• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu ilaçlardan nasıl kurtulurum?

Rengarenk kelebekler

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
1 Mayıs 2017
608
283
23
34
Merhaba arkadaslar.
Hayatta herkesin problemleri olabilir..Ama bu problemler bazen öyle bi hale gelir ki sizin onlara mudahele etmeniz gerekirken onlar size mudahele eder.bir anda beyninizin yönetimini ele geçirirler. Artık siz siz olmaktan çıkarsınız.. Hayat çekilmez bir hal alir.hic birseyden zevk alamaz hale gelirsinuz.Tam da böyle hissettiğim bi anda psikiyatri desteği almam gerektiğini dusundum.hizla kilo veriyordum ve benim için herşey bir bir anlamını yitiriyordu.
Doktor kontrolünde antidepresa kullanmaya basladim.2 yoldan beri de kullaniyordum..iyi de gelmeye basladi.fakat nereye kadar. Bu ilaçlarla ömür geçmez dedim..iyiyiyim ama nasil.gercekten iyi olup olmadığını sorguladım.
Bırakmaya karar verdim.haftalik dozlarını kafama gire düşürmeye karar verdim. Başlarda iyiydi ama sonradan etkilerini fazlasıyla hissettim..sonra doktora gittim..dozlari bu arada kafama gire azaltmaya basladim.(bulunduğum yerde doktor yoktu.) Sonra tatile geldiğimde ailemin yanına doktora gittim.doktor kontrolünde azaltmaya devam ettim.ailemde de sıkıntılar vardı bu arada.daha önceki konularımda anlatmıştım.sonuc yapamadim.ilaclarimi artırarak kullanmaya devam ediyorum.biyle hayat daha güzelmiş diyorum
. Peki nereye kadar..antidepresansiz mutlu olmak mümkün mu..sorunlarimu nasıl yenicem..problemlerimin yükünden nasıl kurtulucam..
Nasıl güçlü olucam.var mı benim gibi olup da normal hayatına donen.mutlu olmayı basarabilrn..sorunlarin üstesinden gelebilen.varsa tecrübelerini paylaşabilir mi?
 
bırakmanın yolu kafana göre doz azaltmak değil doktora gitmek. Bulunduğun yerde doktor yoksa şartları zorlayıp doktor olan bir yere gitmen gerekiyor.
 
Canım bende ilaç kullandım 3 ya da 3 buçuk sene kadar. sonra bıraktım ve en başa döndüm.
Ama geri ilaca başlamadım 4 sene geçti ilaç almıyorum şunu bil ilaçsız zor gerçekten.
Hayatındaki sorunları çözmen lazım yoksa çok zaman alıyor toparlaması.
Desteğinde varsa korkma benden daha çabuk toparlanırsın
 
Canım kaç yaşındasın bilmiyorum ama kendini oyalasan? Yani okul okuyorsan okulun konusunda geliştirecek bişeyler yapsan. Veya yeteneğin olduğu bir alana yönelebilirsin, resim müzik veya fotoğraf kurslarına gidebilirsin, hem rahatlatır hemde üretmek iyi gelir insana. Hemde kafan dağılır
Mesela ney üflemek, bende denemedim ama eskiden ney sesiyle psikolojik tedavi uygularlarmış Osmanlı'da.

Veya aklıma çocuk esirgeme kurumu geldi, haftada bir gün oradaki çocuklara ziyarete gidebilirsin, hem o çocuklara hemde sana iyi gelir bence. Onları mutlu etmek sana huzur verir

İnşallah düzene koyabilirsin ilaç durumunu
 
Canım kaç yaşındasın bilmiyorum ama kendini oyalasan? Yani okul okuyorsan okulun konusunda geliştirecek bişeyler yapsan. Veya yeteneğin olduğu bir alana yönelebilirsin, resim müzik veya fotoğraf kurslarına gidebilirsin, hem rahatlatır hemde üretmek iyi gelir insana. Hemde kafan dağılır
Mesela ney üflemek, bende denemedim ama eskiden ney sesiyle psikolojik tedavi uygularlarmış Osmanlı'da.

Veya aklıma çocuk esirgeme kurumu geldi, haftada bir gün oradaki çocuklara ziyarete gidebilirsin, hem o çocuklara hemde sana iyi gelir bence. Onları mutlu etmek sana huzur verir

İnşallah düzene koyabilirsin ilaç durumunu
27 yaşındayım.ogretmenim..okul bana çok iyi geliyor.iki seneden beri böyle.darmadagin oldum..nefrey ediyorum şu ilaçlarda n ama olmuyir.yoluma bakmak yuva kurmak istiyorum.o gücü de bulamıyorum kendimde..yazlari pek aktivite olmuyor.olanlarda da zamanlama farklı.. denk gelmiyor bi turlu..annemlerin burda komşuluk iliskeri de yok.yani ailemden başka bir aktivite yok burda.
 
