Bu huyumdan nasıl kurtulurum?

Burcum koç, yükselenim yengeç. Baya zıtlar birbirlerine bende o arada kalmışlığı yaşıyo gibi hissediyorum :KK64:

Bende koçum, yukselenimde koçmuş. O gec kalma olaylarini cok yasadim. Odev teslimleri de ayni sekilde son gune kalirdi. Hatta universite sinavina girerken lazim olan belgeyi bile sinav gunu, sinava girecegim okuldayken çiktisini almistim. :KK70: o derece. Hala bazi seyleri ertelerim ama cok sorun olmadi bana bu. Eşim cok sinir olmuyor bu duruma. Disari cikacaksak ben hazir olana kadsr yerinden kalkmaz ben hazirlaninca giyinmeye basliyor. :KK70:
 
Mükemmeliyetçi olduğunuz için başlayamıyorsunuzdur. Üstünkörü yapacağım deyip başlayın. Ufak hedefler koyun. Bu ödevi/ev işini sadece 5 dk yapacağım diye. 15 dk dinlenin 5 veya 10 dk daha yapın, titizlenmeden.
Öyle de hiç içime sinmiyo :D ama gerçekten bunun etkisi büyük aslında yaptığım şeylere de yansıyo. Mesela pasta kursuna gitmiştim genelde en son ben çıkıyodum kurstan ama görsel olarak en iyi işi de ben çıkarıyordum.
 
Herkese iyi geceler. Benim derdim kendimle. Sürekli bi şeyleri daha doğrusu sorumluluklarımı erteliyorum. Kendimi bildim bileli böyleyim ve bu halimden sıkıldım artık. Mesela ilk okuldayken evim okula çok yakındı buna rağmen çoğu zaman derse geç kalırdım. Lisede servisle giderdim ortalamanın 2 katı servisi kaçırmışlığım vardır. Evimiz çok merkezi buna rağmen arkadaşlarımla vs buluşacağım zaman millet otobüslü yerden gelir en son ben giderdim. Aslında son 2 senedir daha çok erkek arkadaşım sayesinde bu geç kalma durumunu yendim. Çünkü o beklemekten ve bekletmekten nefret eder. Bu konuda çok tartıştığımız oldu ama bana dönüşü olumlu oldu en azından. Ama hala sorumluluklarımı sürekli erteliyorum. Teslim etmem gereken bi proje olsa 1 ay da sürem olsa onu son gün son saate bırakırım. Lisede gece 11 de internet kafede ağlayarak ödev yetiştirmeye çalıştığımı hatırlıyorum. Gün içinde yapmam gereken bi ev işi olsa akşama kadar evde otursam da annemden azar işitinceye kadar yapmam. Hep planlı, programlı, kafasındaki işi hemen bitiren insanlara hayran olmuşumdur. Aslında tüm bunlara rağmen çok detaycı ve mükemmelliyetçiyim. Yaptığım hiç bi şeyi yapmış olmak için yapmam en ince ayrıntısına kadar hakkını veririm ama yaparsam tabi :KK70: Onun dışında keyif alarak yaptığım hiç bi şeye üşenmem, tembellik etmem ama iş sorumluluk kısmına gelince tam aksi oluyo. Biraz uzun oldu galiba kusura bakmayın. İmrendiğim, özendiğim, iş bitirici, tez canlı insanlara okurken bile fenalık gelmiştir tahmin edebiliyorum :KK70: Benim gibi olanlar var mı, bu durum nasıl yenilir sizlere soruyorum?
Mükemmelliyetçi yapınızdan kaynaklanıyor olabilir kendimden biliyorum bazı zamanlar güzel bir şey ortaya çıkarmalıyım, her şey tam olsun diye son zamana kadar erteleyebiliyordum. Gerçi bu seferde kafada bir sürü fikir uçuşuyor ve insan daha da kaygılanıyor bu da kötü.
 
Denedim :) aslında aman ne var sanki sonra yaparım dediğim şeylerin ne kadar vakit aldığını ve son ana bırakılmayacak kadar vakit aldığını gördüm.
Cok guzel olmus o zaman :)
Ben genelde kisa suren ama erteledigim seylere kronometre kuruyorum ve sonra kendime kiziyorum ne kadar kisa surdu bak bosuna erteledim kafani mesgul ettim diye :D
 
Back
X