Bu zamana kadar kimseye bosan veya boşanma demedim,bu vebalin altına giremem çünkü.Ama size nacizane tavsiyem,bu tur hastalıklar biliyorsunuz stresi sevmez.Ben öncelikle hastaligimi aileme anlatırdım,sonra bakmak zorunda hissettiğim tüm çıkarcı insanlardan kendimi arindirirdim.Sonra bir nefes terapistine gidip birkaç seansta tıkanan bütün hücrelerimi açtırır,vücuduma enerji yuklerdim.Sonra da imkanlarım ölçüsünde gezer,tozar,hayatımı yaşamaya çalışırdım.Yanı kendim için yaşardım artik.Unutmayın,bu dünyada sizden bir tane daha yok.Yanı siz tek ve ozelsiniz.Lütfen silkelenip kendinize gelin.Çok çok geçmiş olsun,bol şifalar,saglikli günler Dilerim size:)