Ahh yalnız değilmişim demek kiyaşıtız ben de 28 yaşındayım. Yaşıtlarım ya evlendi çoluk çocuk sahibi oldu ya da iş güç sahibi oldu. Ben böyle ortada kalmış hissediyorum kendim. Sanki hayatta bazı şeyleri kaçırdım şimdi de tam ortasında müdahil olamıyor gibiyim. Psikiyatrik destek alıyorum onu da almak istemiyorum. Ne yapacağım bilmiyorum
28 yaş ne güzel bir yaş, Hiçbirsey için geç kalınmamış28 yaşındayım. Şimdiye kadar ki ilişkilerim de biri aldattı, biri başkasını buldu beni bırakıp onunla hemen nişanlandı, yada anlaşamadık. Herkes mutlu Mesut yoluna baktı hep üzülen ben oldum. Yas tutan ben oldum. Arkadaşlarım hepsi evlendi, mesleklerini eline aldı. Çocukları oldu. Ben okula geç başladım daha yeni KPSS sürecindeyim. Ne işim var elimde ne gönül yoldaşım. Hala 18 yaşında ailesinin eline bakan biri gibiyim.(okulum yeni bitti sınavım var diye bir işte çalışmıyorum). Sınavı bi kazanırsam herşey değişecek diye düşünüyorum ama ya kazanamazsam diye de düşünüyorum. Burda ki açılan konulardan bu yaş aralığında ki çok insandan böyle sitemler duyuyorum. Ergenlik gibi bu yaşlarda da bu düşüncelerin olması normal mi? Bunalımda gibiyim hele sosyal medyaya girdiğim an atanan arkadaşlarım atandıkları şehirde geziyor öğrencileriyle paylaşım yapıyorlar. Evli arkadaşlarım eşleriyle yada çocuklarıyla vakit geçiriyor. Benim mutlu olacağım günler de gelsin istiyorum artık. Konuşacak kimsem yok buraya yazmak istedim.
1 yıl sonra sınava girip atandığımı farklı bir şehirde düzen kurduğumu hayal edince bile beş dakka da olsa hayatıma güneş doğuyor. İnşallah bunları yaşamakta nasip olur.28 yaş ne güzel bir yaş, Hiçbirsey için geç kalınmamış
sürecin zorluğu sizi biraz umutsuzluğa sürüklemiş ama olsun… dört elle sarıl sınava hazırlan, atandığında hersey güzel olur… Bu bakış açısıyla bakmayın hayata, senin ulaşmak istediğin şeylere ulaşmış ama senden daha mutsuz olan insanlar varelimizdekiler bizi mutlu etmiyor bazen, yapabileceğinin en iyisini yap ve olumsuz düşünme, ben düşüncenin ve niyetin gücüne inanırım.
Şimdi nasılsınız peki. Herkesin hayatı aynı düzende gidecek değil tabi ki ama merak ettim28 yaşımda tam da sizin gibi hissediyordum.Hayata, herşeye geç kalmışlık hissiyatı..Ama emin olun beklediğiniz düzene girecek hayatınız..Hiç bir şeye geç kalmadınız, aslında her şey yaşanması gerektiği zaman yaşanacak hayatınız da..Bence bu süreçte moral bozukluğuna kapılmadan kendinizi sınavınıza odaklayın..Her şey gönlünüzce olsun
Şimdi 32 yaşımdayım. Atandım, 30 yaşımda evlendim. Hayatım daha bir düzene girdi ama şimdi de bir evladım olsun diye uğraşıyorum mesela, bakıyorum yaşıtlarıma çocuklarını büyüttüler bile..Yani etrafa bakarsınız kendinizi hep bir şeylere yetişmek zorunda hissedersiniz..Elbet beklediğiniz düzen gelicek hayatınıza, kendinizi hedeflerinize yöneltin bence..Şimdi nasılsınız peki. Herkesin hayatı aynı düzende gidecek değil tabi ki ama merak ettim
Allah sizede tez zamanda sağlıklı bir evlat nasip etsin inşallahŞimdi 32 yaşımdayım. Atandım, 30 yaşımda evlendim. Hayatım daha bir düzene girdi ama şimdi de bir evladım olsun diye uğraşıyorum mesela, bakıyorum yaşıtlarıma çocuklarını büyüttüler bile..Yani etrafa bakarsınız kendinizi hep bir şeylere yetişmek zorunda hissedersiniz..Elbet beklediğiniz düzen gelicek hayatınıza, kendinizi hedeflerinize yöneltin bence..
Bi şeyi ne kadar çok istersen, beklersen o kadar senden kaçar hesabı yani.Bu devran, bu devran ne zaman dönecek diye sormadığınız zaman dönecek.
