Kesinlikle katılıyorum.Aslında güzel şeyler bunlar ya
Gözünde büyütecek derecede hoşlanmışsın,böyle enerjiler besler insanı
Sen bu beni rahatsız ediyor dedin diye kafanı dağıtmaya çalış dedim yoksa bnece cok zevkli...aşk enerjisi daha ne olsun
Rahatsız olma sebebin ön yargıların
(beni beğenmez,bizden olmaz vs) ise,bence rahatsiz olmaktan vazgeç aksine keyif al
Kesinlikle çok çok doğru bir tespitte bulunmuşsunuz. Ben normalde de özgüveni eksik, cesur olmayan biriyimdir. Belki bu ön yargılarım olmasa bu hislerim karşılıksız olsa bile beni mutlu edecekken ön yargılarım, özgüvensizliğim bu duygulardan düşüncelerden kaçmak için yol aramama sebep oluyor. Elimde de değil. Beni yorduğu için de çare arıyorum bir iki haftadır.Aslında güzel şeyler bunlar ya
Gözünde büyütecek derecede hoşlanmışsın,böyle enerjiler besler insanı
Sen bu beni rahatsız ediyor dedin diye kafanı dağıtmaya çalış dedim yoksa bnece cok zevkli...aşk enerjisi daha ne olsun
Rahatsız olma sebebin ön yargıların
(beni beğenmez,bizden olmaz vs) ise,bence rahatsiz olmaktan vazgeç aksine keyif al
ay belirsizlik çok sinir bozucu ve insanı alt üst ediyor ama bu hislerinizi çok korkunç bir şeymiş gibi görmeyin bence çok güzel, sence de güne başlamaya bir sebebin yok mu artık?Nazik yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.Yani karşımdaki kişi mütevazı, efendi ve terbiyeli biri belli ediyor dışarıdan kendisini ama benim kendi oluşturduğum duvarlarım olduğu için bu duyguları yaşıyor olmam yorucu geliyor bana. Kendi kendime gelin güvey oluyormuşum gibi hissediyorum. Platonik bir hoşlantı ama insanı ciddi manada yoruyormuş bu his. Sabah, öğle, akşam gözüm arıyor resmen. Düşünmek istemedikçe düşünüyorum bu da fiziksel efordan daha çok yoruyor beni. Kendi kendime böyle saçma sapan duygulara kapılıp da ruhumu kalbimi yormak sinirlerimi bozuyor. Engel de olamıyorum. Korkuyorum belki de böyle bir ihtimalden bilemiyorum. Umarım neticelenir şu hislerim en kısa zamanda. Birkaç haftadır birkaç yaş yaşlandığımı hissediyorum
Ah bir görseniz kendimle mücadelemi.Işte bunlar hep bahar
Bence duygunuzu yaşayın, bastirmaya çalışmayın. Birini görüp etkilenebiliriz beğenebiliriz, çoğu ilişki de bu şekilde başlar. Kendinize çok yükleniyorsunuz ardi önü birinden etkilenmişsiniz, sanki adamın kapısının önünde ilanı aşk ettiniz :)
Yani bunlar engel değilki 2 yaş ya da hekim olması bence akışına bırakınBana lütfen bir şeyler önerin. Çalıştığım yerde biri var. Efendi görünümlü, saygılı ve saygın bir mesleğe sahip biri. Yaşı benden neredeyse 2 yaş küçük. Ara ara görürdüm yemek aralarında veya işe giriş çıkışta ama herhangi bir sohbetimiz vs. olmadı şimdiye kadar. Geçenlerde iş çıkışı selam verdi elini kaldırarak ben de başımla selam verdim. Daha sonrasında iş yerinin yanında olan bir dükkana girdim birkaç dakika sonra bu kişi girdi ben satıcıyla konuşuyordum o arada herhangi bir konuşma geçmedi. Rastlantı olduğunu düşünüyorum. Nasıl oldu bilmiyorum bu çocuk aklımdan çıkmıyor, yemek aralarında işe giriş çıkışlarda görme hissi oluştu içimde ve sürekli aklımda, bu his beni çok rahatsız ediyor arkadaşlar. Karşımdaki kişinin bana karşı duygusu vs olduğunu zannetmiyorum kesinlikle. Öyle kolay kolay platonik olan biri de değilimdir asla ama zihnim beni yoruyor düşünmemeye çalıştıkça kendimi onu düşünürken buluyorum. Aramızda hem yaş hem de statü farkı olduğu için karşı taraftan adım geleceğini düşünmüyorum. Beklentim de yok, sadece bu hoşlantı hissi beni rahatsız ediyor. Olmayacak birini sürekli düşünmek, görmek istemek ve bunu engelleyememek beni yoruyor. Aklımdan nasıl çıkarabilirim bu kişiyi bilmiyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Platonik aşktan kurtulma yolları nedir, işe yarayan ne varsa uygulamak istiyorum kalbim zihnim bu histen kurtulsun istiyorum.
