- Konu Sahibi bikusolsam
-
- #1
Su an öyle sinirliyim ki..
Önceki konumdan da bilirsiniz. 2 yıllık ilişkim bitti,sıkıldığını aşık olmadığını söyleyerek gitti..
Günlerdir,haftalardır ağlayıp duruyorum normalde kolay kolay asla yıkılmam ama bu sefer neden böyle oldu anlayamıyorum.
Kendimi oyuncak gibi hissediyorum,bu zamana kadar bana gerçekten aşık,beni seviyor diye düşünüyordum.
ama her şeyi bir cümleyle silip atabildi,ve bunun üstüne arkadaş kalmak istiyor beni görmeden de yapamıyor.
Öyle yoruldum ki,içim daralıyor.
Asıl meseleye gelirsem eğer;
Ortak arkadaşlarımızdan bir kız var. Hiç muhabbetim olmadı şu ana kadar,ama sevgilimle ortaokuldan arkadaşlar. Beni nedense bu kız hiç sevmiyor..
Normalde erkek arkadaşım facebook hesabına hiç kız eklemez,fotoğraflarını bile yüklemez hatta sanal ortamı hiç ciddiye almazdı.
Oyun oynar çıkardı.
Şimdi bir baktım,o kızı eklemiş. Üstelik durumlarını ve fotoğraflarını beğenmiş. Kızın durumunun bir tanesi şu: "Komik olan beni güldürebilen güzel gülüşlü erkekler benim için çoookkk önde"
içten içe öyle sinirlendim ki.
Normalde bu facebooktan "bunun durumunu beğenmiş,şuna yorum yapmış,niye beğeniyor" gibi tripleri hiç doğru bulmam.
Ama bunu hiç yapmayan adam,ayrıldığımız gibi fotoğraflarını yüklüyor,kızın fotoğraf ve durumlarını beğeniyor. Erkek arkadaşım açıkken kız da hep açık oluyor. O kapalıyken,erkek arkadaşım da kapalı oluyor. Hala çok güveniyorum ona ama bilemiyorum.
Hala içim acıyor. Bunu söylemek istemiyorum ama çok seviyorum. Bu ayrılık acısı nasıl geçer? Evlilik planları kurduğum insan,tüm hayallerimi onunla gerçekleştirmek istediğim insan,sevdiğim adam.. Bir anda beni yarı yolda bırakıp gidiyor. Buna nasıl dayanacağım bilmiyorum.
Biliyorum derdi veren Rabbim dermanını da verecek inşallah. Ama kendimi çok kötü hissediyorum,ve çok yorgun. Hala geri dönmesini istediğim için kendime çok kızıyorum.
içimden de diyorum inşallah benim yaşadıklarımın aynısını yaşar da o zaman beni anlar, ne bir eksik ne bir fazla aynı acı.. Ah etmek istemiyorum ama gönlüme,dilime engel olamıyorum.
Sevgililik dönemimizde hep alttan alan bendim,dünya yansa asrı yanmazdı çok umursamazdı ama sevdiğini hissedebiliyordum. Ama sevgisi bile "arkadaş seviyesindeymiş!"
Sizce nasıl geçer bu acı? 1.5 aya yaklaşıyor ayrılalı ama unutamıyorum. Unutmak için de sevmedim ki diyorum bazen.
Karışık yazdıysam kusuruma bakmayın lütfen,yazıp rahatlamak düşüncelerinizi almak istedim.
Sizde böyle durumlar yaşadıysanız eğer tavsiyelerinizi,önerilerinizi almak isterim çok sevinirim..
Hepinize çok teşekkür ederim şimdiden..
Önceki konumdan da bilirsiniz. 2 yıllık ilişkim bitti,sıkıldığını aşık olmadığını söyleyerek gitti..
Günlerdir,haftalardır ağlayıp duruyorum normalde kolay kolay asla yıkılmam ama bu sefer neden böyle oldu anlayamıyorum.
Kendimi oyuncak gibi hissediyorum,bu zamana kadar bana gerçekten aşık,beni seviyor diye düşünüyordum.
ama her şeyi bir cümleyle silip atabildi,ve bunun üstüne arkadaş kalmak istiyor beni görmeden de yapamıyor.
Öyle yoruldum ki,içim daralıyor.
Asıl meseleye gelirsem eğer;
Ortak arkadaşlarımızdan bir kız var. Hiç muhabbetim olmadı şu ana kadar,ama sevgilimle ortaokuldan arkadaşlar. Beni nedense bu kız hiç sevmiyor..
Normalde erkek arkadaşım facebook hesabına hiç kız eklemez,fotoğraflarını bile yüklemez hatta sanal ortamı hiç ciddiye almazdı.
Oyun oynar çıkardı.
Şimdi bir baktım,o kızı eklemiş. Üstelik durumlarını ve fotoğraflarını beğenmiş. Kızın durumunun bir tanesi şu: "Komik olan beni güldürebilen güzel gülüşlü erkekler benim için çoookkk önde"
içten içe öyle sinirlendim ki.
Normalde bu facebooktan "bunun durumunu beğenmiş,şuna yorum yapmış,niye beğeniyor" gibi tripleri hiç doğru bulmam.
Ama bunu hiç yapmayan adam,ayrıldığımız gibi fotoğraflarını yüklüyor,kızın fotoğraf ve durumlarını beğeniyor. Erkek arkadaşım açıkken kız da hep açık oluyor. O kapalıyken,erkek arkadaşım da kapalı oluyor. Hala çok güveniyorum ona ama bilemiyorum.
Hala içim acıyor. Bunu söylemek istemiyorum ama çok seviyorum. Bu ayrılık acısı nasıl geçer? Evlilik planları kurduğum insan,tüm hayallerimi onunla gerçekleştirmek istediğim insan,sevdiğim adam.. Bir anda beni yarı yolda bırakıp gidiyor. Buna nasıl dayanacağım bilmiyorum.
Biliyorum derdi veren Rabbim dermanını da verecek inşallah. Ama kendimi çok kötü hissediyorum,ve çok yorgun. Hala geri dönmesini istediğim için kendime çok kızıyorum.
içimden de diyorum inşallah benim yaşadıklarımın aynısını yaşar da o zaman beni anlar, ne bir eksik ne bir fazla aynı acı.. Ah etmek istemiyorum ama gönlüme,dilime engel olamıyorum.
Sevgililik dönemimizde hep alttan alan bendim,dünya yansa asrı yanmazdı çok umursamazdı ama sevdiğini hissedebiliyordum. Ama sevgisi bile "arkadaş seviyesindeymiş!"
Sizce nasıl geçer bu acı? 1.5 aya yaklaşıyor ayrılalı ama unutamıyorum. Unutmak için de sevmedim ki diyorum bazen.
Karışık yazdıysam kusuruma bakmayın lütfen,yazıp rahatlamak düşüncelerinizi almak istedim.
Sizde böyle durumlar yaşadıysanız eğer tavsiyelerinizi,önerilerinizi almak isterim çok sevinirim..
Hepinize çok teşekkür ederim şimdiden..