merhaba hanımlar beni eski konularımdan bilen bilir.Özet gecçeyim hızla hamileydim yirmi yıllık evimi ve eşimi terkettim kaynana zulmünden eş hakaretinden şehre geldim ev tuttum iş buldum çok çükür ayaklarımın üzerinde kimseye muhtaç olmadan küçük mutlu evimde yaşıyorum.Eşimi mahkemeye verdim o istemesede çekişmeli olucak hala umudu var beni köye götürmeye kaynana kişisine rağmen.Kızlar ben çok bunaldım çevremdeki insanların ve özellikle ablalarımın bana tavrı beni çok üzüyor kırıyor ben eşimden ayrıldım diye benimle görüşmek istemiyorlar kocalarını yani eniştelerimi benden kıskanıyorlar yaa allahım bunlar benim özbeöz ablam yaa nasıl böyle düşünürler bana diyorki büyük ablam hareketlerine dikkat et artık dulsun eteğin bile sana düşman.Bir gün sıcaklarda ablama gideyim dedim göreyim annemde orda garibim anam ayzaymır hastası köşeye sinmiş artık hiç tanımıyor kimseyi beni bile tanımadı.Ablam bana dediki enişten gelir sen git görmesin seni şok oldum çıktım evinden birdaha evine gelmem merak etme ben çok rahatım hamdolsunnamusumun bekçisi benim ben şimdiye kadar yanımda oldunuzda şimdi laf sokuyonuz bana.Kızlar anama çok üzüldüm rabbim dedim biraz maddi rahatlığım olsa annamı hemen yanıma alırım ama yok napim dua ediyorum anama ablalarımdan nefret ediyorum gitmem birdaha yaa boşanmış olmak kötümü ya herkes eşinden kıskanıyo beni hep bir laf sokmaca ama ONLARA İNAT AYAKTAYIM KİMSEYE MUHTAÇ DEYİLİM . ELHAMDÜLİLLAH. Kimse benim namus bekçiliğimi yapamaz ben birçok şeyi tek başıma başardım kabullenemiyorlar herhalde rahatlığımı işimdede çok rahatım hamdolsun arkadaşlarım çok iyiler ama bana enyakınlarım böyle yaptıya allah büyük be havale ettim sizi ablalar neyse arkadaşlarım biraz karışık oldu kusuruma bakmayın hakkınızı hellal edin karışıkta oldu biraz napim hepinize saygılar iyiki varsınız