Hanımlar 6 yıllık evliyim..[B]ihanetleri şiddetleri gördüm..Aşağılanmaktan bir hal oldum..aylarca aranmadım sorulmadım..maddi imkansızlıklardan dolayı vs hep şans verdim bu evliliğe.aslında tam olarak bu nedenlede değil belkide.Sürekli olarak eşim denen insan herşeyi yaptı ama hep dik durdu,bana sen suçlusun muamelesi yaptı. sanırım yıllardır bunu yaşaya yaşaya,özgüven sıfır,suçluluk duygusu tavan.Dün kötü şeyler oldu.Tam 1,5 aydır konuşmuyor, beni yok sayıyor sürekli.Zaten sevgi saygı sı.fırSuçum ise onun bilgisayarında kadın profilleri görmem ve ona tepki göstermem.artık kesin boşanacağız.Dün şiddet gördüm polis çağırdım evimde, güvende deilim diye,fakat şu an ben suçluyum sanki.Adam ne yemekten kesildi,rezil oldum diye ne banyosundan bakımından.gene süslenmek vs tamdı az önce çıkarken.Bense elimi zor kalıdırıyorum enerjim sıfır,psikolojim alt üst..neden derseniz,şimdi ailemin maddiyatı iyi değil çalışmak zorundayım ve bu beni müthiş korkutuyor.Sanki canımı alıcaklar işe gidince.Boşanmış insan olarak.Bu kadar özgüven kaybı normalmi arkadaşlar,ben üniv. mezunuyum.Ehliyetim var araba kullandırtmadı.Arabasını kıskandı.Hep[/B] kıyafetlerimi kapatmaya çalıştı,işiyle ilgili zırnık bilgi vermedi ki ben kimmişim ki onun işiyle ilgili bilgim olacakmış.Ayrı odalarda yatar,eve gelir sende kimsin demez.Bu kadar ağır şeylere rağmen kalmak..
Yani ben bu açmaz psikolojiden nasıl kurtulup kendime yeni bir hayat kuracağım?Ailem destek fakat çalışmam icap ediyor.Evi bırakıp eşyayı toplayıp yeni bir düzen kurmak ve en kötüsüde çalışmaya başlamak o kadar korkutuyor ki beni..zaten bu yüzden defalarca geri döndüm bu zihniyetten dolayı bu sorunlu adama.yıllardır beni çirkin ve kötü olduğuma inandırdı,şu an kendimi öyle hissediyorumki,yaşımı göstermem,güzelsin der beğenirler beni..bakımlıyımdırda..gel gelelim,kendimi dünyanın en berbat insanı hissediyorum..sanırım anladınız hangi psikolojide olduğumu..
lütfen ruh örseleyici kişisel tatmine yönelik cevaplar yazmayın..zira şu an ihtiyacım olan şey bu değil..
Kusura bakmayın kafam dağınık,biraz dağınık yazmış olabilirim..teşekkürler okuyan arkadaşlara
Psikolojik şiddet uygulamış resmen. O kadar üzüldüm ki yazdıklarınızı okuyunca.
Bir yerden başlayabilseniz, kücük de olsa bir işe girebilseniz 1 aya kalmaz o özgüven yeniden uyanır inanın bana. Unutulacak ve ya utanılacak birsey değil ki bu? Siz de hakediyorsunuz mutluluğu, siz de hakediyorsunuz güzel huzurlu yaşamayı.
Ufacık da olsa inancla bir adım atın, Allah bütün kapıları acacaktır size emin olun.
Tamda eşiniz olacak adamın istediği ruh haline bürünmüşsünüz.
Sizi değersiz, güvensiz , bitik bir hale getirmiş ama sizde buna izin vermişsiniz.
Neden çalışmaktan bu kadar korkup bu adama katlanıyorsunuz ki.
Yaşadıklarınız daha mı kolay.
Aileniz arkanızda tam destek, bu ne büyük bir şans farkında mısınız..
Bu şekilde yaşamaya çalıştıkça dibe itecek sizi.
