Arkadaşlar çok kötüyüm yeryüzündeki en büyük acılardan birini çekiyorum 4 yıl önce eve alıp beslediğim canımdan çok sevdiğim kedim dün araba çarptı gözümün önünde vefat etti panik atak krizi geçirdim kendimi parçaladım içimdeki acı geçmiyor en çok kendimi suçluyorum onu yürüyüşe çıkarmasaydim ölmeyecekti dünden beri göz yaşım dinmiyor o benim arkadaşımdi çocuğumdu kendimi affetmiyorum başka kedi al diyorlar hiç biri onun yerini tutamaz.Benimle aynı durumu yaşayan var mı canından çok sevdiği evcil hayvanini kaybeden var mı ben kafayı yemek üzereyim