onun eşyaları falan.
 
Evet kendi evimi sunmakla hata yaptığımı biliyorum. Doğru tespit ama o benim evimde oturalım da dedi, ben onun eski karısıyla oturduğu evde oturmak istemedim zaten yarısı bizim değil. Bana çirkin geliyor. Onun evinde onun eşyaları falan.
onun eski evinde tabi ki oturmayacaktınız.Kiraya çıkacaktınız.Hala örneği tam sizin için olmuş işte.
Bakın gençler buradan ders alın.Eviniz varsa söylemeyin veya oturmayın .
 
Adam eski karısını daha çok seviyor ve önemsiyor. Sizle evlenme nedeni tamamen sizin maddiyatınız. Bana böyle davranan bir adama aşkımdan ölsem de ayrılırdım . Çünkü saygı duymazdım artık, saygı duymadığı mı da sevemem. Yol yakınken ayrılın lütfen , kendinize birazcıkta olsa saygı duyun.
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Aslinda sartlariniz su anlamda cok farkli. O sizinle evlenmis, siz ise bir babayla. Yani annelik ve babalik her seyin onunde oluyor. Istisnalar kaideyi bozmaz. Cocugu icin buna cok sevindim. Eski esi evlenmediyse ve cocugu ile yasiyorsa onlara karsi sucluluk hissediyor olabilir. Cunku ben de bosandim ama ikimiz de bekar oldugumuzdan gunahini vermiyor 😬 Ama o evlense o da sucluluk hisseder diye dusunuyorum. Maddi konuda annenin varlikli oldugu halde cocuguna harcamadigindan bahsetmissiniz. Ben asla oyle dusunmuyorum. Esinizin verdiginin en az 3 katini harciyordur. Kendisi bosanmak istedigi halde cocugunu kendisi almis olan bir annenin muhtemelen evlilik plani yoktur, tek dusuncesi cocugudur diye dusunuyorum. Sizin tarafinizdan bakinca serzenisinizi anliyorum ama sonucta o bir baba.. Evet gercekci bakis acisiyla dediginiz gibiyse, akli fikri eski esiyle ilgilenmek olan bi profil ciziyorsunuz. Ama siz rahatsiz oldugunuz icin gozunuzde buyuyor olabilir mi diye dusundum ben. Cunku sizi de cok sevdigini, birakmadigini soylediniz.
 
Back
X