Ailem hiç baskı kurmuyor aslında evlen diye yada yaşın kaç oldu hala mesleğini alamadın diye belki düşünüyosalarda bana hiç söylemediler hissettirmediler. Baskı değil de herkesin yaşadığı artık sosyal medya sayesinde ortalıkta olduğu için düşünceler bu şekilde oluyo sanki1 ay sonra 27 olacak ben de her ne kadar geç kalmadım desem de etraf hayır geç kaldın diye beynimi yemekte. Ailede bitiyor her şey, yaşıt bazı arkadaşlarım hiç umursamıyor çünkü baskı görmüyorlar :)
Aileniz baskı halinde değilse çok şanslısınız. İnanın sosyal medya yalan. Daha geçen gün 2 aylık gelin intihar etti. Sosyal medyadan muhteşem lanse edilen o hayatlar aslında nasıl bir karanlıkta bilemiyoruz. Sosyal medya hesabına bizzat baktım o kadar mutlu görünüyordu ki çok şaşırdım.Ailem hiç baskı kurmuyor aslında evlen diye yada yaşın kaç oldu hala mesleğini alamadın diye belki düşünüyosalarda bana hiç söylemediler hissettirmediler. Baskı değil de herkesin yaşadığı artık sosyal medya sayesinde ortalıkta olduğu için düşünceler bu şekilde oluyo sanki
Evet bende gördüm o olayı. Sosyal medyaya sadece mutlu olduğun anlar atılıyo yada mutlu-imiş gibi yansıtılıyor. Ama yine de geç kaldığımı hissediyorum. Bilmiyorum sanırım beklememem lazım bekleyince isteyince olmuyorAileniz baskı halinde değilse çok şanslısınız. İnanın sosyal medya yalan. Daha geçen gün 2 aylık gelin intihar etti. Sosyal medyadan muhteşem lanse edilen o hayatlar aslında nasıl bir karanlıkta bilemiyoruz. Sosyal medya hesabına bizzat baktım o kadar mutlu görünüyordu ki çok şaşırdım.
Aksine istersen ve beklersen sana gelir istediğin şey. Ama isteyip beklerken ya olmazsa diye endişe ettiğin için o endişe istediklerini senden uzaklaştırıyor.Bi şeyi ne kadar çok istersen, beklersen o kadar senden kaçar hesabı yani.
Bensiniz resmen siz. Derttaşım ne kadar çokmuş. Ama sizin de benim gibi sınav sürecinde olmanız ve beklentimizin atanmak olması beni yakın hissettirdi size. Aynı duygu durumundayız. İçimiz feraha Ersin inşallah en kısa zamandaBenimde 27 olmama 2 ay kaldı yaşıtlarım iş güç sahibi oldu, evlendi, çocukları da oldu benim de hayatımda hiç kimse yok KPSS'ye hazırlanıyorum. Kendimi de aileme artık yük hissediyorum. Sanki herkes düzenini kurmuş bir tek ben böyle kaldım gibi düşünüyorum ama bir yandan da atanirsam her şey düzelecek diye kendime sürekli tekrarlıyorum. Yalnız değilsin yani.
Haklı olabilirsinizAksine istersen ve beklersen sana gelir istediğin şey. Ama isteyip beklerken ya olmazsa diye endişe ettiğin için o endişe istediklerini senden uzaklaştırıyor.
Oyhh kuzum. Herşey senin elinde biliyorsun.28 yaşındayım. Şimdiye kadar ki ilişkilerim de biri aldattı, biri başkasını buldu beni bırakıp onunla hemen nişanlandı, yada anlaşamadık. Herkes mutlu Mesut yoluna baktı hep üzülen ben oldum. Yas tutan ben oldum. Arkadaşlarım hepsi evlendi, mesleklerini eline aldı. Çocukları oldu. Ben okula geç başladım daha yeni KPSS sürecindeyim. Ne işim var elimde ne gönül yoldaşım. Hala 18 yaşında ailesinin eline bakan biri gibiyim.(okulum yeni bitti sınavım var diye bir işte çalışmıyorum). Sınavı bi kazanırsam herşey değişecek diye düşünüyorum ama ya kazanamazsam diye de düşünüyorum. Burda ki açılan konulardan bu yaş aralığında ki çok insandan böyle sitemler duyuyorum. Ergenlik gibi bu yaşlarda da bu düşüncelerin olması normal mi? Bunalımda gibiyim hele sosyal medyaya girdiğim an atanan arkadaşlarım atandıkları şehirde geziyor öğrencileriyle paylaşım yapıyorlar. Evli arkadaşlarım eşleriyle yada çocuklarıyla vakit geçiriyor. Benim mutlu olacağım günler de gelsin istiyorum artık. Konuşacak kimsem yok buraya yazmak istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?