- 14 Nisan 2012
- 11.496
- 21.253
- 398
- Konu Sahibi Liona Esposito
-
- #41
Toprağın altını hatırlatın ona, böyle yaptığındaBenim halam da aynı böyle . Annemi kardeşlerimi hiç sevmez. Mesela bize gelir çay felan içeriz çayı bittiği zaman ver doldurayım derim yok ben doldururum deyip kalkıp babama şikayet eder çay doldurmadilar diye. Hep babam onların yanında anneme kizar bağırır. Ama ne yazık ki goremiyorlar kötü olduklarını.
Çok doğru. Aslında tüm insan ilişkilerinde böyle olunmalı. Zaten iyi bir iletişim böyle kurulur, doğru insan davranışı budurNeden susuyorsunuz? Kavga edin demiyorum. Medeni bir sekilde "x gelir misin konusalim biraz" deyin. Uzlasmayi denemek bu kadar zor olmamali. Konusmak icin ozguveninizin olmadigini dusunuyorum. Ondan uzaklasmak meydani ona birakmak bana gore. Ona aile oldugunuzu, ve iyi gecinmek zorunda oldugunuzu, ona deger verdiginizi (yalan da olsa) ve ayni degeri ondan da beklediginizden falan bahsedin. Benim seninle bir sorunum yok, iyi anlasmak varken niye kotu olalim deyin. ailede boyle dikenler olabiliyor, ama bu dikenleri uzaklasarak buyutmek yad a budayip ciceklenmesini saglamak size bagli.
Çok isterdim rol yapabilmeyi ama maalesef beceremiyorum. Aslında sen abisinin yanında ona iyi davranacaksın canım cicim falan esin yokken ağzına tüküreceksin. Mesela esin neden haber vermedin dediğinde tartışmak yerine sen de aaa ben söyledim duymamış mı neyse özür dilerim aşkım canım cicim her ne diyorsan. Dönüşte de o cadıya abin dedi ki canım kardeşimin uyandiımasaydın keske. Sen sessizce çık evden birdahakine . Ama bunu yapabilmek için onlar gibi yüzsüz olmak lazım.kızlar anlatayım siz yorumlayın çünkü dışardan birinin görüşlerine ihtiyacım var.
2 gündür görümcem bizde (neden bizde kaldığına dair zerre fikrim yok, abisi zaten akşama kadar yok, akşam da genellikle odasına çekilir oyun oynar, benle arası hiç iyi değil, oğlumla da pek bi alakası yok)
benle arası da iyi değil kısaca özetleyecek olursam taa nişanlıyken bana "abim seni kullanıyor" dediği için baya bi tartışmıştık. evlendim bu kızın sürekli çok bilmiş tavırları, her şeyi ben bilirim havaları, emrivaki yaparak konuşması, insan içinde azarlaması... derken aramız baya soğudu. diğer geline de bu şekilde davranır ama o ağzını açmaya cesaret edemez, herkese aynı şekilde davranabileceğini sandı ama ben müsade etmedim, tartışmadım, kavga etmedim, sadece uzaklaştım.
onun dışında kaç kişiden arkamdan söylediği lafları duydum, bir değil iki değil. ama yine karşısına çıkıpta "sen bu kişiye neden hakkımda bunu dedin" demedim. yüz göz olmak istemedim. yine uzaklaştım sessizce.
eşimin kuzeninin eşiyle aramı bozdu, kendisine söylediğim lafı çok yanlış anlaşılacak şekilde çevirmiş kıza söylemiş gidip. kızla şuan aramız soğuk hiç olmayan bi şey yüzünden.
hamileyken de tartıştık numaramı falan sildi hakaret edip.
ve daha buna benzer şeyler.
bugünki olaya gelecek olursak, sabah hastaneye gidecektim, eşim işe gitmişti kendisi de uyuyodu, hiç girmedim odasına sessiz sedasız bebeğimle hazırlandık çıktık, otobüse bindim 5 dk geçmeden eşim aradı. neymişte neden haber vermeden seslenmeden "ben çıkıyorum" demeden çıkmışım. şok oldum. meğer kız uyanıkmış ben çıkar çıkmaz abisine liona nereye gitti falan diye mesaj atmış. seslendim cevap vermedi demiş. yememiş içmemiş ben kapıdan çıkar çıkmaz bu basit saçma mevzuyu abisine yetiştirmiş.
işin kötü tarafı eşim beni aramış bana hesap soruyor. uyuyordu dıyorum inanmıyor.
en son geçen geldiğinde de bana ikide bir "oğlun senden sıkılıyo, çocuk senin yanında sıkılıyo dersim olmasa alırdım, bak babasının yanında ne kadar mutlu gülüyo konuşuyo senin yanında öyle değil" gibi laflar edip durmuştu.
kısacası bu kız her ağzını açtığında ya laf sokar, ya birilerini öve öve anlatır bana örnek gösterir aklınca, ya bi konuda ders vermeye kalkar, ya sürekli ne yapmam gerektiğini söyler sormadığım halde, ya modumu enerjimi düşürecek laflar eder. özellikle yalnızken yapar bunu. hoş eşimin yanında yaptığı da oluyo da eşim hiç anlamıyo bile.
