Boşanmış ve Çocuklu Bey -2

papiculo5

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2019
51
22
3
35
Arkadaşlar selam,
Ben bir adamla birliktelik yaşadım 2 çocuklu aramda 14 yaş var. Ben 25 o 39 yaşında.
İkimizde boşanmış vaziyetteyiz. Belki eski konumu okuyanlar hatırlar. 9 yıldır filan tanışıyoruz. Yaklaşık 1 yıllık ilişkim vardı Herkes ayrıl kendine yazık edersin demişti.
Çok iyi anlaşıyorduk ama son zamanlarda anlaşamamalar başlamıştı ancak toparlamıştık. Birlikte çok güzel vakit geçiriyor çok eğleniyorduk.
Onun verdiği güveni bana kimse vermiyordu. Ayrıldım 4 gündür görüşmüyoruz. Severek ayrıldık ikimizde. Çok duygusal bir ayrılıktı.
Size sorum şu.. Biraz anlatayım oluru var mı siz de bakın..
2 çocuk biri 4 biri 9 yaşında hatırladığım kadarıyla velayet babalarında. Babaanne bakıyor çocuğa Evlensek karşı tarafa veririm diyordu ama eski eşi evlenirse çocuklara anneannesinin bakacağını söylemişti bana. Şimdi ise onlar da yaşlı çocukların ne olacağı belli olmaz dedi. Ben de aynen şöyle dedim. " anneleri evlenecek sende evleneceksin ve ikinizin de farklı hayatları olacak, o çocuklar aile büyükleriyle büyürken hiç mi annemiz babamız istemiyor bizi diye düşünmeyecek, hiç mi kin beslemeyecekler. Ayrıca yaşlı insanlar kaç yıl boyunca 2 çocuk bakabilir onlara yetişebilir?? Her halükarda çocuklar sana kalacak. " şeklinde konuştum. O da gelecekle ilgili şuandan bişey söyleyemeyeceğini iletti bana. Ancak birbirimizi cidden çok seviyoruz. Beni çocuklarıyla yaşamak gibi bir kararım kesinlikle olamaz. Hatta evde odaları olsun bile istemem demiştim. Çünkü sıfırdan bir evlilik kuracağım demiştim. Bu gibi sebeplerden bitirmenin en iyi karar olacağı kanısına vardık. Çocuklarının vebalini de almak istemem. Onlarla yanyanayken arkadaş gibiyim çocukları severim zaten genelde ama aynı evde değil tabiki.

Ancak şu 4 gündür berbat hissediyorum. Akıl hocam, her an konuştuğum, neredeyse her akşam ve haftasonu buluştuğum birisi yok..
Bazı arkadaşlar çivi çiviyi söker muhabbeti yapıyorlar biriyle görüş diye tavsiyede bulunuyorlar ancak şuan o kadar yeni ki.. İçim almaz hiç kimseyi. Bazı arkadaşlarım da kendine 1 ay süre ver kimseyle görüşme filan da diyor. Her neyse.. Ve ona yazmamak için aramamak için kendimi çok zor tutuyorum... Onun gibi bana güven verebilecek biri karşıma çıkar mı bunu da bilmiyorum ve her gece rüyamda görüyorum. Onu çok ama çok özlüyorum.. Gözlerim doluyor bazen. İleride sıkıntı yaşamamak için ayrıldım ancak ilerde belki kötü biri çıkacak karşıma ve belki çok kötü olaylar yaşayıp onu bıraktığım için pişman olucam bilemiyorum. Kndimce iyi insan olmaya çalışıyorum. Ama çok karışığım. Ona yazmamak için zor tutuyorum kendimi. Hatta bugün neredeyse yazacaktım.

Nolurr bi fikir bi akıl verin. Dayanamayıp yazmaktan da, onsuz kalmaktan da korkuyorum....

Ek olarak: İlk başta ilişkiye başlamak istememiştim ama çocuklarla aynı evde yaşamayacağız. Ben ayarlayacağım diyerek beni zar zor ikna etti. Ayrılırken bunu öngörseydin keşke de hiç başlamasaydık dedim kendisine de..
 
