Böyle hissetmekten yoruldum.

Kaktus1

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Mayıs 2020
109
85
48
Merhaba herkese. Benim yaşımla ilgili sıkıntılarım var. 20 yaşına 2 ay önce falan girdim ama çok kötü hissediyorum. Geç kalmış gibi bazı şeylere. 15-16 yaşlı çocukları gördüğüm zaman kötü oluyorum benden küçükler diye. 4-5 yaşındakileri gördüğüm zaman hep hesap yapıyorum işte onun 20 yaşı olunca ben 40a yaklaşacağım falan. Bu düşüncelerden çok bunaldım açıkçası. "Bu yaşlarının tadını çıkar, bir daha bu yaşlarda olmayacaksın" cümlesini duyduğum zaman çok üzülüyorum, bir daha bu yaşlarda olamayacak olmak çok kötü hissettiriyor. Ben kendimin çok geç farkına vardım aslında. 17-18 yaşlarında uykudan uyandım sanki. Ondan önce kitap okumazdım, film izlemezdim. Hala da istediğim gibi yapamıyorum, sıkılıyorum. Hiç dışarı çıkacağım bir arkadaşım olmadı. Okulda, üniversitede çok konuşmazdım, sınıf arkadaşlarım yalnızca ödev falan sorarlar bana. Neden böyle bilmiyorum. Yardım edin bana lütfen. Ben bu düşüncelerden çok yoruldum gerçekten.
 
22 yaşındayım bu yıl üniye hazırlanıyorum
Benim yaşıtlarım okulu bitirip iş hayatına atılacak bende onlara bakınca çoook geç kalmış ve hayatı kaçırmış hissediyorum.
Sizin yaşınızda üniversite öğrencisi olmak çok isterdim.
Herkes birilerine özeniyor işte böyle
 
Benzer bir durumu ben de fakülteden ilk mezun olduğum yıllarda yaşamıştım.Sanki o güne kadar hayatı hiç yaşamamış gibi hissediyordum.Ama zamanla geçti bu duygular.Yaşa takılırsan hiçbir şey yapamazsın önemli olan insanın ruhudur.O yüzden ruhuna iyi gelecek şeyler bul.Aşk,Sanat, Müzik, Maneviyat.. gibi.
 
22 yaşındayım bu yıl üniye hazırlanıyorum
Benim yaşıtlarım okulu bitirip iş hayatına atılacak bende onlara bakınca çoook geç kalmış ve hayatı kaçırmış hissediyorum.
Sizin yaşınızda üniversite öğrencisi olmak çok isterdim.
Herkes birilerine özeniyor işte böyle
22 yaş da çok genç :))
 
Yalnız değilsin yasitlarim üni bitirip iş sahibi oldu ama ben üniye hazırlanıyorum 1 2 sene önce bende senin gibi hissederdim özellikle akraba ortamlarından kacardim çünkü sürekli soru sorarlardı ve bende geceleri sessiz sessiz ağlayıp kafama çok takardim ama artık aştım bu durumu çünkü 40 yaşında 50 yaşında bile hayalleri peşinde koşan insanları gördüm dedimki kendi kendime ha 3 sene ha 5 sene kaybetsem nolacak önemli olan benim ne düşündüğüm dedim . Çok mu çekingensin niye arkadaşın yok canim ? girişken ol benimde hiç arkadaşım yok herkesle konuşuyorum merhaba merhaba ama yakınıma kimseyi istemiyorum
 
Ve kesinlikle arkadaşlara katılıyorum bunları kafaya takmak için yaşın çok genç hiç birşeye geç kalmış değilsin toparla kendini böyle düşünerek kendini dahada yipratma
 
Merhaba herkese. Benim yaşımla ilgili sıkıntılarım var. 20 yaşına 2 ay önce falan girdim ama çok kötü hissediyorum. Geç kalmış gibi bazı şeylere. 15-16 yaşlı çocukları gördüğüm zaman kötü oluyorum benden küçükler diye. 4-5 yaşındakileri gördüğüm zaman hep hesap yapıyorum işte onun 20 yaşı olunca ben 40a yaklaşacağım falan. Bu düşüncelerden çok bunaldım açıkçası. "Bu yaşlarının tadını çıkar, bir daha bu yaşlarda olmayacaksın" cümlesini duyduğum zaman çok üzülüyorum, bir daha bu yaşlarda olamayacak olmak çok kötü hissettiriyor. Ben kendimin çok geç farkına vardım aslında. 17-18 yaşlarında uykudan uyandım sanki. Ondan önce kitap okumazdım, film izlemezdim. Hala da istediğim gibi yapamıyorum, sıkılıyorum. Hiç dışarı çıkacağım bir arkadaşım olmadı. Okulda, üniversitede çok konuşmazdım, sınıf arkadaşlarım yalnızca ödev falan sorarlar bana. Neden böyle bilmiyorum. Yardım edin bana lütfen. Ben bu düşüncelerden çok yoruldum gerçekten.
Üzerime toprak atsın biri. 40 yaşındakiler yaşlı değil.
Anı yaşa tadını çıkar geçmiş adı üstünde
 
