Yazmayım dedim duramadım. Öncelikle konu sahibine değil yazdıklarım, genel olarak düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.
Öncelikle şunu söylemek istiyorum. Boşanma işi çok abartılıyor. Bu bir hastalık değil, eksiklik değil. Dinen de, kanunen de onaylanan, kabul edilen bir durum. Değil mi?
Erkekler ve libidoları.. Doğanın işleyişi gereği onlarda bizden fazla. İçgüdüsel bir bir durum. Toplumumuzda bekaretin önemli olması nedenli boşanmış kadınlara daha fazla eğilim var kabul. Ama benzer durumları genç kızlar hatta evli evli kadınlar da yaşıyor.
Medeni hali ne olursa olsun, aktif cinsel hayatı olsun olmasın erkeğin kadına mesafesini belirleyen kadındır. Duruşunuz, bakışınız, toplumdaki yeriniz, karakteriniz, sezgileriniz hatta yürüyüşünüz...
Erkek sinyali alır.
Güçlü olun, güçlü durun. Kendinizi geliştirin. Seçilen değil, seçen olun. İnsanların söylediklerine takılmayın. Nasıl yaşamak istediğinize karar verin. Birkaç densiz sizi densizce denedi diye eziklik hissetmeyin. Siz kadınsınız, Tanrının verdiği en güzel hediyelerle onurlandırılmışsınız. Annesiniz, anne olacaksınız, olmasanız bile kadının sahip olduğu merhamete ve sezgilere, güce sahipsiniz.
Dik durun hanımlar, dimdik durun. Değerlisiniz ve boşanmış olmanız değerinizi kaybettiğiniz anlamına gelmiyor. Bunu unutmayın.