Son düzenleme:
Herseye tamam diyebilirim de
Matematigim yetmedi arkadasim 9 yil once siz cocuk degil miydiniz nasil tanistiniz cocukken kocaman adamla?

Bir de bu adam ne isle mesgul? Meslegi nedir?
Çalıştığı kurumda stajyerdim yanında. Yıllar sonra ikimiz de boşanınca yolumuz kesişti. Ama arada da ortam içinde hep görüşürdük.
 
Aman çocuklardan uzak durun siz. Ayrılmanız iyi olmuş. Masallardaki uvey anne karakteri gibisiniz.
 
Çocuklarına annelik yapamayacaksanız adama yazıp allak bullak etmeyin . O bir erkek den ziyade baba ve evlenmek cocuklarını emanet edebilecek birisini ister hayat asktan sevgiden ibaret degil. Bırak adam mutlu olsun kendine denk birisini bulup ailecek mutlu olabilecegi bir yuva kursun.... 3 gün üzülürsunüz sonra alışırsınız..
 
Aman çocuklardan uzak durun siz. Ayrılmanız iyi olmuş. Masallardaki uvey anne karakteri gibisiniz.
Yahu ne alakası var saçmalamayın. Ben çocuklarlayken çok iyi vakit geçiriyorum. Beni de çok seviyorlar. Bir sıkıntım olsa bile hiç yansıtmadım onlara ancak AYNI EVDE HİÇ ÇOCUĞU OLMAYAN BEN VE 2 ÇOCUK OLMAZ. ne anlarım ben çocuk bakmaktan
 
Çocuklarla yaşamak istemem hatta odaları olsun bile istemem diyorsanız çocuklu bir adamla işiniz ne?
Sıkın dişinizi biraz ayrılmanız çok iyi olmuş.
Bana çocuklarla yaşamayacağız demişti en başından. Sonra işler değişti.
 
Çalıştığı kurumda stajyerdim yanında. Yıllar sonra ikimiz de boşanınca yolumuz kesişti. Ama arada da ortam içinde hep görüşürdük.

Eeee ablacigim sen 16 yasindaymissin, adam 30. Yasli basli herif bir lise cocuguna o gozle bakiyorsa gozumde sapkindir.
Ikinci olarak adam cocuklari basindan atmis resmen, bu cocuklar annesiz babasiz bir onun bir bunun evinde mi buyuyecek yani? yasli bir insan 2 kucuk cocuga ne kadar yetebilir? babaanne Allahtan vicdanli bir insanmis cunku 2 taraf hem anne hem baba 5 para etmez insanlar. Cocuklara acidim paket gibi herkes birbirine atmak istiyor. Bakamam sorumluluk alamam diyen yapmasin cocuk kardesim cocuklar ziyan oluyor

Bu adam bir rezil, kcucuk cocuga goz koyuyor, yeni kadin kovalayacagim diye cocuklarini basindan atiyor, haa ortada bir ikinci es yokken bile cocuklarina babalik yapmaya zahmet etmiyor babaanneye baktiriyor. Senin bu adamdan cocugun olunca sen ne olacak saniyorsun konu sahibesi, seninkilere de sen varsin diye emanet babalik yapar. Sen bosanirsan ya da basina bir kaza gelirse senin cocuklarin da ortada kalir aynen bu garipler gibi. Bu adam sana guven veriyor mu Allah askina?
 
Bana çocuklarla yaşamayacağız demişti en başından. Sonra işler değişti.
Çocukların velayeti babadan alınsa bile yine yaşayacaksınız çocuklarla. Haftasonu gelecekler, tatilde gelecekler.
Neyse çocuklara yazık olmamış iyiki ayrılmışsınız
 
Çocuklarının evimde odası bile olamaz diyen bi kadınla sevse de hiçbir kadın erkek birlikte olmamalı zaten. Bunu diyerek bile o çocukların vebalini almış oluyorsunuz. Sıfırdan bir yuva kurmak istiyorsanız bilmem kaç yaş büyük çocuklu adamlarla takılmayacaksınız. Bilmem kaç yaş büyük çocuklu adamların sizinle sıfırdan bir yuva kurmak gibi bir lüksleri olamaz çünkü.
 
