Bu saatte içime sinir oturdu.

Yoo hayır, ben sizi suçlar mahiyette yazmamıştım. Sadece kendi duygumu size anlatmaya çalışmıştım. Hani demişsiniz ya insan canını hiçbir şeyle kıyaslayamam, ben de diyorum ki, insan var insan var. Bana köpeğim kadar faydası dokunmayan, beni o kadar sevmeyen insanın ölümüne ben köpeğimin ölümü kadar üzülmem, üzülemem.
Elbette evladınızın ölümüne, Allah göstermesin, hiç kimsenin ölümüne üzüldüğünüz gibi üzülemezsiniz. Zaten iç güdüsel olarak evladımızı sevmeye, onu korumaya gerekirse kendi canımızı onun için vermeye odaklanmışız, aksi mümkün değil.
Ama evini hayvanla paylaşan insan için onlar da bir nevi evlat oluyorlar. Elbette çocuklarını kaybetseler üzülecekleri kadar üzülmüyorlardır, belki de üzülen vardır, bilemem.
Ama hani diyorsunuz ya insan canı hiçbir şeyle kıyaslanmaz, şahsen canı bahçemdeki ottan daha değersiz insanlar tanıdım, hayatım boyunca ve o insanlardan çok daha değerli pek çok can, kedi-köpek gördüm, sevdim hayatım boyunca.
Anlatmaya çalıştığım buydu.
Ama elbette ki hepimiz aynı bakacağız diye bir kural yok hayata. Sizin görüşünüzdür, saygım var.
 
Acaba ben mi idrak edemiyorum. Söz konusu can olunca benim için bir kedi bir bebek ya da bir köpek fark etmiyor. "CAN" ise söz konusu olan benim için bir kediyi sokağa atmakla çocuğu atmak arasında zerre fark yok. Hele de evinize aldığınız size alışmış, güvenmiş bir canlıyı sokağa atmanın hiç farkı yok.
 

Ben de kuzenimi kedilerim kadar sevmiyorum. Bana gram huzur vermeyen insanlar var ailemde, ki kedimin tırnağı olamazlar.
 
Ben de kuzenimi kedilerim kadar sevmiyorum. Bana gram huzur vermeyen insanlar var ailemde, ki kedimin tırnağı olamazlar.
Benim kuzenim hayatımız boyunca babamı dolandırmaya çalıştı, her sözü, her lafı, her davranışı bizim için bir sorundu. Diyorum ya benim için hem ölen kızım, hem de şimdiki kızlarım çok daha değerli.
 
Güzelim bak,hayvan sevgisinden ziyade,önce karşındaki insanın ne demek istediğini anlaman gerekiyor.Uzun uzun yazmışsın.Saygı duyuyorum dedim ama sen otomatiğe bağlamışsın.Birşeyleri kanıtlamak zorunda değilsin.
Ama şu yazdığın laf var ya "ÖLÜM ACILARINI YARIŞTIRIRSINIZ" çok çirkin,çok kötü esvetle karşılıyorum.İçinde canlı sevgisi olan hiç bir Allah ın kulunun böyle bir ithamda bulunmaması gerekir.Birşeyleri yarıştıran da ben değilim.Dünyaya kendi pencerenden bakma.
 
Kırmızıyla boyadığım yerde sana ben de katılıyorum.O konuda sorun yok.Hayvan sevmeyen insan da sevemez.Etrafımda çokta kedi köpek besleyen arkadaşlarım var.Nasıl sevgi duyduklarnını görüyorum.Evlat gibi.Zaten bu konuda benim bi itirazım yok.Ben sadece konu sahibinin sahiplenmeyeceksen alma,evini yaşamını ona göre ayarla (yazı tam böyle değil) gibi düşüncelerine katılmadım.Çünkü gerçekten,hayat bazen seni istemediğin durumlara sokabiliyor.
 
Ben de kuzenimi kedilerim kadar sevmiyorum. Bana gram huzur vermeyen insanlar var ailemde, ki kedimin tırnağı olamazlar.
Böyle bir sınıflandırmaya girersek,benim de hayvanlar kadar bile kıymet vermediğim kişiler olabilir.Ben genel anlamda konuşuyorum.
 
