Ben çok uzun uğraş, ameliyat, yüksek hayatı riskle evladıma kavuştum.
Ama size içimden geldi yazmak istiyorum.
İçimde bi yer oluştu. Sürekli evladıma akıyo kalbim desem değil, vicdanım desem değil, bağrımda bi yer desem değil...
Ben evladım doğduğunda ağlamadım. Çünkü onu o kadar bekledim ki.
Mevlana'yı çok çok severim. O benim Vuslatım, düğün günüm, Şeb-i arûz um. Ona bakınca Allah'a daha yakın oluyorum.
Siz soktasınız ve inanın şoku atlatınca çok güzel günler sizi bekliyor olacak.