Olmaz bu iş.
Onun çocuklarını evde istemiyorsunuz.
O zaman kendiniz gibi ya boşanmış çocuksuz ya da hiç evlenmemiş biriyle hayatınızı birlestireceksiniz.
Çocuklar annelerinin veya babalarının evi dururken anneannede veya babaannede asla yaşamamalı.
Çocuklu biriyle evlenince o çocuğu da kabul etmeniz lazım.
Etmiyorsanız evlenmeyin.

Not: Bende hiç evlenmemiş bekar biri olarak çocuklu biriyle evlenmeyi istemezdim. Sadece o konuda sizinle empati kurabiliyorum.
 
Kendinizi onun yerine koyun siz olsaydınız evlatlarınızı atabilir miydiniz? Anneannesi ve babaannesi yaşlı onlar ne zamana kadar bakabilecekler diye kendiniz söylüyorsunuz bunun üstüne de onlarla yaşayamam ben ne anlarım çocuk bakmaktan diyorsunuz kendinizle bile çelişiyorsunuz çocukların babalarından başka kimsesi yok belli ki farkındasınız ama buna rağmen ben onları aynı evde istemem diyorsunuz bu çok gaddarca değil mi? Madem istemezsiniz o zaman babalarını da istemeyin e madem çocuklarda şöyle desin; sen yokken biz vardık! Bu düşünce de ne yanlış değil mi hemen cephe alırsınız mesela ama ben istemem demeyi biliyorsunuz bence siz çocuklu adamlardan uzak durun iyi olmuş ayrılmanız çok takmayın.
 
2 tane çocuğu olan bir insanın çocuklarını atıp sıfırdan mı başlayacağını zannettiniz cidden, nenesi ne zamana kadar bakacak eninde sonunda sen bakacaksın fikriniz ilişkiye ilk baslarken yok muydu aklınızda, bence bitirdiginiz iyi olmuş arayıp sorup tekrar sar başa da yapmayin
 
Oolayı yanlış anlattım yada yanlış anladınız sanırım. Ben 25 o 39 yaşında. Ayrıca çocuklarını ön planda düşünerek bitirdik ilişkiyi.....
 
Bana çocuklarla yaşamayacağız demişti en başından. Sonra işler değişti.
Ne kadar yaşamayacağız dese de adam çocuklarını senden gizlememiş...

Odası bile olamaz diyorsun o çocuklar adamın canindan bir parça....

Sen boşanırken çocuğun olsaydı ve aynı tepkiyle karşılaşsaydın evladın istenmeseydi napardin?

Oyuzden çocuklarla yapamam diyorsan adamı boşuna umutlandırıp meşgul etme...
 
25 yaşında genç bir insan olarak çocuklu bir adamla evlenmek, o çocukların sorumluluğunu almamak en doğal hakkınız. Ama bile bile görüşmeye,çok seviyorum, severek ayrıldık demeye gerek yok.

Sevgiliniz de kendi çocuklarına sahip çıkmayan beş para etmez bir adam benim gözümde.

Çocuklarına evlendiğinde oda yapamadığı, hiçbir şekilde istemediği bir evliliği ve kadını asla istememesi gerekir zaten.

Umarım olmaz bu iş, sevgiliniz de es kaza çocuklarına merhametle yaklaşacak birine denk gelirde, baba olduğunu hatırlar.
 
Ben en başından söyledim.
Benim çocuğum olmadığı için ne kadar çabalasam da anlayamam.
Ama bitirme sebebim çocukları düşündüğüm için zaten. Kendisine de ayrılırken dedim ki sen kendine ve çocuklarına bakabilecek biriyle yuva kurmalısın..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…