Lütfen izin vermeyin buna , varlık sebebinizi böyle bir adama bağlamayın.
Psikolojiniz bozuk doğal olarak ama silkinip ayağa kalkmak için yine kendinizden güç almalısınız.
Arkanıza bakmadan kapıyı çarpıp çıktığınız gün ilk adımı atmış olacaksınız.
Yeni bir hayat kurun kendinize ve o size değer vermediği için değersiz olduğunuzu düşünmeyin.
Hanımlar 6 yıllık evliyim..[B]ihanetleri şiddetleri gördüm..Aşağılanmaktan bir hal oldum..aylarca aranmadım sorulmadım..maddi imkansızlıklardan dolayı vs hep şans verdim bu evliliğe.aslında tam olarak bu nedenlede değil belkide.Sürekli olarak eşim denen insan herşeyi yaptı ama hep dik durdu,bana sen suçlusun muamelesi yaptı. sanırım yıllardır bunu yaşaya yaşaya,özgüven sıfır,suçluluk duygusu tavan.Dün kötü şeyler oldu.Tam 1,5 aydır konuşmuyor, beni yok sayıyor sürekli.Zaten sevgi saygı sı.fırSuçum ise onun bilgisayarında kadın profilleri görmem ve ona tepki göstermem.artık kesin boşanacağız.Dün şiddet gördüm polis çağırdım evimde, güvende deilim diye,fakat şu an ben suçluyum sanki.Adam ne yemekten kesildi,rezil oldum diye ne banyosundan bakımından.gene süslenmek vs tamdı az önce çıkarken.Bense elimi zor kalıdırıyorum enerjim sıfır,psikolojim alt üst..neden derseniz,şimdi ailemin maddiyatı iyi değil çalışmak zorundayım ve bu beni müthiş korkutuyor.Sanki canımı alıcaklar işe gidince.Boşanmış insan olarak.Bu kadar özgüven kaybı normalmi arkadaşlar,ben üniv. mezunuyum.Ehliyetim var araba kullandırtmadı.Arabasını kıskandı.Hep[/B] kıyafetlerimi kapatmaya çalıştı,işiyle ilgili zırnık bilgi vermedi ki ben kimmişim ki onun işiyle ilgili bilgim olacakmış.Ayrı odalarda yatar,eve gelir sende kimsin demez.Bu kadar ağır şeylere rağmen kalmak..
Yani ben bu açmaz psikolojiden nasıl kurtulup kendime yeni bir hayat kuracağım?Ailem destek fakat çalışmam icap ediyor.Evi bırakıp eşyayı toplayıp yeni bir düzen kurmak ve en kötüsüde çalışmaya başlamak o kadar korkutuyor ki beni..zaten bu yüzden defalarca geri döndüm bu zihniyetten dolayı bu sorunlu adama.yıllardır beni çirkin ve kötü olduğuma inandırdı,şu an kendimi öyle hissediyorumki,yaşımı göstermem,güzelsin der beğenirler beni..bakımlıyımdırda..gel gelelim,kendimi dünyanın en berbat insanı hissediyorum..sanırım anladınız hangi psikolojide olduğumu..
lütfen ruh örseleyici kişisel tatmine yönelik cevaplar yazmayın..zira şu an ihtiyacım olan şey bu değil..
Kusura bakmayın kafam dağınık,biraz dağınık yazmış olabilirim..teşekkürler okuyan arkadaşlara
doğru söylüyorsun arkadaşım,aslında asıl sorunlu olan oymuş ama ben fark edememişim..beni sorunlu gösterip gerçekten sorunlu hale getirdi..toplum ve sosyal baskı yüzünden malesef kendi değerimi fark edip kalkamadım ayağa
2009 da bir konu açmışsın :26:
Kk da + 18 birşey okudun diye o gün çok kızmış tüm planları iptal etmiş
Bu ne perhiiiz bu ne lahana turşusu
Şu kendi yaptıklarının yanında seninki kocaman bir HİÇ kalır
Bu heriften bir cacık olmaz arkadaşım :26:
Bir tane de kızın varmış inanılmaz üzüldüm ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?