Anladım.
Bazı durumlarda bu ilaçlar ömürlük oluyor. Tıpkı tiroit ya da şeker hastaları gibi.
İlacınızdan rahatsızlık duymayın bence. Her koşulda atak yaşamaktan iyidir.
Öyle de nereye kadar.bunun evliliği var hamileliği var..bi yerde bırakmam gerekecek.
 
Evlilik sıkıntı değil
Hamilelik esnasında da yine doktor gereken uygulamayı yapacaktır.
Şöyle burada size asla bırakamazsınız demiyorum zaten uzman değilim ama her ne yapacaksanız doktor kontrolünde olsun.
Tabi haklısınız..ama yine de bırakmam gerektiğini dusunuyorum.bi de evlilik durumunda eş adayı sıkıntı yapmaz mı bu durumu.eski nişanlım sürekli bırakma için baskı yapmıştı bana.o zamanlar yeni başlamıştım kötü giden nisanliligim yuzunden.cok kızmıştı bana.
 
Merhaba arkadaslar.
Hayatta herkesin problemleri olabilir..Ama bu problemler bazen öyle bi hale gelir ki sizin onlara mudahele etmeniz gerekirken onlar size mudahele eder.bir anda beyninizin yönetimini ele geçirirler. Artık siz siz olmaktan çıkarsınız.. Hayat çekilmez bir hal alir.hic birseyden zevk alamaz hale gelirsinuz.Tam da böyle hissettiğim bi anda psikiyatri desteği almam gerektiğini dusundum.hizla kilo veriyordum ve benim için herşey bir bir anlamını yitiriyordu.
Doktor kontrolünde antidepresa kullanmaya basladim.2 yoldan beri de kullaniyordum..iyi de gelmeye basladi.fakat nereye kadar. Bu ilaçlarla ömür geçmez dedim..iyiyiyim ama nasil.gercekten iyi olup olmadığını sorguladım.
Bırakmaya karar verdim.haftalik dozlarını kafama gire düşürmeye karar verdim. Başlarda iyiydi ama sonradan etkilerini fazlasıyla hissettim..sonra doktora gittim..dozlari bu arada kafama gire azaltmaya basladim.(bulunduğum yerde doktor yoktu.) Sonra tatile geldiğimde ailemin yanına doktora gittim.doktor kontrolünde azaltmaya devam ettim.ailemde de sıkıntılar vardı bu arada.daha önceki konularımda anlatmıştım.sonuc yapamadim.ilaclarimi artırarak kullanmaya devam ediyorum.biyle hayat daha güzelmiş diyorum
. Peki nereye kadar..antidepresansiz mutlu olmak mümkün mu..sorunlarimu nasıl yenicem..problemlerimin yükünden nasıl kurtulucam..
Nasıl güçlü olucam.var mı benim gibi olup da normal hayatına donen.mutlu olmayı basarabilrn..sorunlarin üstesinden gelebilen.varsa tecrübelerini paylaşabilir mi?


geçenlerde arkadaşımızın biri tavsiye isteyen bir arkadaşa bilime güven git paikiyatriste diyordu

bende diyorumki ilaçlara bulaşma

bayagı cahil yapmıştı beni

al işte güzel bir örnek

ben kullandım canım ve bırakmayı başardım en sonunda

beynini aen yönetirsin aen o ilaçlardan daha güçlüsün!

bunu unutma ve zaman ver kendine

asla kendi başına bırakma dr kontrolünde kendinden emin sağlıklı adımlarla
 
Öyle de nereye kadar.bunun evliliği var hamileliği var..bi yerde bırakmam gerekecek.
Bende kullandım 6 ay kadar,evlenip şehir değiştirdim ve 4 yıl kadar vajinismusla yaşayınca,kaynana sorunu evliliğe alışamama vs vs derken depresyon ve panik atak üst üste geldi,üstelik obsesifim ve oda ileri derecede arttı bu süreçte.Çok zor günler geçirdim evden çıkamaz ve çıktığımda nefes alamaz olmuştum,o dönemde asla ama asla bir daha eskisi gibi yaşayabileceğimi düşünmüyordum,ama geçti geçiyor evet ilaçda iyi geldi,çünki ona umut bağladım içince iyi olacam diye kendimi şartladım, ama asla ilaç tek başına hiç bişeyde çözüm değil,ilacımız kendimizde,bikere savaşmak gerekiyor kendinle ,iyi olmak için ben çok savaşlar verdim ayağa kalkıp iyiyim demek gerekiyor,hiç iyi olmadığımda bile bunu kendime binlerce kez söyledim.Ağlayarak kendime milyon tane telkin verdim çünki depresyonu dibine kadar yaşarken anlıyosunki tek deva kendinde.İyi olmayı istemek iyileşmeyi istemek en önemlisi..
 
