Annesine düşkün olarak gördüm sadece. Emin olun fazlası değil. Şu anki durumu resmen bağımlılık. Ben onların kuması olmuşum.Şunu merak ediyorum 2.5 yıl görüştünüz ve annesiyle olan ilişkisi hakkında bi bilgi edinemediniz mi? Özeleştiri yapın bu konuda!?
Eşiniz sizinle değil annesi ile evli ve düzelmesi çok zor, sakın çocuk yapmayın bu evliliğin sonu az çok belli, bir karar verin ...merhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
Boşan kurtul, yuhhh yani niye evlenmiş o zaman , damızlık diye mi dahil etmişler sizi ...evet kesinlikle onun için. mecburiyetten bir gece annemlerde kalmıştım kendisi de koşa koşa annesine gitti tabi. sonradan lafı açılınca şey dedi " ben o gece çok mutlu oldum bana çok iyi geldi"
yani normal değil bu hissi bence. adını koyamamıştım ama böyle söylemesi beni rahatsız etti
Bu laf beni şoka soktu ya yorum bile yapamadım. Ne demek orda kaldım diye mutlu oldum.Boşan kurtul, yuhhh yani niye evlenmiş o zaman , damızlık diye mi dahil etmişler sizi ...
Adam sevmiyor, seven erkek uzak kalamaz , özler ...Hafta sonunu bile ailesiyle geçiriyormuş. Sizinle hiçbir şey yapmak istemiyormuş. Ailenize gidip uzun uzun kalmanızı istiyormuş. her şeyi annesine anlatıyormuş. Buradan bakınca ortada bir evlilik göremiyorum. Ben olsam hiç uzatmam, boşarım.
Öf yarısına kadar okuyabildim. Keşke anasıyla evlenseymiş bu ne ya. Ayrılın gitsin hazır çocuk falan yokkenmerhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
Annnesine gitme dediniz diye yalan söylemeye başlamış.merhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
Peki bir kez annenize gitmişsiniz sonra şart sunup barışmışsınız ya sonra düzelme oldu mu yoksa hala haftasonu annesiyle miAnnesine düşkün olarak gördüm sadece. Emin olun fazlası değil. Şu anki durumu resmen bağımlılık. Ben onların kuması olmuşum.
Açık açık konuşmuştum anne-aile konularını. Bana hep hak verirdi veya kafama yatan şekilde konuşurdu. Şimdi onları hatırlatınca reddediyor
Wşim evden çalışıyor diye ablasına "aman onlar da haftasonu gezer" diyen, bunun bilincinde olan bir kadın. Tek boş zamanında oğlunun elini tutup kendini gezdiriyor. Ben iyiniyet göremiyorum. Zaten sevmek zorunda değil biliyorum, buzları eritmek için sıcak davranan benim.Annnesine gitme dediniz diye yalan söylemeye başlamış.
Kv de bir kötülük etmemiş sevmiyor sizi sevmemek suç değil.
Ama eşiniz anakuzusu vasıfsız ve mıymıy yahu. Bu adamla ömür geçmez cidden. İçim bayıldı. Bir hibi yok vasıf yok tek derdi anneme gidem. Böyle erkek mi olur .
Kocanız o kadar çapsız ki; git kendine koca bile bul demiyor, git başka kv bul diyor.evet kesinlikle onun için. mecburiyetten bir gece annemlerde kalmıştım kendisi de koşa koşa annesine gitti tabi. sonradan lafı açılınca şey dedi " ben o gece çok mutlu oldum bana çok iyi geldi"
yani normal değil bu hissi bence. adını koyamamıştım ama böyle söylemesi beni rahatsız etti
Yine zaman zaman gitti, ama zorunlu durumlardı. Sadece uzun vadeli düzeleceğine inancım yok. Tam olarak düzelip düzelmediğini daha göremedimPeki bir kez annenize gitmişsiniz sonra şart sunup barışmışsınız ya sonra düzelme oldu mu yoksa hala haftasonu annesiyle mi
Düzelmez. Ya şunu diyeyim bu hayatta önceligimiz kendimiz olmalı. İnsan kendini mutlu etmeli önceliği kendi olmalı. Siz sizin emanetisiniz. Kimseye değmez hele böyle boş beleş insnalara hiç değmez. Haftasonlarına bireysel planlar yapın gezin tiyatro vs gidin yirüy7ş gruplarına katılın. Haftasonu evde kalitesiz kocanızı beklemeyin.Yine zaman zaman gitti, ama zorunlu durumlardı. Sadece uzun vadeli düzeleceğine inancım yok. Tam olarak düzelip düzelmediğini daha göremedim
Evde çalışırken annesinde çalışmak istemesine karışmazdım ben ama her haftasonu yine anne dese olmaz. Yürümez. Yoksa siz işteyken nerede çalışırsa çalışsın derim beni ilgilendirmez derim. Ama her haftasonu yine doyamayıp annesiyle görüşmesi sizinle değil onunla plan yapması büyük sorun.Wşim evden çalışıyor diye ablasına "aman onlar da haftasonu gezer" diyen, bunun bilincinde olan bir kadın. Tek boş zamanında oğlunun elini tutup kendini gezdiriyor. Ben iyiniyet göremiyorum. Zaten sevmek zorunda değil biliyorum, buzları eritmek için sıcak davranan benim.