Yalnız değilsin yasitlarim üni bitirip iş sahibi oldu ama ben üniye hazırlanıyorum 1 2 sene önce bende senin gibi hissederdim özellikle akraba ortamlarından kacardim çünkü sürekli soru sorarlardı ve bende geceleri sessiz sessiz ağlayıp kafama çok takardim ama artık aştım bu durumu çünkü 40 yaşında 50 yaşında bile hayalleri peşinde koşan insanları gördüm dedimki kendi kendime ha 3 sene ha 5 sene kaybetsem nolacak önemli olan benim ne düşündüğüm dedim . Çok mu çekingensin niye arkadaşın yok canim ? girişken ol benimde hiç arkadaşım yok herkesle konuşuyorum merhaba merhaba ama yakınıma kimseyi istemiyorum
Pek çekingen değilim aslında. Ben sınıf arkadaşlarımla konuşmaya çalıştığım zaman hiç dinlemezlerdi beni. Ben yokmuşum gibi davranırlardı. Okulda gruplar falan olurdu, hiç birine dahil olamadım şimdiye kadar. Üniversitede de de aynı şekilde. Bilemiyorum gerçekten
 
Yaşadığın şey kaygı bozukluğunu anımsattı.eger herşeye bu tarzda yaklaşıyorsan anksiyete tedavisi için psikoterapiye gitsen iyi gelir.her yaşın kendi dönemine göre güzelliği vardır.ben 30 lu yaşları çok sevdim.keske 20 li yaslardayken böyle güçlü olabilseydim.
 
Üzerime toprak atsın biri. 40 yaşındakiler yaşlı değil.
Anı yaşa tadını çıkar geçmiş adı üstünde
Iste ben anı yaşayamıyorum. Hep yaşımı düşünüyorum. Yaşayamıyorum. Kendimden küçükleri kıskanıyorum, sırf küçük oldukları için.
 
Ne yapalım benjamin buton gibimi olalım yani

Aynen bu yaşları goremeyeceksin bir daha tadını çıkar

Gerçek bu kanun bu yapacak bir şey yok gün gün ölüme yaklaşıyoruz
Dakıkalardır ne yazacamı dusunuyorum konuya ınanırmısın 🤣 kendımı o kdr yaşlanmış hissediyorum ki suan🤣🤣
 
Dakıkalardır ne yazacamı dusunuyorum konuya ınanırmısın 🤣 kendımı o kdr yaşlanmış hissediyorum ki suan🤣🤣
Konu sahibi gibi Içın geçmesin nasılsa yaslanicagiz omrumuz varsa onda da boşver

Her yaşın ayrı bir güzelligi var yasa gitsin menekşem
 
Yaşadığın şey kaygı bozukluğunu anımsattı.eger herşeye bu tarzda yaklaşıyorsan anksiyete tedavisi için psikoterapiye gitsen iyi gelir.her yaşın kendi dönemine göre güzelliği vardır.ben 30 lu yaşları çok sevdim.keske 20 li yaslardayken böyle güçlü olabilseydim.
Mesela ben ortala insan ömrünü 60-65 yıl olarak düşünürsek annemle babamın daha ne kadar yaşayabileceğini falan hesaplıyorum sonra ağlıyorum falan. Şu kadar senemiz kaldi falan düşünüyorum. Bunlar da belirti olabilir mi?
 
48 yaşındayım...hayatta yapmak istediklerim, yaptıklarım ve yapamaklarım çok var ve yaşadığım sürece olmaya devam edecek...hiç kimseyle hiç birşeyle kıyas yapma! herzaman herşeyin daha iyisi daha kötüsü olabilir...yaşa gelince sağlığın yerinde olduğu sürece herzaman herşeyi yapabilirsin..hiç bir zaman ne birşeyler için geç kalmışsındır nede erken
 
Merhaba herkese. Benim yaşımla ilgili sıkıntılarım var. 20 yaşına 2 ay önce falan girdim ama çok kötü hissediyorum. Geç kalmış gibi bazı şeylere. 15-16 yaşlı çocukları gördüğüm zaman kötü oluyorum benden küçükler diye. 4-5 yaşındakileri gördüğüm zaman hep hesap yapıyorum işte onun 20 yaşı olunca ben 40a yaklaşacağım falan. Bu düşüncelerden çok bunaldım açıkçası. "Bu yaşlarının tadını çıkar, bir daha bu yaşlarda olmayacaksın" cümlesini duyduğum zaman çok üzülüyorum, bir daha bu yaşlarda olamayacak olmak çok kötü hissettiriyor. Ben kendimin çok geç farkına vardım aslında. 17-18 yaşlarında uykudan uyandım sanki. Ondan önce kitap okumazdım, film izlemezdim. Hala da istediğim gibi yapamıyorum, sıkılıyorum. Hiç dışarı çıkacağım bir arkadaşım olmadı. Okulda, üniversitede çok konuşmazdım, sınıf arkadaşlarım yalnızca ödev falan sorarlar bana. Neden böyle bilmiyorum. Yardım edin bana lütfen. Ben bu düşüncelerden çok yoruldum gerçekten.
Senden yaşça kucuk olanlara değilde
Yaşça büyük olanlara baksan mesela?
Suan 20 yasındasın degil mi 40 yasındakılere bakıp cok sukur henuz hıc bırsey ıcın gec degıl diyebilirsin mesela.
Demek ıstedıgım sey bardağın bos degıl dolu tarafından bak.
sahip olamadıklarımıza bakmak yerıne, sahip olduklarımıza bakarak şükredersek mutlu oluruz.. Sende şuanki yasının kıymetini bil ve ona göre yaşa.
 
Back
X