siz söyleyin ben napayım? eşimin karşıma geçip "ama o misafir" cümlesinin altına sığınarak sürekli onu savunmasından beni suçlamasından bıktım. ne zaman gelse benim illa canımı sıkacak bi şey söylüyo sonra ben surat asınca eşimin gözünde suçlu oluyorum. nasıl davranayım hem eşime hem ona?
politik olmayı çok iyi beceriyolar ben yapamıyorum ya.Çok isterdim rol yapabilmeyi ama maalesef beceremiyorum. Aslında sen abisinin yanında ona iyi davranacaksın canım cicim falan esin yokken ağzına tüküreceksin. Mesela esin neden haber vermedin dediğinde tartışmak yerine sen de aaa ben söyledim duymamış mı neyse özür dilerim aşkım canım cicim her ne diyorsan. Dönüşte de o cadıya abin dedi ki canım kardeşimin uyandiımasaydın keske. Sen sessizce çık evden birdahakine . Ama bunu yapabilmek için onlar gibi yüzsüz olmak lazım.
Yukarda herkesin aynı olacağını sanmış, diğer gelin pasif ama ben değilim demişsiniz. Pasif olmamak uzaklaşmak mı? Hayır değil. Çatır çatır cevap vermek. Eşine de gerekirse. Kendi evinden çıkarken kimseye haber vermek zorunda değilsin ki. Hadsiz kadın. KAç yaşında bu ergenus görümcekızlar anlatayım siz yorumlayın çünkü dışardan birinin görüşlerine ihtiyacım var.
2 gündür görümcem bizde (neden bizde kaldığına dair zerre fikrim yok, abisi zaten akşama kadar yok, akşam da genellikle odasına çekilir oyun oynar, benle arası hiç iyi değil, oğlumla da pek bi alakası yok)
benle arası da iyi değil kısaca özetleyecek olursam taa nişanlıyken bana "abim seni kullanıyor" dediği için baya bi tartışmıştık. evlendim bu kızın sürekli çok bilmiş tavırları, her şeyi ben bilirim havaları, emrivaki yaparak konuşması, insan içinde azarlaması... derken aramız baya soğudu. diğer geline de bu şekilde davranır ama o ağzını açmaya cesaret edemez, herkese aynı şekilde davranabileceğini sandı ama ben müsade etmedim, tartışmadım, kavga etmedim, sadece uzaklaştım.
onun dışında kaç kişiden arkamdan söylediği lafları duydum, bir değil iki değil. ama yine karşısına çıkıpta "sen bu kişiye neden hakkımda bunu dedin" demedim. yüz göz olmak istemedim. yine uzaklaştım sessizce.
eşimin kuzeninin eşiyle aramı bozdu, kendisine söylediğim lafı çok yanlış anlaşılacak şekilde çevirmiş kıza söylemiş gidip. kızla şuan aramız soğuk hiç olmayan bi şey yüzünden.
hamileyken de tartıştık numaramı falan sildi hakaret edip.
ve daha buna benzer şeyler.
bugünki olaya gelecek olursak, sabah hastaneye gidecektim, eşim işe gitmişti kendisi de uyuyodu, hiç girmedim odasına sessiz sedasız bebeğimle hazırlandık çıktık, otobüse bindim 5 dk geçmeden eşim aradı. neymişte neden haber vermeden seslenmeden "ben çıkıyorum" demeden çıkmışım. şok oldum. meğer kız uyanıkmış ben çıkar çıkmaz abisine liona nereye gitti falan diye mesaj atmış. seslendim cevap vermedi demiş. yememiş içmemiş ben kapıdan çıkar çıkmaz bu basit saçma mevzuyu abisine yetiştirmiş.
işin kötü tarafı eşim beni aramış bana hesap soruyor. uyuyordu dıyorum inanmıyor.
en son geçen geldiğinde de bana ikide bir "oğlun senden sıkılıyo, çocuk senin yanında sıkılıyo dersim olmasa alırdım, bak babasının yanında ne kadar mutlu gülüyo konuşuyo senin yanında öyle değil" gibi laflar edip durmuştu.
kısacası bu kız her ağzını açtığında ya laf sokar, ya birilerini öve öve anlatır bana örnek gösterir aklınca, ya bi konuda ders vermeye kalkar, ya sürekli ne yapmam gerektiğini söyler sormadığım halde, ya modumu enerjimi düşürecek laflar eder. özellikle yalnızken yapar bunu. hoş eşimin yanında yaptığı da oluyo da eşim hiç anlamıyo bile.
siz söyleyin ben napayım? eşimin karşıma geçip "ama o misafir" cümlesinin altına sığınarak sürekli onu savunmasından beni suçlamasından bıktım. ne zaman gelse benim illa canımı sıkacak bi şey söylüyo sonra ben surat asınca eşimin gözünde suçlu oluyorum. nasıl davranayım hem eşime hem ona?
biraz önce cevap yazdım az yukarıda kaldı :) benle yaşıt 25 yaşında çocuk değil...Yukarda herkesin aynı olacağını sanmış, diğer gelin pasif ama ben değilim demişsiniz. Pasif olmamak uzaklaşmak mı? Hayır değil. Çatır çatır cevap vermek. Eşine de gerekirse. Kendi evinden çıkarken kimseye haber vermek zorunda değilsin ki. Hadsiz kadın. KAç yaşında bu ergenus görümce
değil mi ya? akşama kadar abisiyle mi oturuyor sanki. abisi evde bile olmuyor. akşam da zaten odaya çekilip oyun oynuyor gene ben kalıyorum onunla.anlaşamadığın eve neden gidiyor ki. tamam abisinin de evi ama mecbur kalmadıkça gelinle anlaşamıyorsam gitmezdim.
