Şu an hamileyim inşallah bir oğlum olacak, kendi isteğim üzerine kayınpederimin adını koyalım diye konuştuk öncesinde, kayınpederime de söylemiştim hatta baba senin adını koyacaz bebeğe diye. Bugün eşime dedim ki tamamen şaka niyetiyle babana bir sürpriz yapıp benim babamın adını koyalım falan, ve gülerek söyledim. Eşim de şakayı ciddiye alarak senin babanın adını 2.çocuğa koyarız inşallah bunu evlenmeden önce bile konuşmuştuk dedi. Sonra saçma bir şekilde isim tartışması başka tartışmalara döndü, eşim bana dedi ki "evlenmeden önce söylediklerinin arkasında durmayacağını bilseydim farklı konumlarda olurduk" dedi. Ben de ben hangi sözümün arkasında durmadım dedim. Normalde benim ailemin bulunduğu şehirde yaşayacaktık, bu konuda anlaşmıştık dedi(halbuki biz zaten o şehirde yaşayacaktık, sadece atanacağım dönem eşimin ailesinin bulunduğu şehire 1 kadro bile açılmadı mecburen uzak bir şehire geldik ve o kendi isteğiyle benim yanıma geldi, sonrasında eşimin ağzından şunu duydum: iyi ki ailemin bulunduğu şehre kadro açılmamış yoksa sürekli huzursuz olacaktık dedi.) Daha sonra ben ona farklı konumdan kastın ne dedim, bu evlilik olmazdı dedi, ben de evlenmeseydin o zaman dedim, hatta ilişki de devam etmezdi dedi, ben de ettirmeseydin dedim, sonra yine dedim evlenmeseydin ben mi seni zorladım diye, evet sen zorladın evlenmeye dedi. O an ben kendimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başladım.
Normalde eşimle ailesinin olduğu şehirde yaşama mevzusu hiç açılmıyordu, hatta birbirimize bu şekilde konuşmayız, ama son 2-3 ayda kv eşime sürekli sitemlerde nazlanmalarda bulunuyor. "beni buralarda bıraktın terk ettin gittin, herkesin oğlu annesini hastaneye götürüyor ihtiyaçlarını karşılıyor biz senin bir hayrını görmedik" gibi eşimle her telefon konuşmasında uzak bir şehirde olduğu için sitem ediyor fazlasıyla. Normalde eşim dolduruşa gelmeyen bir insandı ama bana bugün yaptığı çıkışlardan sonra annesinin sözlerinin onu etkilediğini düşündüm açıkçası.
Ve şu an ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilmiyorum, istemsizce sürekli ağlıyorum saatlerdir, üstelik bugün evlilik yıldönümümüzdü, insan eşine "bu evlilik olmazdı" der mi hanımlar ben mi abartıyorum, çok kırıldım, evden kaçıp gitmek istiyorum şu an burada boğulduğumu hissediyorum. Ne yapmalıyım
