Yazdığım şey yanlış anlaşılmasın diye kendi durumumuda özellikle belirttim :) gerçekten bazı hemcinslerimiz 30 u geçtim karşıma evlenecek biri çıktı evleneyim şeklinde düşünebiliyor diye.Yoksa benim için evleneceğim adamın olmazsa olmaz özellikleri var en önemliside karakter.Arkadaşıma gelince açık açık adamın sorunlarını söyledim (karakteriyle ilgili olanları) bu adamla evlenirsen şöyle şöyle şeyler yaşayabilirsin dedim, uygun olmadığını söyledim,kendisi bir süre düşündü(ilişkinin başında yaşanan çok ciddi olaylar vardı),kesinlikle olmaz dedi sonrasında ne olursa olsun kabul ediyorum dedi :) Şu an çok mutluyum diyor,halinden memnun görünüyor ama evlenince yaşayacağı şeyleri düşünmüyor.Ben arkadaş olarak uyarımı yaptım sonrası ona kalmış dedim hayırlı olsun dedim ve çekildim. Sonuçta hayat onun,ben üstüme düşeni yaptım,kendiside 34 yaşında küçük olsa biraz daha üsteleyebilirim hani mantıklı düşünemiyor diye.Ama bundan sonra çok ısrarcı olmakta yanlış anlaşılabilir.Yaşayacak olan o dedim.Sizin arkadaşınızda 31 yaşındaymış bence uyarınızı yaptıysanız çokta ısrarcı olmayın,çünkü farklı düşünebilir,bırakın kendisi yaşasın ve görsün.Kimbilir belkide gerçekten mutlu olur :)