Sizde niye kalıyormuş ki. Ben de bu arsız insanları anlamam. Hem evin sahibini sevmezler eleştirirler. Hem de sevilmediklerini de bilirler ve ısrarlar giderler. İnşallah çalışıyordur da devamlı musallat olmazbiraz önce cevap yazdım az yukarıda kaldı :) benle yaşıt 25 yaşında çocuk değil...
ya hep bi bahanesi var burda kalmak için. dediğiniz gibi beni sevmiyor sevilmediğinin de farkında. insanda biraz gurur olur bunda yok.Sizde niye kalıyormuş ki. Ben de bu arsız insanları anlamam. Hem evin sahibini sevmezler eleştirirler. Hem de sevilmediklerini de bilirler ve ısrarlar giderler. İnşallah çalışıyordur da devamlı musallat olmaz
Siz gorumcenize hesap vermek zorundamisiniz?kocaniza demeniz yeterli ciktgnizi.esinizde kabahat cok yuz vermskızlar anlatayım siz yorumlayın çünkü dışardan birinin görüşlerine ihtiyacım var.
2 gündür görümcem bizde (neden bizde kaldığına dair zerre fikrim yok, abisi zaten akşama kadar yok, akşam da genellikle odasına çekilir oyun oynar, benle arası hiç iyi değil, oğlumla da pek bi alakası yok)
benle arası da iyi değil kısaca özetleyecek olursam taa nişanlıyken bana "abim seni kullanıyor" dediği için baya bi tartışmıştık. evlendim bu kızın sürekli çok bilmiş tavırları, her şeyi ben bilirim havaları, emrivaki yaparak konuşması, insan içinde azarlaması... derken aramız baya soğudu. diğer geline de bu şekilde davranır ama o ağzını açmaya cesaret edemez, herkese aynı şekilde davranabileceğini sandı ama ben müsade etmedim, tartışmadım, kavga etmedim, sadece uzaklaştım.
onun dışında kaç kişiden arkamdan söylediği lafları duydum, bir değil iki değil. ama yine karşısına çıkıpta "sen bu kişiye neden hakkımda bunu dedin" demedim. yüz göz olmak istemedim. yine uzaklaştım sessizce.
eşimin kuzeninin eşiyle aramı bozdu, kendisine söylediğim lafı çok yanlış anlaşılacak şekilde çevirmiş kıza söylemiş gidip. kızla şuan aramız soğuk hiç olmayan bi şey yüzünden.
hamileyken de tartıştık numaramı falan sildi hakaret edip.
ve daha buna benzer şeyler.
bugünki olaya gelecek olursak, sabah hastaneye gidecektim, eşim işe gitmişti kendisi de uyuyodu, hiç girmedim odasına sessiz sedasız bebeğimle hazırlandık çıktık, otobüse bindim 5 dk geçmeden eşim aradı. neymişte neden haber vermeden seslenmeden "ben çıkıyorum" demeden çıkmışım. şok oldum. meğer kız uyanıkmış ben çıkar çıkmaz abisine liona nereye gitti falan diye mesaj atmış. seslendim cevap vermedi demiş. yememiş içmemiş ben kapıdan çıkar çıkmaz bu basit saçma mevzuyu abisine yetiştirmiş.
işin kötü tarafı eşim beni aramış bana hesap soruyor. uyuyordu dıyorum inanmıyor.
en son geçen geldiğinde de bana ikide bir "oğlun senden sıkılıyo, çocuk senin yanında sıkılıyo dersim olmasa alırdım, bak babasının yanında ne kadar mutlu gülüyo konuşuyo senin yanında öyle değil" gibi laflar edip durmuştu.
kısacası bu kız her ağzını açtığında ya laf sokar, ya birilerini öve öve anlatır bana örnek gösterir aklınca, ya bi konuda ders vermeye kalkar, ya sürekli ne yapmam gerektiğini söyler sormadığım halde, ya modumu enerjimi düşürecek laflar eder. özellikle yalnızken yapar bunu. hoş eşimin yanında yaptığı da oluyo da eşim hiç anlamıyo bile.
siz söyleyin ben napayım? eşimin karşıma geçip "ama o misafir" cümlesinin altına sığınarak sürekli onu savunmasından beni suçlamasından bıktım. ne zaman gelse benim illa canımı sıkacak bi şey söylüyo sonra ben surat asınca eşimin gözünde suçlu oluyorum. nasıl davranayım hem eşime hem ona?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?