merhaba kk'nın güzel hanımları..
ben henüz yirmili yaşlarda okulu bitmesine 1 sene kalmış biriyim. mühendislik okuyorum. belki de dert değil anlatacaklarım bilmiyorum. her şeye geç kalmış gibi hissediyorum. sürekli günler geçmesin, daha hiçbir şey yaşamadım diyorum. bundan öncesinde iki tane erkek arkadaşım oldu, ikisini de gerçekten çok sevdim ya da sevdiğimi sandım bilmiyorum. her ikisi de benden ayrıldıktan sonra kısa bir süre içerisinde evlendi. yazması kolay ama hâlâ onları severken çat diye evlenmeleri gerçekten çok üzdü beni. ilkinde daha kolay toplamıştım, ikincisinin şokunu uzun süre atamadım, hâlâ atabilmiş de değilim. bunların yanı sıra seneye okulum bitecek ve ben staj yeri bile bulamıyorum kaldı ki iş bulayım. sanki 5-10 sene daha olsa yirmili yaşlarıma her şeye yeniden başlasam diyorum. istediğim bir bölümde de okumuyorum, babam istedi ve onun seçimini okuyorum. düşünüyorum ne istediğimi de bilmiyorum. sadece çok geç kalmış hissediyorum. sanki bir daha asla aşık olamam, bir daha kimse sevmez beni gibi. etrafımda da çoğu kişi evlenmeye başladı belki de bu yüzden saçma bir şekilde kendimi çirkin bulmaya ve hâttâ önceki kişilerin benden hemen sonra evlenmesi yüzünden kendimi hiçbir şeye layık görmemeye, layık olsaydım benimle devam ederlerdi diye düşünmeye başladım. gerçekten bazen salaksın neden böyle düşünüyorsun desem de o kadar umutsuzum ki. ne dil biliyorum, ne bilgisayar becerim var. aşk hayatı desem zaten leş gibi. burada bir sürü benden büyük kişiler var biliyorum, beni motive edebilir misiniz..
