Yazık gerçekten.İnsan ister istemez üzülüyor.Zamanında doğru yaklaşımlar ve yönlendirmelerle düzelebilecek olan şeyler için,bir evlilik daha bitiyor.Ama,iki tarafında kendine ait sorunlu davranışlarını düzeltmeyi istemesi gerekirdi bunun için.Bir insanın bu kadar çözüme kapalı olması herşeyi çıkmaza sürüklüyor.Oysa,bir evlilik terapistinden bir süre terapi alabilmeyi başarabilseydiniz bu aşamaya gelmezdiniz.Evet,eşiniz gerçekten çok zor ve inatçı bir kişilik.Siz,enazından hatalı olduğunuz noktaları kabul ediyorsunuz.Yaşınız genç ve çocuğunuzunda olmaması şuan bir avantaj sizin için.Bu karakterdeki bir adamla çocuklu olsanız işiniz daha zor olurdu.Ama,halen içinizde acabalarınız varsa,yinede dönüş yapabilirsiniz çok geç olmadan.Boşanma davasını hemen açmak zorunda değilsiniz.Size,bu boşanma işini karşı karşıya gelerek konuşmanız gerektiğini,hatta çok istiyorsa madem boşanma talebinde bile eşinizin bulunması gerektiğini yazmıştım daha önce.Aklın ve kalbin arasında kalıyorsun şimdi.Adam daha hiçbir adım atmazken bile size sessiz mesajlar göndermiş,şu fil olayında olduğu gibi.Devamında aranızda başka görüşme geçtimi bilemem ama,dün geceki gönderdiğiniz mesajın ve onun verdiği cevabın sonrasında eşinize çok sinir oldum.Yalnız,siz de boşanma dilekçesini imzala diyecektim diyerek lafa giriş yapmışsınız.Olmamış yani.Neden? O,''bundan sonra uzun süre hayatıma biri girmeyecek'' yazdıktan sonra.Sizde daha farklı yaklaşarak''benimde öyle,oysa herşey farklı olabilirdi,çözüm önerilerimi dikkate alsaydın gibi cümleler kurarak yaklaşmadınızki.Hatta'' eğer ''Artık istemiyorsan imzalı dilekçeyi gönderiyorum.Düşün kararı sen ver.Boşanmayı gerçekten istiyorsan elinde dilekçe gidip açarsın.İstemezsen ararsın görüşürüz''gibi yazmadınız ki.Adama hiçbir sorumluluk yüklemediniz.Hepsini siz yüklendiniz.Ağır geliyor şimdi.Dediğim gibi yaklaşsaydınız,siz bu kadar üzülmezdiniz.Sonu ayrılık olsa bile.