Ama konu sahibinin o lafalarına ben de katılıyorum. Alıştığı ailesi tarafından terk edilmiş bir can görmemiş olmanız çok muhtemel. Yeni ailesiyle (ki bu en iyi ihtimal bir kısmı direk sokağa bırakıyor) iletişimi oturamadığı, enerjisi tutmadığı için intihar eden kedi köpek var, kuş bile var. Yemek yemiyorlar.
O yüzden hastalık vs gibi çok ciddi bir durum olmadığı sürece, 15 yıl boyunca taşınabileceğiniz, çocuk sahibi olabileceğiniz gibi durumları da tartarak hayvan sahiplenmek lazım.
Nasıl ki yeni eşiniz çocuğunuzu istemiyor diye çocuğunuzu bırakamayacaksınız, kedi köpek sevmeyen adama kadına da en başta mesafeli durmak lazım.
Çünkü cidden depresyona giriyorlar, mutsuz oluyorlar. Ama evet, her koşulu, durumu kontrol edemeyiz ama taşınmak, çocuk sahibi olmak önceden düşünebileceğimiz şeyler.
 
Benim kuzenim deli gibi kedi sever.Şu iran kedilerinden vardı onda.Evlendi.Eşini de kediye alıştırdı.Uyuşuk miskin bir kedi.Ama nasıl tatlı.Hepimiz deli oluyoruz kediye.Çok seviyoruz.Kuzenim hamile kaldı.Dedi ki çocuğum da alıştıracağım.Neyse çocuk doğdu.1,5 yıl beraber yaşadılar.Çocukta 1,5 yaşında bir hastalık çıktı.Tedavisi şu su bu su çok yıprandı.Gözü değil kedi,ne eşini ne anne baba kimseyi görmüyordu.Bakamayacağım dedi,kediyede yazık.Çok araştırdı ve emin olduğu bir aileye verdi.
Buan benzer bir sürü örnek var.Kimisi çocuğun alerjisi vardır verir.Kimisi çocuğu sürekli hayvana zarar veriyordur verir.Kimsi taşınmak aklında yoktur,tayini çıkar,iş değişikliği olur,aileden biri hasta olur onun yakınına gitmek zorunda kalır,kendi hasta olur.
Yani demem o ki,hayatta herşey olabilir.Kimseyi bakmayacaksan almayacaksın diye yargılayamayız.Vermek zorunda kalan insanlardan biri bile o cümleyi okusa,yaralı kalbinde derin yaralar daha açılır.
 
Tabii ki bakın bu kuzeninizin örneği ekstrem bir örnek. Örneğin benim arkadaşımın doğrudan kedi alerjisi var. İlaç kar etmiyor.
Zaten söylenen şeyler ekstrem durumlar için değil. Sahiplendirme ve yuva arama sayfaları bu sebeple var. Ama insan olan evine yeni koltuk aldı diye kedi sahiplendirmez. Sahiplendirirse ben onun insanlığından şüphe duyarım.
 
Bu duruma ben de karşıyım koltuk nedir ki.Koltuğun parçalansa ne olur.Her hayvan besleyen gerçekten hayvansever değildir düşünceme çok iyi örnek bu.Bazısı sırf heves,bazısı görüntü,bazısı moda diye besliyor.Sıkılıyor sonrasında.
 
Ben scottish diye kedi alıp veterinere götürüp kırma dedi diye sokağa atan hayvan sevici biliyorum. İşte bu yüzden diyorum, onun bir can olduğunun bilincinde olmayan, depresyona girebilen, mutsuz olma imkanı olan, canı yanan bir canlıyı asla evlerine almasınlar.
 
Pardon (efendim)
Hayat,sen planlar yaparken,başına gelen şeylerdir.Çocukla hayvan aynı kategoride aynı kıyaslamada yer alamaz bile.

Sen evine aldigin cana bu kadar sorumsuz olacaksan zaten o cocugum degil atarim diyorsan alma ne zorun var? Zorla eline mi tutusturuyorlar hayvani. Evet biraz vicdan, merhamet ve insanlik varsa sıkılırsam, birsey olursa atarim diyerek o hayvani almassiniz.
 
