Şu an sakin kal gözlemle aşamasındayım. Ama bu hayatı hak etmediğimi biliyorum. Ailemin de destek olacağına eminim. Sadece biraz zamana ihtiyacım var. Teşekkür ederimkonunuz beni çok üzdü. sanırım her şeyin fakrındalığı içerisinde olup halen devam ettirmek zorunda olmanızdan ötürü bir yanım kırıldı.
sanırım bu aşamada size söyleyebileceğim en iyi şey, çok iyi bir avukat bulup bir an önce danışmanız. kendi alanınızı korumanız açısından öncesinde almanız gereken önlemleri size hatırlatacaktır. belki de memuriyet durumunuz için daha acil bir çözüm üretebilir. ivedilikle evliliğinizi sonlandırabilecek bir çözüm önerisiyle gelebilirse belki de bu evliliği gerçekten isteyip istemediğinizi daha net düşüneceksiniz.
Merhaba,merhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
estagfurullah 27 yaş , 2.5 yıllık evlilikSanırım siz boşanma aşamasındasınız süreciniz nasıl ilerliyor ne kadar evli kaldınız kaç yaşındasınız
Kusura bakmayın sorduğum için yanlış anlamayın, durumumuz birbirine benziyor ondan soruyorum
Ne dangalakça konuşmuş.madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bu
evet tek tarafın çabası ile kesinlikle olmuyor . İki tarafta adım atıp , değişmek diyemem diyeme kimde tamamen değişemez bu çok zor. Ama törpülenip sorunlu kısımlara odaklanırsa sorunlar çözülüyor.Merhaba,
Yazdıklarınızı okurken içim daraldı evliliğimin ilk yıllarına gittim geldim. Gerçekten aile olmak aileyi kurmak bu ilişkileri dengede tutmak başlı başına çok zor hele ki kendiniz bu durumu üstleniyorsanız. Keza eşinizin aile olmakla ilgili bir derdi yok gibi geldi bana. Annesinden ayrılamamış. Aile kurmak iki insanın yola cıkması ortak kararlar alması iyi ve kötü zamanlarda duyguları ortak yaşamak emek vermek dahil olmak sevmek sevdirmek daha nice şeyler.. Tüm bunlar inşa edilirken 3. kişilerin müdahelesi onlara anlatılması hoş degil. Özel kalmalı özel hissetmelisiniz. Benim de eşim ilk zamanlar eve gelmeden annesine ugrayıp çay içip yemek yiyip gelirdi. Ben o dönemlerde evden çalısıyordum. Mesaimi ayarlayıp yemek hazırlıyorum. Öyle iştahsız yiyorki yemek yemekten soğutur insanı bende kendimce derdim ki yemekleri mi beğenmiyor:) Meğer annesinde yiyip geliyormuş. Öğrendiğim an kavga ettim ve sınır koydum empati yapmasını istedim. Tabi eşim de bu konuda cok uzlaşıcı davrandı. Daha bir çok mesele de olmuştu fakat eşim dengeyi kurmak için değişti araştırdı okudu keza bende aynı şekilde sonuç olarak şuan cok iyiyz ve kendi evimizi kayınvalidemin bir sokak yanından aldık. Eşimin ailesi ile de bu sorunları acık acık konuştuk onlar da hak verdi. 5 yıldır. evliyim. Ancak sizin yazdıklarınızı okurken eşin ve ailesi senin huzurun evliliğinizin huzuru için bir adım atmıyor. Bozulması için gaza basıyor sanki. Ellerini ayaklarını çekmek yerine daha çok oğluna düşüyor... Bu böyle devam ederse siz o evde çürür nefes alamaz hale gelirsiniz. hayattan soğumadan çaresine bakın. Kartları açık oynayın oluyorsa olur olmuyorsa olmaz. Eşiniz bir birey olmayı öğrenemediyse annesinin evinden hiç çıkmasaymış.
Kesinlikle, tek taraflı yapılan mücadele tek kişiyi yıpratıyor. Evet Evet değişmek elbette zor. Tam olarak sorunların çözülmesi davranışların farkına varılıp daha aklı selim davranmak evliliğin kimyasının bozulmayacağı şekilde hareket etmek için çaba sarf etmek daha doğru bir tanım olur. Keza dediğiniz gibi ailemizin öğretileri ile büyüyor ona göre davranış kalıpları geliştiriyoruz. Bir araya gelince doğrular öğretiler alışkanlıklar karışıyor ve uyum zorlaşıyor. Genel olarak kadınlarımızın her konuda uzlaşıcı yapıcı olduğunu düşünüyorum geçinmeye gönlü olmayan erkek çok net belli ediyor. Konu sahibinin eşi geçinmeye gönlü yok iletişimi dengeyi düzelmek için çabası da yok. Sorunu olmayan evlilik yoktur. illa sorun çıkar çözümcül olmayan bireyler var malesef.evet tek tarafın çabası ile kesinlikle olmuyor . İki tarafta adım atıp , değişmek diyemem diyeme kimde tamamen değişemez bu çok zor. Ama törpülenip sorunlu kısımlara odaklanırsa sorunlar çözülüyor.
