Bu eziklikten nasıl kurtulabilirim?

Temizlikçi - çaycı tedariği sağlayan bir insan kaynakları ofisinde çalışıyordum. Telefon çalıyor, arayanların profili orta yaşlı/eğitimsiz kesimden , genelde de şiveli insanlardı. Zaten telefondan her şey anlaşılmıyor, ben kimseyi tanımıyorum, işleyiş nedir bilmiyorum.. bir de lağüleeeğ vaağdı yaa Kuştepe uyohuşundaaa diye konuya giriyorlar falan.
Pardon? Efendim? Beyefendi tekrar eder misiniz? Ne? Vallahi anlamiyom ki falan derdim. En sonunda tekrar tekrar sormaya utanır 'amaaan neyse' der, kapatirdim
Hele bazı kadınlar aynı şunun gibiydi
onlar da beni uyarirdi konuşulanları anlamaya çaliş diye, ama ne mümkün :)))
Kolay gelsin diyorum size de. Zamanla işi öğrenip insanlarla tanıştıkca olaya daha hakim olursunuz, merak etmeyin
 
Merhaba kızlar. Bugün çok moralimi bozacak bir olay yaşadım. Ben yaklasık 1 aydır yeni bir işe girdim. 20 yasındayım. İlk işim bu. İlk iş deneyimim. Girdiğim yer bir eğitim kurumu. Ben 2 yıllık bir bölüm okudum. Kendimi geliştirmek ve bir deneyimim olması adına girdim. Su an hocaların yanında çalışıyorum. Fakat ben yapı gereği çok kibar, hanım hanım olduğumdan dışarıdan bu eziklik olarak ya da özgüvensiz olarak gözüküyor ve bu durum canımı çok sıkmaya basladı. Hocaların yanında telefon görüsmesi yaptım bir kisi ille.Bireysel, özel bir telefon görüşmesi değildi. Kurumsaldı. Bende iste konuya direk girdim. Yanımızda da da bir misafir hoca vardı. Telefonu kapattım ve hoca bana dedi ki bak mhayall telefonu açtıgin zaman kendini tanıtacaksın, burdan burdanım diyeceksin. İsmini soyleyeceksin. Böyle yapmazsan iki saat seni telefonda bekletirle, ordan oraya aktarirlar ve yine ekledi telefon konuşmaların uzerinde calışman lazım. Çok güvensiz konusuyorsun dedi. Ben orada yıkıldım.Haklı mıydı? Çok haklıydı.. Kötü niyetle mi söyledi asla..Fakat kendimden o kadar utandım ki ve o kadar kızdim ki kendime .. Daha telefonla adam akilli konusmayi beceremiyorum ve en kotusu misafir hoca ve misafir ogrencinin yaninda dustugum konum.. Sonucta ben o kurumda calisiyorum ve o insanlarla yuz yuze gelicem. Benim hakkimda dusunmezler mi ya bu kı daha telefonla konusmayi beceremiyor ve isin en kotusu artik ben bu huyumu duzeltmek istiyorum. Sesim çıksın istiyorum ozguvenli gozukeyim istiyorum ama bunlari yaparken de hanimligimdan gitsin istemiyorum. Cunku beceremiyorum, ortasini bulamiyorum..Kibar, hanim hanim gozurken bir yandan ozguvensiz de gozukuyormusum ve yasim kucuk oldugu icin insanlar beni bu hareketlerimle yasimin kucuk oldugunu hemen kavrayabiliyorlar ve bana kucuk kiz muamelesi yapiyorlar. Hanim hanim gozukurken sevimli gozukuyorum bu durum kucuk olan yasimi cok belirgin etmeme neden oluyor. Moralim cok bozuldu bugunku olanlardan sonra. Kendimi nasil degistirebilirim bu konuda. Cidden cok yoruldum.
bir söz vardı başkasının yanında verilmiş öğüt hakarettir
ayıp etmiş
 
Back