- 2 Ekim 2014
- 2.474
- 5.344
- 358
- 39
Küçüklüğünüzde sahit olduklarınıza ve şimdi yasadıklarınıza cok üzüldüm.Kundakta giren huy teneşirde çıkar diye bosuna dememişler.Babanız aynı kişi hala."Asil azmaz,bal kokmaz,kokar ise yağ kokar,çünki ayrandır aslı"der büyükler.Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Ona yapmaz emin ol,kim ona hizmet edecek,sen de olmayacaksın.İşlerine gelince çok akıllılar bakma sen...Kendisini riske atmaz...Bende öyle düşünüyorum bilinçli bir şekilde yapıyor eskiden de yapardı hep şimdide yapıyor. Ben bir yuva kuracağım ama aklımda tek bir sorun anneme birsey yaparsa gözü dönerse..
Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
yani iki kadin zaten iyilesememis adam yıkarsınız onu artik yeter be vicdansız yeter ettiklerin al vurmak nasil oluyormus al diye gösterecektiniz bi seferlik sadece, o zaman anlardı neler etmis yıllarca çekip gidecektiniz sonra da ama iste bilemeiyorum aceba bize uzaktan soylemesi mi kolay o an ki psikoloji farkli mi oluyir ne bileyim kal mi geliyor insana bilemiyorum ama insan bi yerde de patlar ben patlardimVurucak mısın
Evet Vurucam sozu karsısında durup bısey yapmadan kendini korumada dayak yeme kısmını asla anlamiyorum anlamayacağım da.
Hadi doktorlar tedavi ile iyilestırdı, dayak yeme?. Koru kendini.
Annen araya girmeden sen koru kendini.
Anlamıyorum bazı seyleri
Ben iyileştirme kısmında da yer almaz su dahi vermezdim orası apayrı.
Bence kım olsa patlardı patlaması da lazımdı.yani iki kadin zaten iyilesememis adam yıkarsınız onu artik yeter be vicdansız yeter ettiklerin al vurmak nasil oluyormus al diye gösterecektiniz bi seferlik sadece, o zaman anlardı neler etmis yıllarca çekip gidecektiniz sonra da ama iste bilemeiyorum aceba bize uzaktan soylemesi mi kolay o an ki psikoloji farkli mi oluyir ne bileyim kal mi geliyor insana bilemiyorum ama insan bi yerde de patlar ben patlardim
Oyle dogru seyler yazmissiniz ki.yanılmıyorsam ingiliz bir kadın aktivist, şiddet gösteren erkeklere uygulanan psikolojik tedavinin çok yüksek bir oranda boşa gittiğini söylüyordu. çünkü şiddet gösteren erkekler ruh sağlıkları bozuk olduğu için değil, ata erkil düzen onları koruduğu ve buna hakları olduğunu ima ettiği için kadınlara şiddet uyguluyorlar. ben sizin iyi niyetinizi anladım, polemik olsun diye de cevap yazmıyorum. sadece bu erkeklere deli, dengesiz, ruh sağlığı bozuk, tedavi görmesi lazım gibi izahlar yerine dümdüz katil ruhlu, vicdansız, gaddar zorba filan demek lazım. öteki türlü sanki ellerinde olmayan bir şey yapıyorlarmış gibi görünüyor. gayet de ellerinde şiddet uygulamamak. mesela konu sahibinin babası gidip kahvede bir adama vursa ya ağzını burnunu eline verirler ya da hapse atarlar. bunu bildiği için kendisine zarar veremeyecek olanı yani kapısını kızını dövüyor. hem gaddar hem de korkak yani. ve tabii ki çok haklısınız; konu sahibi bu konuda asla kendini sorgulamamalı niye vurdu ben ne yaptım ki filan diye. onun için de psikolog imkanı varsa babası olacak zorbaya kaynak israfı yapacağına kendine yapsın, kendisi psikoloğa gitsin.
bana cahil diyene bak ablacım ban'ın açıldı yeni. Canın mı çekiyor ne kıvırıyorsun? Hadi başka kapıya.
Babanıza,bana vurduğun o eli vurabilecegin güce getirmek için ne çaba harcadım hatırla bir de.Kendinizi üzmeyin insanlar değişmiyor işteMerhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Belliki babanız rahatsız .Doktora goturun.Normal olsa gercekten bunları Yapmaz.Osıkologa götürmelısınız?Doktorda zaten ilac verıcektır.Odanızdan çıkın.Belliki hasta .Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Allah demiş ki kulum azdın sen sana bir musibet vereyim ben akıllan . Akıllanmadı öyle mi, ikinci bir musibet daha yolda mazluma gücü yetmeyene dokunmayacak! Lütfen annenize destek olun kendiniz dirayetli sapa sağlam durun ayakta psikoloğa gidinMerhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?