Kesinlikle bu dediklerinizin hepsini kardeşim de bende yaşadık babam sınırlı bir insan olduğu için fikrimizi söylemeye çekinirdik ben veya ailem zorlamıyoruz ama kendisi de çok üzülüyor calisamiyorum diye
Kesinlikle bu dediklerinizin hepsini kardeşim de bende yaşadık babam sınırlı bir insan olduğu için fikrimizi söylemeye çekinirdik ben veya ailem zorlamıyoruz ama kendisi de çok üzülüyor calisamiyorum diyebu arada bu tip durumların sebebi genelde küçüklükte yaşanan travmalar oluyor, mesela anne babanın çocuğu aşağılayıcı rencide edici konuşması, toplum içinde çocuğa bağırmak, sen sus küçüksün, sen yapamazsın, bilmezsin demek... ikinci aşamada da öğretmenlerin aynı tavırları yada akran zorbalığı... problemin köküne iner psikolog çözüm bulunur endişelenmeyin. geçmiş olsun
not: işe git diye zorlamayın. daha çok strese girip, başarısızım duygusu daha da artar
on aydır toparlanmaya çalışıyorum ben kendimi hiç bırakmadım çünki bıraksam bir daha çıkamam bu karanlıktan biliyorumYani abla kardeş salmayın kendinizi.Hele kardeşinin durumu için 3 ay bir işte dişini sıksa kendine gelir,alışır ortama.Lutfen sen önce bir kendini kurtar kendin için bir şeyler yapmaya başla.Cok iyi biliyorum depresyonun içini dışını hayatın bir ucundan tut ileri gitmeye bak.Zira depresyon dibe çekiyor insanı.
O kadar haklısın ki ama ben de oyleydim sanırım biz de genetik sosyal fobi var bende kaç tane işten çıktım bilmiyorum çıkna sebebim de ortam yapamamam ve insanların bana değer vermediğini düşünmem ki bu sorun üniversiteden var bende bu mesela arkadaş ortamın da buluşma olurdu aranmayan ben olurdum okula bile gitmez istemezdim keza işte de aynısı oluyorsanırım kardeşim de benim gibi
Anladım canım da kardeşinin durumu seninle aynı değil.Ortama ayak uyduramadım demiş size.Belki de işi beğenmedi size öyle söyledi.on aydır toparlanmaya çalışıyorum ben kendimi hiç bırakmadım çünki bıraksam bir daha çıkamam bu karanlıktan biliyorumBende çok ağır yaşadığım için bu hastalığı sanırım o yüzden bu kadar çok korkuyorum kardeşimin de yaşamasından
HaklısınızO sürekli aranan,sorulan insanlar bence genelde boş insanlar.Bunu kendi hayatımda da başkalarınınkinde de gözlemliyorum.Ne kadar boş insansanız o kadar ortam yaparsınız.
Doğru söylüyorsun canım yapacak başka bir şey yok şimdilikAnladım canım da kardeşinin durumu seninle aynı değil.Ortama ayak uyduramadım demiş size.Belki de işi beğenmedi size öyle söyledi.
Kardeşin için hemen karalar bağlama yani.
Şimdi madem iyi hissetmiyorsunuz abla-kardes sinemaya,tiyatroya ne bileyim spora yazılın.Sosyalleşin biraz.Bu durum senin için daha önemli.Ikinizde depresyonda olup hayata adım atmadan nasıl yaşayacaksınız?
Kesinlikle evde durdukca insan iyice bunalıma giriyor ama biz abla kardes işe de girip çalışamıyoruz bu sorunlar yüzünden ben sürekli çıkıp dolaşıyorum zaten hastalığımdan dolayı ilaç tedavisi de görüyorum ama kardeşim kullansın istemiyorum ama ikna edebilirsem terapi aldırıcamBirlikte uzman yardımı alın . Uzak bir yer tercih edin .geze geze gidin , dönün..evde durmak ruhsal cinayet
Gerekiyorsa ilaç desteği reddedilmemeli..Kesinlikle evde durdukca insan iyice bunalıma giriyor ama biz abla kardes işe de girip çalışamıyoruz bu sorunlar yüzünden ben sürekli çıkıp dolaşıyorum zaten hastalığımdan dolayı ilaç tedavisi de görüyorum ama kardeşim kullansın istemiyorum ama ikna edebilirsem terapi aldırıcam
Kızlar bu kez sorunum kardesimle ilgili kardeşim 21 yaşında anestezi mezunu geçen yıl mezun oldu iş bulamıyor bir iki işe girdi ama ortamı beğenmediği için duramadı çıktı. Çalışmak istiyorum ama ortama ayak uyduramıyorum diyo. Kardeşim de de aşağılık kompleksi ve özgüven eksikliği dışarı bile yanlız çıkmak istemiyor bu aralar.. Dgs' ye hazırlan diyorum içimden gelmiyor diyor. Ben ağır depresyon geçirdim bugün de kardeşim abla acaba bende mi depresyondayım dedi o kadar üzüldüm ki benim yaşadığım bu illet hastalığı kardeşim de yasarşa dayanamam çok bağlıyım ona kendimden çok sever ve düşünürüm onu daha ben iyi olamamisken kardeşimin bu durumu mahvetti beni bende çok kötüyüm bir kaç gündür ne yapmalıyım ben şimdi şaşırdım kaldım
Annem ile gayet iyi babam ile de iyi olmak zorunda.. Sinirli bir babayla büyüdük bu yasıma geldim hala çekinirim babamdan küçükken de çok korkardık kardeşim de bende acaba kızar mi bağırır mı diye fikrimizi söyleyemezdik zaten kardeşimin de benim de böyle olmam da babamın da çok etkisi varCok merak ediyorum:anneniz ve babaniz ile araniz nasıl? Ve cocukken sizinle nasıl konusurlardi?
Annem ile gayet iyi babam ile de iyi olmak zorunda.. Sinirli bir babayla büyüdük bu yasıma geldim hala çekinirim babamdan küçükken de çok korkardık kardeşim de bende acaba kızar mi bağırır mı diye fikrimizi söyleyemezdik zaten kardeşimin de benim de böyle olmam da babamın da çok etkisi var
Kesinlikle ben de kardeşime terapinin daha faydalı olacağına inanıyorumBöyle birsey tahmin ettim zaten. Psikolog ve aile danışmani olan Steve Biddulph bir kitabinda "Biz çocuklarımızla nasıl konuşursak, bu ilerde onların iç sesi olur". Yani biz kendi kendimizi olumsuz düşünceler ile bitirirken aslında cocukken bize söylenen kötü sözleri ve davranışları tekrarliyoruz. Burdan yola çıkmak lazım. Kardeşinize de bir terapist ile görüşmeyi öneririm. Her sorun ilac alarak geçmiyor. Bazen 3ü bir kişi ile yargilanmadan konuşmak da faydalı
Kesinlikle iş hayatı çok zor gerçekten ben de kardeşim gibiyim kaç kere iş değiştirdim hiç bir yerde tutunamıyorum bana deger verilmedigini hissediyorum hep dışlanan kişi oluyorum arkadaş ortamın da böyle olunca da o ise gitmek zulüm geliyor bana ayrılıyorum işten sonraBence kardeşinizde pek bir sey yok sadece ortam bozuk. Iş hayatı öyle sorunlu ki kimse ayak uyduramıyor maalesef. Ama istediği iş olana kadar bir yerlerde sanretsin. İnsanlara çok takılırsa kaybeder işini yapsin çıksin boşverin. İş hayatı böyle güzel oluyor inanın :) yaşı da genç
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?