- 25 Ağustos 2014
- 8.558
- 12.752
- 248
- Konu Sahibi triskadan nagmeler
-
- #1
Kocaman bir merhaba
işin içinden çıkamadığım bir problem var. Ünide okurken çalışmaya başladım. ailemin maddi durumu çok iyiydi amaç sadece tecrübe kazanmak mezun olduğumda oturup babamın işini yapmamaktı.
eşimle 13 yaşında tanıştım yani ilk aşk ilk heyecan. eşim benim tam alsim çalışmayı sevmez çalışmazdı birde beni engellemeye çalışırdı. benim zorumla 27 yaşında işe girdi sonrasında nişanlandık.
o ara çalıştığım yerden ayrılıp firma kurdum, eşimde ortak oldu tabi. birgün çalışmadı orada verdiği sözleri tutmadı. sonrasında evlendik ben hem ev hem iş kendimi paraladım çalışanları çıkarttım hani eşim mecbur kalsın çalışsın yokk çalışmadı.
İşte heryer burda başlıyo eşim meyaptı? arkadaşlarıyla bi işe girdi yaptığı iş karşılığında para alıcak aylık kazancı 600-700 lira oldu.
zaten evlilik süreci ve işyerinin tüm maddi yükünü tamamıyla sırtlanan ben kapattım işyerini.
eşim birsürü işdeğiştirdinerede rahat nerede makara oraya gitti. tabi bende çalıştım yine evin tüm yükü üstümde.
eşim eve enerken 10 da geliyo. gelip hemen duşa sonra yemek masadan kalkmamız 11 bende 5te kalkıp işe gidiyodum.
Nisan sonu işten ayrıldım. Çünkü artık kaldıramıyorum tekbaşıma sürdürdüğüm evliliği, maddi yükü ve birde lanet olası cilt kanserini. ben malign melanomum sürekli vücudumun farklı yerlerinde çıkıyo sürekli operasyon...
Bugün annem geldi ben seni tanıyamıyorum ? bukadar çalışmayı seven insan nasıl olurda evde oturuyo ? aylardır vaktini boşa harcıyosun eşin mi problem çıkartıyo ? dedi
halbu ki eşim çalışmam için göbek atıyo süreklide baskı...
ben çalışmazsam o hiç çalışmayacağını kendine harcayamadığını vs söylüyo. ama 2 yıl ben eve bakarken bunlar benim hiçç aklıma gelmedi.
ailemden hastalığımı saklıyorum sadece risk olduğunu korunmak amaçlı operasyon geçirdiğimi biliyolar. stres istemiyorum çok bitkinim çalışıcak ne bedensel ne ruhsal gücüm yok.
ben ne yapıyım şimdi ?
işin içinden çıkamadığım bir problem var. Ünide okurken çalışmaya başladım. ailemin maddi durumu çok iyiydi amaç sadece tecrübe kazanmak mezun olduğumda oturup babamın işini yapmamaktı.
eşimle 13 yaşında tanıştım yani ilk aşk ilk heyecan. eşim benim tam alsim çalışmayı sevmez çalışmazdı birde beni engellemeye çalışırdı. benim zorumla 27 yaşında işe girdi sonrasında nişanlandık.
o ara çalıştığım yerden ayrılıp firma kurdum, eşimde ortak oldu tabi. birgün çalışmadı orada verdiği sözleri tutmadı. sonrasında evlendik ben hem ev hem iş kendimi paraladım çalışanları çıkarttım hani eşim mecbur kalsın çalışsın yokk çalışmadı.
İşte heryer burda başlıyo eşim meyaptı? arkadaşlarıyla bi işe girdi yaptığı iş karşılığında para alıcak aylık kazancı 600-700 lira oldu.
zaten evlilik süreci ve işyerinin tüm maddi yükünü tamamıyla sırtlanan ben kapattım işyerini.
eşim birsürü işdeğiştirdinerede rahat nerede makara oraya gitti. tabi bende çalıştım yine evin tüm yükü üstümde.
eşim eve enerken 10 da geliyo. gelip hemen duşa sonra yemek masadan kalkmamız 11 bende 5te kalkıp işe gidiyodum.
Nisan sonu işten ayrıldım. Çünkü artık kaldıramıyorum tekbaşıma sürdürdüğüm evliliği, maddi yükü ve birde lanet olası cilt kanserini. ben malign melanomum sürekli vücudumun farklı yerlerinde çıkıyo sürekli operasyon...
Bugün annem geldi ben seni tanıyamıyorum ? bukadar çalışmayı seven insan nasıl olurda evde oturuyo ? aylardır vaktini boşa harcıyosun eşin mi problem çıkartıyo ? dedi
halbu ki eşim çalışmam için göbek atıyo süreklide baskı...
ben çalışmazsam o hiç çalışmayacağını kendine harcayamadığını vs söylüyo. ama 2 yıl ben eve bakarken bunlar benim hiçç aklıma gelmedi.
ailemden hastalığımı saklıyorum sadece risk olduğunu korunmak amaçlı operasyon geçirdiğimi biliyolar. stres istemiyorum çok bitkinim çalışıcak ne bedensel ne ruhsal gücüm yok.
ben ne yapıyım şimdi ?