Kendi kendinle bir savaşa girmişsin o zaman,misli yorucuKesinlikle çok çok doğru bir tespitte bulunmuşsunuz. Ben normalde de özgüveni eksik, cesur olmayan biriyimdir. Belki bu ön yargılarım olmasa bu hislerim karşılıksız olsa bile beni mutlu edecekken ön yargılarım, özgüvensizliğim bu duygulardan düşüncelerden kaçmak için yol aramama sebep oluyor. Elimde de değil. Beni yorduğu için de çare arıyorum bir iki haftadır.
Kendimi o kadar doğrularıma, kurallarıma bağlamışım ki. Gevşeyemiyorum yanlış anlaşılma korkusundan. Tavrım tarzım izin vermiyor resmen hislerimi belli etmeye.Neden dizginleyesiniz ki duygularınızı böyle yaparsanız daha da bağlanırsınız. Karşılaştığınızda kaçmayın biraz ilginiz olduğunu hissettirin.
Yani inanın kendime o kadar kızıyorum ki. Kendi kendime böyle hislere kapılmak filan, durduk yere başıma iş açmışım gibi geliyor. İlanı aşka cesaret edebilecek biri hiç değilim, kaygı dolu, hep dikkatli davranmak zorunda hisseden, yanlış anlaşılmaktan yanlış değerlendirilmekten korkan kuralcı yapım buna izin vermez hiç. Resmen depresif ruh hallerindeyim insan kendini böylesine yorabilir, böylesine harap edebilir mi? Ben duygularımla, hislerimle kendime eziyet ediyormuşum gibi geliyor. Karşı tarafın zinhar haberi yok bu durumdan tabii.Ilanı aşk da edebilirsiniz gerçi. sadece selam verdi ben de gelinlik modelleri bakmaya başladım demişsiniz gibi de yorumlamayin olayi:)
Nasıl bir yol izleyeceğim hakkında hiçbir düşündem yok. Ne adım atabilecek cesaretim ne de şu duygulardan bir an önce kurtulabilmek için çarem var.Yani bunlar engel değilki 2 yaş ya da hekim olması bence akışına bırakın
Ne kadar güzel yazmışsınız. Ah bir başarabilsem.Kendi kendinle bir savaşa girmişsin o zaman,misli yorucu
Herseyi bi kenara bırak o halde ve böyle kıymetli enerjilerin tadını çıkar
Olursa ne güzel,olmazsa yine çok harika
Nedir yani? Dimi
Böyle davranırsanız karşı taraf ilginizi anlar ki zaten hatta o anlamasa bile ortamınızdan biri anlar ve arkadaşın anlamasını da sağlayabilir.Kendimi o kadar doğrularıma, kurallarıma bağlamışım ki. Gevşeyemiyorum yanlış anlaşılma korkusundan. Tavrım tarzım izin vermiyor resmen hislerimi belli etmeye.
Belli etmem için kendi karakterimin, kişiliğimin sınırlarını aşmam gerekiyor. Bu da benim için o kadar zor ki. Hiç yapmadığım bir şey, nasıl yapacağım hakkında zerre fikrim de yok.Bu kadar hesaba kitaba gerek var mı, 2 yaş sadece 2 yaş doktorsa da doktor doktorlar tek çeşit insandan oluşmuyor ki türlü türlü insan var ...Madme hoşlanıyorsunuz biraz belli edin derim, bol şanslar Bu arada babam doktor, normal bir insan evladı acaip bir yanı yok
Bilmiyorum anlamış mıdır ama çok denk gelmediğimiz için bakışlarımız karşılaşmıyor pek.Böyle davranırsanız karşı taraf ilginizi anlar ki zaten.
Belki o da sizinle aynı düşüncede bunu bilemeyiz ben sizin girdiğiniz dükkana girmesine takıldım dükkanda sizi gördümü selamlaşma oldu mu bişiy aldımı en önemlisi ne dükkanı?Yani öyle olsa sosyal medyadan ya da başka bir şekilde iletişime geçmez miydi? Ben kendi kendime yaşıyorum gibi geldi. Bu hislerimin karşılıksız olma ihtimalinin yüksekliği nedeniyle çare arıyorum. Yoruyor bu his insanı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?