Esimle sevgiliyken birgun hediye kedi aldi bana.yavru daha 1 haftalik.ben hayatimda ne kedi sevmistim nede kendi beslemistim.Hep irkerdim o yaslarda.Tabi ogrenciyim ve yurtta kaliyorum.
Yurt yonetimi izin verdi beslemeye basladim.iste asilarini yaptim.tuvalet egitimi yenesi icmesi.daha cok ufak oldugu icin siringa ile sut veriyodum.2 ay kadar odamda kaldi.cok seviyordum.oda bana cok baglanmisti.Ama memleketime donmeme az kalmisti ve okula gidip geliyordum.birde sosyal hayatim vardi yurda gec giriyodum kimi zaman.bu defa bana kusup sifonyerin altina saklanip cikmazdi:) en sonunda esimin ailesine verdim kediyi.sik sik ziyaret ettim.3 yil yasadi.cok iyi imkanlarla 3 yil dolu dolu baktilar sagolsunlar.bazen cok ozluyorum onu.suan yazarlen bile hissettim ozlemini.

Ben cok duygusalim.bir kedi sahiplenmek bence buyuk sorumluluk.herseyine yetmek istedikce bu defa kendi hayatimdan odun vermeye baslarim.bu yuzden beslemiyorum.ama ilerde dusunuyorum:)
Bence kedi sahiplenenlerin cogu anlik heveslerle aliyorlar.enine boyuna dusunmeliler.yazik o hayvanlara.

Gecenlerde esim sokakta bir siyam kedisi buldu.bildigin o cins hayvani sokaga atmislar.getirdik 3 gun baktik.cok haber saldik ilan verdik ama sahibi cikmadi.en son temiz bir aile sahiplendi verdik.ama o kedi oyle urkektiki.surekli icli icli miyavliyordu.sahiplerini ozledgini ben bile hissettim.yazik gunah yahu
 
Pardon anlayamadım.Ne diyorsun.Ne hayvanı,ne atarımı,oooo vicdan merhamet insanlık......neyse sen biraz nefes al bi soluklan bu konu başka mecralara doğru yol alıyor.
 
Pardon anlayamadım.Ne diyorsun.Ne hayvanı,ne atarımı,oooo vicdan merhamet insanlık......neyse sen biraz nefes al bi soluklan bu konu başka mecralara doğru yol alıyor.

Konumdan uzaklaş bence ne hayvaniymiş ne insanligiymis burada fasulyenin faydalarini tartisiyorduk sanki.
 
Konumdan uzaklaş bence ne hayvaniymiş ne insanligiymis burada fasulyenin faydalarini tartisiyorduk sanki.
Önce insan olmayı öğrenmek gerek,sonra hayvan sevgisinden bahsetmek gerek.Sen önce oku öğren seviyeni koru.
Burda hayvan Sevgisinden ölüpte insanları anlamadan dinleemden kendi yazdığın konuya verilen cevabı idrak edemeden bana ahkam okuma .Daha da alıntılayıp kendince yazdığın konun içine çekme beni.
bAK DİĞER İNSANLARLA DA YAZIŞMIŞIZ BİZ.Ayrı fikirlerde de olsak,seviyeli istişare yapmışız.Hayvanını sokağa at,merhamet v,cdan...NERDEEEN NEREYE TAŞIDIN KONUYU.eTRAFINDA TARTIŞTIĞIN İNSANLARA VERDİĞİN KALIP CEVAPLARINI KENDİNE SAKLA.sen ne anlatıyorsun ne duyuorsun belli değil.Makine gibi ezberlemişsin.
 
Evet canım malesef var öyle tipler.Allah hayvanlarında karşısına merhametli insanlar çıkarsın
 

Siz insan oldugunuza göre ben hayvanim zaten. :)
Kiminle ne yazistiginizi okumak durumunda degilim. Ben bana yazdiginiza cevap verdim. Çocukla kiyaslanamaz'mış.
Bana göre çocuktan bir farkı yoktur. Evine aldiğin hayvanin sagligi, bakimi ve sonraki bütun bir hayatı senin sorumlulugundadir artık oyuzden plan yapilir. Ben ilk problemde hayvanı atacak mıyım? diye bir sorulur.
 
Yazdıklarınızda haklısınız.
MarilynMonroe ve size ve bütün arkadaşlara teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…