Annesinin memesinden ayrılmamış erkek diye yorumladım. Daha çok çekersiniz ne yazık ki. Bazen erkekler evlendiği zaman yeni bi aile kurduğunu farketmiyor. Sanki eve kendi ihtiyacını karşılayacak birini getirmiş o kendine göre şekillenecek ama erkek eski hayatına devam edecek sanıyorlar. Ve ne yazık ki bu tip erkeklerin evlilikleri de uzun sürmüyor. Olan kadına oluyor. Devam ettirirseniz yarın bir gün ilişkiniz bikaç ay iyi gidiyo diye çocuk baskısıyla çocukta yaparsanız sizi hep cepte gözüyle daha kötü şeyler yaşatırlar. Şu psikolojik şiddet dahi çok kötü. Adam evlenip aile kurduğunun farkında değil. Git kendine başka kaynana bul demek git kendine başka koca bul demek. Adam anneci. Bu adamdan da cacık dahi olmaz.merhaba herkese. fikrinizi almak istiyorum
eşimle 1 yıldır evliyiz. çocuğumuz yok. ben daha istemiyorum. eşimden ve evliliğimden emin deilim. aklıma gelenleri madde madde yazacağım
-eşimle üniversitedeyken tanıştık araya bir ayrılık girdi. 2,5 sene önce yeniden görüşmeye başladık ve geçen sene evlendik. kaynanam eşime çok düşkünmüş. eşimde annesine düşkün. bunu sevgiliyken ve nişanlıyken göremedim ama şimdi farkına varıyorum. eşim evden çalışıyor. ben işteyken sürekli annesinde. (evlerimiz çok yakın) her gün gitmesini istemiyorum ama bunu söylediğimde anlayışsız, kuralcı, kavgacı olmakla suçlanıyorum. evliliğin ilk zamanlarında bunun yüzünden çok çatışıyorduk artık susuyorum ve ben sustuğum için sorun çıkmıyor.
-annesiyle gittiği yerleri benden saklıyor. tek gidiyorum diyor veya arkadaşımla çıkıyoruz diyor ama bir öğreniyorum ki annesiyle çıkmış. mevzy annesiyle gitmesi değil, benden bunu saklaması.
-kv çok soğuk bir kadın. bana kızım demesini geçtim adımla bile hitap etmiyor. evimiz çok yakın ama yemeğe gelin, kahveye gelin vs hiç demiyor. sadece oğluyla görüşmek istiyor. nişan süresinde hiçbir şeye karışmadı. hiç yardımı olmadı, hediyeyi çeyizi geçtim ailemi arayıp sormadı bile. dizim ağrıyor diye ev dizilirken gelmdi. o dönemi bir kenara bırakıp güzel bir ilişki kurmak istedim. sorumlulıklarımı dört dörtlük yerine getrdim. ama başkalarının gelinine ayılıp bayılır bana gelince bön bön suratıma bakar. eşime bunu da sordum, dedim ki ben mi bir saygısızlık yaptım annene. madem beğenmiyorsun kendine git başka kaynana bul dedi. bunu dediğinde daha 9 aylık evliydim.
-haftasonlarını annesinin ihtiyaçlarını gidermeye ayırıyor (market, çarşı, alışveriş vs). buna bile bir şey diyemiyorum çünkü üzerimde çok baskı kuruyor. evde 2 bekar erkek kardeşi,1 bekar ablası daha var. kayın pederim yaşıyor. kv'nin ihtiyaçlarını onların görmesi lazım ama kv illa eşimi çağırıyor. artık o kadar bakılandım ki buna bile ses çıkaramıorum.
-birbirimize uyumlu olmadığımızı fark ettim. eğlence anlayışımız, olaylara bakış açımız çok farklı. artık sohbet etmekten bile kaçtığımı görüyorum çünkü hiçbir şeye aynı açıdan bakmıyoruz. onun yorumları bana sığ geliyor. cinsellikten bile kaçıyorum. eşimi arzulamıyorum eskisi gibi.
-ciddi manada mutsuzum evlilik hayal kırıklığı oldu benim için.
-2 ay önce ciddi bir kriz yaşadık ve ben kesin olarka boşanmaya karar verdim. annemin evine gittim. her şeyi onunla konuştum özür diledi ve tekrarlamayacağını söyledi. şimdilik iyi gidiyor ama istediğim hayat bu değil benim. yine mutlu değilim. iyi eğitimli, kariyerli bir insanım. bu evde dört duvar arasında solup gideceğimi hissediyorum. bulunduğum şehirden ayrılmak istiyorum tayin ile. ama eşim istemiyor. ailesi burada asla kıpırdamayalım diyor.
-ailesi beni asla kabullenmedi. içlerine almak istemiyorlar. görümcemi eskiden sık sık arardım. aradığımda hiç beni sormaz. sadece kendini anlatır. ben aramadıkça aramıyor. bir süredir ben de aramayı bıraktım. kv daha fena zaten. eşimi bana karşı doldurduğunu düşünüyorum. eşimin oraya bensiz gidişi sıklaşınca tartışmalarımız artıyor.
-eşim her şeyi ailesine anlatır. marketten aldığımız şeyden tutun gezmeye gidince uğraığımız yerlere kadar. bu konuda da uyardım yine kavgacı oldum.
-bana gittiğimiz yerlerde eşlik etmek istemiyor. 3. kişilerle görüştüğüöüzde sürekli laf söylüyor onlara benim burnumdan geliyor. kimseyi beğenmiyor. aileme hep tek gitmemi istiyor. sık sık annenlere git gece kal diyor. istemiyorum evimde kalmak istiyorum dediğimde yine ben suçlu oluyorum. obenim iyiliğimi düşünüyormuş ben anlamıyormuşum
özetle aklıma gelenler bu kadar. artık kavga çıkmasın diye her şeye susuyorum. ama bu seferde ezilen ben oluyorum. mutsuzluğumu herkes fark ediyor sürekli rol yapmaktan yoruldum. yorumlar için şimdiden tşkler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?