Şuraya kadar okudum ve yetti.
Sizi bilemem, sevginizi ve ne derece bu duruma uyum sağlayabileceğinizi kendiniz tartacaksınız ama bu çok yorucu ve duygusal olarak fark edilmez şekilde sizi yalnız hissettiren, bıktıran bir şey olacak. "Biraz önüme geç, biraz sen götür, yoruldum" dediğiniz halde bile, dinamikleriniz değişmeyecek çünkü öyle gelmiş öyle gidecek.
Eşimden biliyorum :)
5. yıl bitti evliliğimizde ve yorgunum. Planlamaktan, her şeyi bilmekten, organize etmekten, yetiştirmekten ulaştırmaktan, hatırlatmaktan, sorumluluğu almaktan yoruldum.
Eşimin böyle olduğunu baştan net bile bile evlenir miydim?
(Çünkü başlangıçta bu kadar teslim değildi bana, imzayı attıktan sonra adam ipini bana verdi resmen)
Üzerine düşünülesi bir soru, evet de diyemiyorum, hayır da. :)))