- 8 Ağustos 2021
- 442
- 258
- 53
Ahh o çorabın bi ucunu tutabilsem ablacım. İnşallah hayat benide tutar
Ahh o çorabın bi ucunu tutabilsem ablacım. İnşallah hayat benide tutarOyhh kuzum. Herşey senin elinde biliyorsun.
Kpss ise seni rahatlatacak var gücünle çalış al şu memurluğu.
Bnm eşim çok okul sever 2 üni bitirmiş yüksek yapmış. Biz 30 yaşında evlendik. Şimdi bi kızımız var.
Hayat bir yerde tutuyor seni sen hazırlığını yap. Ya işe gir ya memurluk kazan bi yerinden tut. Gerisi çorap söküğü gibi gelir.
28 yaşında aynen sizin düşündüklerinizi düşünüyordum. 29da işe girdim özelde. 31de devlete atandım. Çok iyi anlıyorum sizi. Herkesin yolu farkli. Kendinizi baskalariyla kiyaslamayin. Maasi aldiktan bir kac ay sonra o kadar alismis oluyorsunuz ki. Bu yasadiklariniz unutuluyor. Gonlunuze gore olur umarim28 yaşındayım. Şimdiye kadar ki ilişkilerim de biri aldattı, biri başkasını buldu beni bırakıp onunla hemen nişanlandı, yada anlaşamadık. Herkes mutlu Mesut yoluna baktı hep üzülen ben oldum. Yas tutan ben oldum. Arkadaşlarım hepsi evlendi, mesleklerini eline aldı. Çocukları oldu. Ben okula geç başladım daha yeni KPSS sürecindeyim. Ne işim var elimde ne gönül yoldaşım. Hala 18 yaşında ailesinin eline bakan biri gibiyim.(okulum yeni bitti sınavım var diye bir işte çalışmıyorum). Sınavı bi kazanırsam herşey değişecek diye düşünüyorum ama ya kazanamazsam diye de düşünüyorum. Burda ki açılan konulardan bu yaş aralığında ki çok insandan böyle sitemler duyuyorum. Ergenlik gibi bu yaşlarda da bu düşüncelerin olması normal mi? Bunalımda gibiyim hele sosyal medyaya girdiğim an atanan arkadaşlarım atandıkları şehirde geziyor öğrencileriyle paylaşım yapıyorlar. Evli arkadaşlarım eşleriyle yada çocuklarıyla vakit geçiriyor. Benim mutlu olacağım günler de gelsin istiyorum artık. Konuşacak kimsem yok buraya yazmak istedim.
o zamanda hayattan başka isteklerim olacak mutlaka ama bu çok başka. Teşekkür ederim yorumunuz için28 yaşında aynen sizin düşündüklerinizi düşünüyordum. 29da işe girdim özelde. 31de devlete atandım. Çok iyi anlıyorum sizi. Herkesin yolu farkli. Kendinizi baskalariyla kiyaslamayin. Maasi aldiktan bir kac ay sonra o kadar alismis oluyorsunuz ki. Bu yasadiklariniz unutuluyor. Gonlunuze gore olur umarim
İlişkiler konusunda kendi hatalarımıda karşıda ki kişide istemediğim şeyleri öğrendiğim kadarıyla tecrübelerimi aldım hatta bi köşeye yazdım. Daha dikkatli olacağım bundan sonrası için. Ders konusunda da fazlasıyla özen gösterdiğimi düşünüyorum. Günde 7-8 saat istikrarlı bir şekilde çalışıyorum ama ya olmazsa diye de düşünüyorumHerkesin hayatı belli yaşlarda standart şeyleri yaşayarak geçmiyor. Hepimizin hayat çizgisi bize özel. Kıyaslama yapmak sadece sizi yıpratır. Üzülüyorsaniz sosyal medyada arkadaşlara bakmayın, girmeyin.
Mesela ilişkiler konusunda, sizce neden böyle sorunlar yaşıyorsunuz?
