Bu kez mesele kardeşim :(

Elfidaa90

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2018
1.635
287
123
Kızlar bu kez sorunum kardesimle ilgili kardeşim 21 yaşında anestezi mezunu geçen yıl mezun oldu iş bulamıyor bir iki işe girdi ama ortamı beğenmediği için duramadı çıktı. Çalışmak istiyorum ama ortama ayak uyduramıyorum diyo. Kardeşim de de aşağılık kompleksi ve özgüven eksikliği dışarı bile yanlız çıkmak istemiyor bu aralar.. Dgs' ye hazırlan diyorum içimden gelmiyor diyor. Ben ağır depresyon geçirdim bugün de kardeşim abla acaba bende mi depresyondayım dedi o kadar üzüldüm ki benim yaşadığım bu illet hastalığı kardeşim de yasarşa dayanamam çok bağlıyım ona kendimden çok sever ve düşünürüm onu daha ben iyi olamamisken kardeşimin bu durumu mahvetti beni bende çok kötüyüm bir kaç gündür ne yapmalıyım ben şimdi şaşırdım kaldım
 
Depresyondayken sizi neler iyi hissettiriyordu? bunları düşünerek ve onun da karakterini hesaba katarak kardeşinize yol gösterebilirsiniz. Neler iyi gelir, nasıl daha çabuk atlatır diye...
 
Depresyondayken sizi neler iyi hissettiriyordu? bunları düşünerek ve onun da karakterini hesaba katarak kardeşinize yol gösterebilirsiniz. Neler iyi gelir, nasıl daha çabuk atlatır diye...
Bana ilaçtan başka hiç bir şey iyi gelmemişti sadece yatıyordum hiç bir şey yapmak istemiyordum Kardeşimin benim kadar kötü değil ilaç kullanmak da istemez ki yaşı küçük ben de istemem çalısabilse iyi gelecek ona ama iki kere girdi ilk günden çıktı ben yapamıyorum diye
 
Maalesef doktora götür daha fazla kotulesmeden depresyonda ise eğer ilerler çünkü ben şu an depresyonun dibini yaşıyorum ve ilaca doktor karar verir ancak.
 
Ortama ayak uyduramıyorum diye işten mi çıkılır?Herkes istediği işi yapmıyor.Cogu kişi de istediği yerde çalışmıyor ama işini de fırtmıyor.Depresif sizinle konusmustuk sizin ağır depresyon hastası olduğunuzu biliyorum ama kardeşiniz sizin hastalığına sığınıyor.Bir ışe girsin dişini sıksın 3-5kurus kazansın,kendine harcasın falan bak nasıl kendine geliyor.Sizi örnek almasına veya ise gitmemek için bahaneler yaratmasına izin vermeyin.Bu konuda da iyimser olmayın onu her türlü bir işe girmeye zorlayin
 
E kimsenin iş yeri dört dörtlük değil ki. Hemen pes etmek de olmamış. Her işin bir adaptasyon süreci var. Neyse olan olmuş artık. Depresyon vb varsa da bir uzmana göstermekte fayda var.
 
Maalesef doktora götür daha fazla kotulesmeden depresyonda ise eğer ilerler çünkü ben şu an depresyonun dibini yaşıyorum ve ilaca doktor karar verir ancak.
Canim bende dibini yaşıyorum biliyosun Bir de kardeşimin bu durumu çıktı kendime mi üzüleyim ona mi bilmiyorum Yaşı küçük daha bu yaşta ilaca başlasın da istemiyorum inşallah depresyon değildir ne yaşadığımi ben bilirim on aydır bu illet yüzünden
 
Allah korusun allah kimseyi bununla sınamasın herşeye rağmen uzmana görünsün bende 2 aydır sınaniyorum ama iylesicez Allah var gam yok canim
 
O kadar haklısın ki ama ben de oyleydim sanırım biz de genetik sosyal fobi var bende kaç tane işten çıktım bilmiyorum çıkna sebebim de ortam yapamamam ve insanların bana değer vermediğini düşünmem ki bu sorun üniversiteden var bende bu mesela arkadaş ortamın da buluşma olurdu aranmayan ben olurdum okula bile gitmez istemezdim keza işte de aynısı oluyor sanırım kardeşim de benim gibi
 
İnsanların ne işler de ve ne şartlarda çalıştığını bilseniz?
Ortamı beğenirsin, maaşı tatmin etmez, yoğundur, mesai saatleri fazladır. (Yaşadım bizzat)
Mükemmel bir yer varsa bana da söyleyin.
Ayrıca bir uzmana da görünsün tabii..
 
depresyon değil ama sosyal fobisi var. ve o da tedavi gerektirir. tedavi edilmezse daha çok içe kapanır ve asıl o zaman depresyona girer. özgüven eksikliği bunun göstergesi. psikologtan destek alsın önce. hızlı çözülebilecek bir durum hiç canınızı sıkmayın. ama vakit kaybetmeden de yönlendirin.
 
bu arada bu tip durumların sebebi genelde küçüklükte yaşanan travmalar oluyor, mesela anne babanın çocuğu aşağılayıcı rencide edici konuşması, toplum içinde çocuğa bağırmak, sen sus küçüksün, sen yapamazsın, bilmezsin demek... ikinci aşamada da öğretmenlerin aynı tavırları yada akran zorbalığı... problemin köküne iner psikolog çözüm bulunur endişelenmeyin. geçmiş olsun
not: işe git diye zorlamayın. daha çok strese girip, başarısızım duygusu daha da artar
 
Öyle tabi ama en ufak şey de üzülüyor ağlayarak beni arıyor bende üzülüyorum tamam çık gel diyorum ne yapayım ki daha kötü olur diye korkuyorum
 


Ama ilk günden havlu atmak olağan değil

Hemen Nasıl anladı yapamadığını

Her yerin adaptasyon süreci vardır iki ay deneme sürecindeki mantık da budur

Bir süre gözlemleyecek işi öğrenecek amiri tanıyacak vs

Uzmana gidin birlikte belki ön açıcı olur ilaç aşamasına gelmeden çözülür
 
Bak aynısını bende yaşadım.Universite benim için travmaydi.Ben de ortama uyum sağlayamayasın ve arkadaş ortamlarına cagirilmazdim.Tecrube ettim bunları.Tamam sosyal fobisi olabilir ki ben de de var.Ama bunu bir işe girmeden ya da topluma karışmadan nasıl yenebilir?Evde 4 duvar arasında sosyal fobisini yenecek değil ya.Bak ben majör depresyon tedavisi görüyorum,sosyal fobim de var daha neler neler var.Ama ne yaptim biliyor musun?Gittim bir spor salonuna yazıldım.Taş gibi hatunların arasında eziklerin efendisi gibi görünüyorum.Kiloluyum da zaten sporun her saniyesinden nefret ediyorum.Ama diyorum ki kızım böyle böyle olacak topluma önce alışacaksın sonra karışacaksın.
 
Yani abla kardeş salmayın kendinizi.Hele kardeşinin durumu için 3 ay bir işte dişini sıksa kendine gelir,alışır ortama.Lutfen sen önce bir kendini kurtar kendin için bir şeyler yapmaya başla.Cok iyi biliyorum depresyonun içini dışını hayatın bir ucundan tut ileri gitmeye bak.Zira depresyon dibe çekiyor insanı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…