- 13 Eylül 2014
- 1.320
- 2.521
- 138
- Konu Sahibi redvelvetcupcake
- #1
Arkadaşlar merhaba, eşimle içinden çıkamadığımız bir konu var, farklı görüşler almak istedim bu yüzden.
Kız kardeşimin beraber büyüdüğü bir arkadaşı var, en yakın arkadaşı, ailece çok severiz çok tatlı bir kızdır. Küçüklüğünden beri çok sessiz bir kızdı ama yapısı öyle diye düşünüp, altından bir şeyler çıkacağını hiç düşünmemiştik. Şimdi 21 yaşında, üniversite öğrencisi bir genç kız. Bundan 1 ay önce bana telefon etti, sizde kalabilir miyim bu gece dedi ama sesi çok kötüydü, ben de tabii ki dedim. Geldiğinde kız kardeşim burada olmadığı için (yurtdışında okuyor kardeşim), benden başka kimi arayacağını bilmediğini söyledi. Yüzü çok kötüydü ağladığı belli olduğu için anlatmak istersen tabii ki dinlerim canım dedim. Sonra her şeyi anlattı, çok ayrıntıya girmek istemiyorum ama kıza taciz ve şiddet uygulayan bir baba, varlık içinde (gerçekten çok zengin) yokluk çektiren bir baba, karısının elinden maaş kartını alarak hem para vermek istemeyen hem de üzerine bir sürü borç yapıp kendine muhtaç olmasını sağlayan (ki boşanamasın) bir eş...
En sonunda annesi bütün cesaretini toplayıp boşanmak istemiş. Normalde senelerdir bu kızcağız annesine olanları anlatıyormuş ama inanmıyormuş annesi kıza sanırım son birkaç olaydan dolayı artık inanmış. Şu an adam evden gitmiş ama boşanmayı yokuşa sürüp sürekli borç çıkartıyormuş kadına. Ben çok üzüldüğüm için bir şeyler yapmak istiyorum. Senelerdir dışarıdan o kadar iyi bir aile gibi gözüküyorlardı ki aklım almadı hele şiddet ve taciz aklıma geldikçe dayanamıyorum.
Kardeşimin arkadaşının başarısından dolayı aldığı bir burs var, annesinin de maaşı var. Bu aşamada biz eğitim masraflarına destek olmak ve harçlık vermek istiyoruz eşimle. Buraya kadar sorun yok. Ancak kız gerçekten çok kötü durumda arkadaşlar, birkaç gün bizde kaldı ve geceleri çığlık atıyor, sıçrıyor, durup durup uzaklara dalıyor. Biz aynı zamanda psikolojisinin düzelmesi adına terapi görmek isterse onu da karşılamak istiyoruz eşimle. Bu nasıl teklif edilir, haddimizi aşmış mı oluruz bilemedik. Hayatı bir ucundan yakalaması gerektiğini düşünüyorum böyle olduğu için çok üzülüyorum ben de bir anneyim çünkü kızım aklıma geliyor. Terapi ile normal hayata dönen çok insan var yararlı olabileceğini düşünüyorum.
Sizce biz teklif edelim mi yardım alma gibi bir düşüncen varsa destek olabiliriz sen işin maddi kısmını düşünme diye?
Başka neler yapabiliriz, aklınıza gelen farklı fikirler var mı destek olmamız için? O kadar üzülüyorum ki elimden geldiğince arayıp soruyorum destek olmaya çalışıyorum ama daha fazla ne yapabilirim bilmiyorum.
Kız kardeşimin beraber büyüdüğü bir arkadaşı var, en yakın arkadaşı, ailece çok severiz çok tatlı bir kızdır. Küçüklüğünden beri çok sessiz bir kızdı ama yapısı öyle diye düşünüp, altından bir şeyler çıkacağını hiç düşünmemiştik. Şimdi 21 yaşında, üniversite öğrencisi bir genç kız. Bundan 1 ay önce bana telefon etti, sizde kalabilir miyim bu gece dedi ama sesi çok kötüydü, ben de tabii ki dedim. Geldiğinde kız kardeşim burada olmadığı için (yurtdışında okuyor kardeşim), benden başka kimi arayacağını bilmediğini söyledi. Yüzü çok kötüydü ağladığı belli olduğu için anlatmak istersen tabii ki dinlerim canım dedim. Sonra her şeyi anlattı, çok ayrıntıya girmek istemiyorum ama kıza taciz ve şiddet uygulayan bir baba, varlık içinde (gerçekten çok zengin) yokluk çektiren bir baba, karısının elinden maaş kartını alarak hem para vermek istemeyen hem de üzerine bir sürü borç yapıp kendine muhtaç olmasını sağlayan (ki boşanamasın) bir eş...
En sonunda annesi bütün cesaretini toplayıp boşanmak istemiş. Normalde senelerdir bu kızcağız annesine olanları anlatıyormuş ama inanmıyormuş annesi kıza sanırım son birkaç olaydan dolayı artık inanmış. Şu an adam evden gitmiş ama boşanmayı yokuşa sürüp sürekli borç çıkartıyormuş kadına. Ben çok üzüldüğüm için bir şeyler yapmak istiyorum. Senelerdir dışarıdan o kadar iyi bir aile gibi gözüküyorlardı ki aklım almadı hele şiddet ve taciz aklıma geldikçe dayanamıyorum.
Kardeşimin arkadaşının başarısından dolayı aldığı bir burs var, annesinin de maaşı var. Bu aşamada biz eğitim masraflarına destek olmak ve harçlık vermek istiyoruz eşimle. Buraya kadar sorun yok. Ancak kız gerçekten çok kötü durumda arkadaşlar, birkaç gün bizde kaldı ve geceleri çığlık atıyor, sıçrıyor, durup durup uzaklara dalıyor. Biz aynı zamanda psikolojisinin düzelmesi adına terapi görmek isterse onu da karşılamak istiyoruz eşimle. Bu nasıl teklif edilir, haddimizi aşmış mı oluruz bilemedik. Hayatı bir ucundan yakalaması gerektiğini düşünüyorum böyle olduğu için çok üzülüyorum ben de bir anneyim çünkü kızım aklıma geliyor. Terapi ile normal hayata dönen çok insan var yararlı olabileceğini düşünüyorum.
Sizce biz teklif edelim mi yardım alma gibi bir düşüncen varsa destek olabiliriz sen işin maddi kısmını düşünme diye?
Başka neler yapabiliriz, aklınıza gelen farklı fikirler var mı destek olmamız için? O kadar üzülüyorum ki elimden geldiğince arayıp soruyorum destek olmaya çalışıyorum ama daha fazla ne yapabilirim bilmiyorum.