Ve hep şunu derim . Adam zaten o aileden çıkmış o aileyi yansıtır. Heleki kendini geliştirememiş , ayaklarına basamamış he işini annesi halletmiş pohpohlayarak büyütmüşse geçmiş olsun
Mutluluğunuz daim olsun
çok teşekkür ederimestagfurullah 27 yaş , 2.5 yıllık evlilik
haftayada boşanmış oluyorum inşallah tek celsede :)
sorun yok mesajda atabilirsin :)
ben tam olarak karşı tarafla iletişim kuramadığım için boşanıyorum .Kesinlikle, tek taraflı yapılan mücadele tek kişiyi yıpratıyor. Evet Evet değişmek elbette zor. Tam olarak sorunların çözülmesi davranışların farkına varılıp daha aklı selim davranmak evliliğin kimyasının bozulmayacağı şekilde hareket etmek için çaba sarf etmek daha doğru bir tanım olur. Keza dediğiniz gibi ailemizin öğretileri ile büyüyor ona göre davranış kalıpları geliştiriyoruz. Bir araya gelince doğrular öğretiler alışkanlıklar karışıyor ve uyum zorlaşıyor. Genel olarak kadınlarımızın her konuda uzlaşıcı yapıcı olduğunu düşünüyorum geçinmeye gönlü olmayan erkek çok net belli ediyor. Konu sahibinin eşi geçinmeye gönlü yok iletişimi dengeyi düzelmek için çabası da yok. Sorunu olmayan evlilik yoktur. illa sorun çıkar çözümcül olmayan bireyler var malesef.
Allah hepimizin yuvasına sevgi muhabbet bereket versin. Teşekkür ederim. Amin.
Siz istediğiniz kadar iletişim kurmak isteyin karşı tarafın bu konu ile ilgili bi çabası yok zaten. Olsaydı 2.5 yıla kadar çoktan düzelirdi. Manipülatif de bir tip her iletişim kazasında sizi suçluyor. Temiz bir boşanma temiz bir sayfa mis gibi yenilikler Gençsiniz işiniz var ailenizde eminim ki arkanızdadır. Yeni bir hayat kurmak hiç zor degil şartlarınız uygun. Sorunları göre göre çocukta yapmamışsınız. Sizi vicdani olarak yoracak hiç bir şey yok bu evlilikte. Yolunuz açık olsun.ben tam olarak karşı tarafla iletişim kuramadığım için boşanıyorum .
Çünkü adam sadece beni etraftaki hiç kimseyi dinlemek ve anlamak istemiyor
doğruyu yanlışı ben ,aileler , arkadaşlar söylüyor
Ben buyum kafasında sürekli
gönlümü yordu artık.
hayatta sıfır beceri , sıfır sorumluluk
boşanmış aileden gelen bir kadın olarak benim için evlenme fikri bile çok zordu, ilk sebeplerden biri elbette boşanmaydı. o sebeple belki siz de diğer insanlardan daha fazla çekiniyor olabilirsiniz, sizi iyi anlıyorum fakat siz zaten çoktan karar vermişsiniz farkında değilsiniz, sadece uygulaması kalmış.evet çok zor geliyor gerçekten. ben de boşanmış bir anne babanın çocuğuyum. bu yüzden emin olana kadar çocuk yapmak istemedim. ancak bu haliyle bile boşanmaya karar vermek çok zor
Umarım çok teşekkür ederimboşanmış aileden gelen bir kadın olarak benim için evlenme fikri bile çok zordu, ilk sebeplerden biri elbette boşanmaydı. o sebeple belki siz de diğer insanlardan daha fazla çekiniyor olabilirsiniz, sizi iyi anlıyorum fakat siz zaten çoktan karar vermişsiniz farkında değilsiniz, sadece uygulaması kalmış.
insanlar ayrılabilir, birbirlerine öğretirler -- görevleri tamamlanır ve boşluğa karışırlar (karışsalar iyi olur) belki de iyi tanıyamadan evlenmenizin sebebinin ardında kendinize ders olarak görmeniz gereken şeyler vardır ya da belki boşanmanızın ardında. onu biz bilemeyiz ama olumsuz hisler biraz azaldığında siz görünenlerin ardındaki sebepleri araştırın kendiniz için. o zaman yaşananların amacını anlar ve konuyu kapatırsınız, zihin hep anlamaya çalışıyor aslında ve göremeyince lastik gibi çevirip duruyor o konuyu. bu da bir işaret görmemiz için. geçmiş olsun ve şimdiden hayırlı olsun yeni hayatınız.
Hiç kimse değişmiyor, değişir diye beklemeyin. Çocuk konusunda acele etmemeniz iyi olmuş çünkü çocuk olduğunda sağlıklı bir karar vermek(çocuk söz konusu olduğu için, onu da düşünmek) zor. Acele etmeyin, süreci gözlemleyin. Dua edin, Allahım hakkımda hayırlı olanı gönlüme ver, kolaylıkla göster gibi dualar edin. Sakin olmaya çalışın ve onu gözlemleyin. Elinizden geleni yapın bir süre. Emin olun sonu ne olursa olsun insan ben elimden geleni yaptım diyebildiğinde vicdanı rahat ediyor. (Elimden geleni yaptım demek için de bir zaman ve sabır gerekir) Allah yardımkcınkz olsunmerhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
Dediğiniz gibi sabır ve elimden geleni yapma sürecindeyim. Her şey %100 çözülmeden çocuk yapmam (büyük konuşmuş olmayayım ama). Yorumunuz için çok teşekkür ederim.Hiç kimse değişmiyor, değişir diye beklemeyin. Çocuk konusunda acele etmemeniz iyi olmuş çünkü çocuk olduğunda sağlıklı bir karar vermek(çocuk söz konusu olduğu için, onu da düşünmek) zor. Acele etmeyin, süreci gözlemleyin. Dua edin, Allahım hakkımda hayırlı olanı gönlüme ver, kolaylıkla göster gibi dualar edin. Sakin olmaya çalışın ve onu gözlemleyin. Elinizden geleni yapın bir süre. Emin olun sonu ne olursa olsun insan ben elimden geleni yaptım diyebildiğinde vicdanı rahat ediyor. (Elimden geleni yaptım demek için de bir zaman ve sabır gerekir) Allah yardımkcınkz olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?