İş durumunda ise plan yapmışsınız. Kpss çalışıyorsunuz. Yeteri özeni gösteriyor musunuz?
Önceden bende öyle derdim ama sanki yaş geçince hangisi önce olursa farketmez diye düşünüyo insan. Evlilik olsada sınav işlerini yine hallederim gibi. Ama dediğiniz gibi şu an ufukta evlilik görünmediğine göre tek şansım bu sınavı kazanmak.İşiniz mesleğiniz olsun aşk hayatı hemen canlanır bunu unutmayın.siz sadece hayatınızı kurtarınesleginizi elinize alın herşey ondan sonra çözülür.ben sizlerden büyüğüm tecrübeliyim iyi kızım var ikisine de tavsiyem bu.once meslek sonra ask
Aynen öyle umutsuzluktan dolayı acele ediyorum ya böyle giderse diye ama beklemekten başka çare yok28 yaşıma geri dönsem asla evlenmezdim şahsen. Bence böyle düşünmenin size bir faydası yok. Önümüzdeki hedeflere odaklanın. Herşey vakti gelince olacağı varsa olur,erkene çekmek ileriye atabilmek gibi bir kudretimiz yok malesef
Sizinkiler tam zamanında olmuş gibi sanki25 yaşında üniversiteden mezun oldum, 27 yaşında evlendim, 31 yaşında da anne olacağım.
32 yaşında smm olacağım. ( inşallah)
Hiç bir şeye geç kalmış değilsin :)
Sizinkiler tam zamanında olmuş gibi sankievlilik ve okul. Allah mutluluk versin
Konuyu başlıktan siyasi sandım28 yaşındayım. Şimdiye kadar ki ilişkilerim de biri aldattı, biri başkasını buldu beni bırakıp onunla hemen nişanlandı, yada anlaşamadık. Herkes mutlu Mesut yoluna baktı hep üzülen ben oldum. Yas tutan ben oldum. Arkadaşlarım hepsi evlendi, mesleklerini eline aldı. Çocukları oldu. Ben okula geç başladım daha yeni KPSS sürecindeyim. Ne işim var elimde ne gönül yoldaşım. Hala 18 yaşında ailesinin eline bakan biri gibiyim.(okulum yeni bitti sınavım var diye bir işte çalışmıyorum). Sınavı bi kazanırsam herşey değişecek diye düşünüyorum ama ya kazanamazsam diye de düşünüyorum. Burda ki açılan konulardan bu yaş aralığında ki çok insandan böyle sitemler duyuyorum. Ergenlik gibi bu yaşlarda da bu düşüncelerin olması normal mi? Bunalımda gibiyim hele sosyal medyaya girdiğim an atanan arkadaşlarım atandıkları şehirde geziyor öğrencileriyle paylaşım yapıyorlar. Evli arkadaşlarım eşleriyle yada çocuklarıyla vakit geçiriyor. Benim mutlu olacağım günler de gelsin istiyorum artık. Konuşacak kimsem yok buraya yazmak istedim.
Amin inşallah çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Belki bi gün bende buraya sizin yazdıklarınızı yazarımHepimize canım benim.
Üzülme sakın bende geçtim o yollardan, herkes geçiyor.
Sen çabala dua et, gerisi gelecektir
Bu arada etrafımdakilere göre bende çok geç kalmıştım.
19 yaşında evlenen kuzenlerimin 10 yaşında çocuklar var.
Öğretmenlik için KPSS ye gireceğim. Başladım zaten çoktan derslere ama ya olmazsa diye ümitsizlik çöküyo. Hep böyle hayatım devam ederse diye. Teşekkür ederim yorumunuz içinÇocuklu halimle 5 yıllık evliyken atandım ama gel bana sor. Antidepresan kullandım. Kullanıyorum. Çocuğum benim degil babasının kucağında büyüdü resmen. Öncelikle atan. Cok çalış bu sene kpss b var onu da dene. Yaparsın. Daha aylar var. Yapabilirsin hemen bu gün başla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?