arkadaşlar merhaba, lafı uzatmadan konuya gireceğim hemen, çok kafam karışık, etrafımdaki insanlardan objektif yorumlar alamadığımı düşündüğüm için bir de sizin fikirlerinizi alayım istedim.
1,5 senedir devam eden bir ilişkim var, sevgilim 49 ben ise 34 yaşındayım. Erkek arkadaşımın hem yaşı hem de işi dolayısı ile evlenmemesi için hiç bir nedeni yok, üstelik biz bu ilişkiye başlarken ikimiz de evlenme niyetinde olduğumuzu açık açık konuştuk. Ancak beni çok sevdiğini ve benimle çok mutlu olduğunu her defasında ifade etmesine rağmen, gelin görün ki son 6-7 aydır evliliğin lafı bile geçmiyor artık aramızda. Problem sadece bu (yani benim evlilik beklentim) olsa sorun değil, üstüne gitmeden bir süre daha bekleyeceğim, çünkü biliyorum ki evliliğe en meraklı erkek bile iş ciddiye binince korkuyor, üstelik 50 yaşından sonra çok da kolay olmasa gerek evlilik fikrine hemencecik adapte olabilmek. Ancak erkek arkadaşımın bu konudaki gayesizliği yanında beni rahatsız eden başka şeyleri de var. Mesela ikimiz de facebook kullanıcısı olmamıza rağmen birbirimizin arkadaş listesinde ekli değiliz. 18 yaşındaki zıpır genç kızlar gibi duvarında abuk sabuk şeyler paylaşmayacağımı, olur olmaz fotolarımızı taglamayacağımızı bildiği halde ben neden sevgilimin facebookunda değilim, olmamam problem mi bu ve benzeri şeyleri düşünür oldum. ona da bu sıkıntımı ifade ettiğimde ise basit düşünmekle, çocukluk etmekle suçlandım. facebook mu belirleyecekmiş ilişkimizi, ama merak ediyorum, özelinde niye ben yokum ve bu durumu bir kaç kez dile getirmeme rağmen niye hala imtina ile beni eklemekten kaçınıyor, gerçekten merak ediyorum. ayrıca kendi iş yeri olmasına rağmen henüz iş yerini bile görmedim, hiç bir arkadaşıyla tanışmadım.
kızlar ben mi abartıyorum, ben mi basit düşünüyorum, yoksa niyeti gerçekten ciddi olan adam facebook profili gibi basit bir şeyi rahatsız olduğunu belirttiği halde kız arkadaşından saklar mı? insan evlenmeyi düşündüğü kadını 1,5 sene içinde bir kere bile iş yerine götürmez mi?
aklım çok karışık, ben mi abartıyorum yoksa çevremdeki insanların dediği gibi bu durumlar çok mu acayip bilemedim. bana yorum yaparsanız sevineceğim.
1,5 senedir devam eden bir ilişkim var, sevgilim 49 ben ise 34 yaşındayım. Erkek arkadaşımın hem yaşı hem de işi dolayısı ile evlenmemesi için hiç bir nedeni yok, üstelik biz bu ilişkiye başlarken ikimiz de evlenme niyetinde olduğumuzu açık açık konuştuk. Ancak beni çok sevdiğini ve benimle çok mutlu olduğunu her defasında ifade etmesine rağmen, gelin görün ki son 6-7 aydır evliliğin lafı bile geçmiyor artık aramızda. Problem sadece bu (yani benim evlilik beklentim) olsa sorun değil, üstüne gitmeden bir süre daha bekleyeceğim, çünkü biliyorum ki evliliğe en meraklı erkek bile iş ciddiye binince korkuyor, üstelik 50 yaşından sonra çok da kolay olmasa gerek evlilik fikrine hemencecik adapte olabilmek. Ancak erkek arkadaşımın bu konudaki gayesizliği yanında beni rahatsız eden başka şeyleri de var. Mesela ikimiz de facebook kullanıcısı olmamıza rağmen birbirimizin arkadaş listesinde ekli değiliz. 18 yaşındaki zıpır genç kızlar gibi duvarında abuk sabuk şeyler paylaşmayacağımı, olur olmaz fotolarımızı taglamayacağımızı bildiği halde ben neden sevgilimin facebookunda değilim, olmamam problem mi bu ve benzeri şeyleri düşünür oldum. ona da bu sıkıntımı ifade ettiğimde ise basit düşünmekle, çocukluk etmekle suçlandım. facebook mu belirleyecekmiş ilişkimizi, ama merak ediyorum, özelinde niye ben yokum ve bu durumu bir kaç kez dile getirmeme rağmen niye hala imtina ile beni eklemekten kaçınıyor, gerçekten merak ediyorum. ayrıca kendi iş yeri olmasına rağmen henüz iş yerini bile görmedim, hiç bir arkadaşıyla tanışmadım.
kızlar ben mi abartıyorum, ben mi basit düşünüyorum, yoksa niyeti gerçekten ciddi olan adam facebook profili gibi basit bir şeyi rahatsız olduğunu belirttiği halde kız arkadaşından saklar mı? insan evlenmeyi düşündüğü kadını 1,5 sene içinde bir kere bile iş yerine götürmez mi?
aklım çok karışık, ben mi abartıyorum yoksa çevremdeki insanların dediği gibi bu durumlar çok mu acayip bilemedim. bana yorum yaparsanız sevineceğim.