"İyi hissetmek" diye bir kitap var "David Burns " yazarı o kitabı okumanı tavsiye ederim çok faydasını görürsün,bütün mesele düşünce yapımızda o değişince herşey değişiyor inan bana..
 
Merhaba arkadaslar.
Hayatta herkesin problemleri olabilir..Ama bu problemler bazen öyle bi hale gelir ki sizin onlara mudahele etmeniz gerekirken onlar size mudahele eder.bir anda beyninizin yönetimini ele geçirirler. Artık siz siz olmaktan çıkarsınız.. Hayat çekilmez bir hal alir.hic birseyden zevk alamaz hale gelirsinuz.Tam da böyle hissettiğim bi anda psikiyatri desteği almam gerektiğini dusundum.hizla kilo veriyordum ve benim için herşey bir bir anlamını yitiriyordu.
Doktor kontrolünde antidepresa kullanmaya basladim.2 yoldan beri de kullaniyordum..iyi de gelmeye basladi.fakat nereye kadar. Bu ilaçlarla ömür geçmez dedim..iyiyiyim ama nasil.gercekten iyi olup olmadığını sorguladım.
Bırakmaya karar verdim.haftalik dozlarını kafama gire düşürmeye karar verdim. Başlarda iyiydi ama sonradan etkilerini fazlasıyla hissettim..sonra doktora gittim..dozlari bu arada kafama gire azaltmaya basladim.(bulunduğum yerde doktor yoktu.) Sonra tatile geldiğimde ailemin yanına doktora gittim.doktor kontrolünde azaltmaya devam ettim.ailemde de sıkıntılar vardı bu arada.daha önceki konularımda anlatmıştım.sonuc yapamadim.ilaclarimi artırarak kullanmaya devam ediyorum.biyle hayat daha güzelmiş diyorum
. Peki nereye kadar..antidepresansiz mutlu olmak mümkün mu..sorunlarimu nasıl yenicem..problemlerimin yükünden nasıl kurtulucam..
Nasıl güçlü olucam.var mı benim gibi olup da normal hayatına donen.mutlu olmayı basarabilrn..sorunlarin üstesinden gelebilen.varsa tecrübelerini paylaşabilir mi?
Hersey kafada bitiyor. Doktor bana da yazmisti kullanmadim. Niye kullanipta kendimi uyusturayim diye dusundum. Baska seylerle ilgilendim kafami dagittim. Mesela spor el isi.
 
Hersey kafada bitiyor. Doktor bana da yazmisti kullanmadim. Niye kullanipta kendimi uyusturayim diye dusundum. Baska seylerle ilgilendim kafami dagittim. Mesela spor el isi.
Ben de seninle aynı düşünüyordum ta ki tek başıma sokağa cikamayacak kadar olana dek.sabahlara kadar titriyordum.uyuyamiyordum.dusuncelerumi kontrol edemiyordum.savunmasizdim.oyle anlar oluyordu ki "benu kurtarın ambulans çağırın. Ölüyorum."demek istiyordum.o durumdayim gittim dokyora
 
Bende kullandım 6 ay kadar,evlenip şehir değiştirdim ve 4 yıl kadar vajinismusla yaşayınca,kaynana sorunu evliliğe alışamama vs vs derken depresyon ve panik atak üst üste geldi,üstelik obsesifim ve oda ileri derecede arttı bu süreçte.Çok zor günler geçirdim evden çıkamaz ve çıktığımda nefes alamaz olmuştum,o dönemde asla ama asla bir daha eskisi gibi yaşayabileceğimi düşünmüyordum,ama geçti geçiyor evet ilaçda iyi geldi,çünki ona umut bağladım içince iyi olacam diye kendimi şartladım, ama asla ilaç tek başına hiç bişeyde çözüm değil,ilacımız kendimizde,bikere savaşmak gerekiyor kendinle ,iyi olmak için ben çok savaşlar verdim ayağa kalkıp iyiyim demek gerekiyor,hiç iyi olmadığımda bile bunu kendime binlerce kez söyledim.Ağlayarak kendime milyon tane telkin verdim çünki depresyonu dibine kadar yaşarken anlıyosunki tek deva kendinde.İyi olmayı istemek iyileşmeyi istemek en önemlisi..
Geçmiş olsun.peki şimdi nasılsın?ilaçlarına devam ediyor musun?
 
Back
X