Muhtemelen bu bahsettiğin düşünce içinde o da. Ama ben kimseye böyle yaklaşmadığım için kimsenin de bana böyle yaklaşmasını istemiyorum. Sırf yalnız kalmamak için his beslemediğim insanla bile sevgili olmamışım bu yaşıma kadar, evlenmiş olmak için evlenme niyetine mi evet diyeceğim? Üstelik 29 yaşındayım, 39 değil :) hislerim bitmedi yani hatta tam da güzel şeyler hissedecek dönemimdeyim, tam aşk yaşama dönemimdeyim aslında işimi gücümü oturttum, karakterim yerleşti. Ne isteyip ne istediğimi biliyorum. Kendimi her anlamda daha iyi tanıyorum. Paramı kazanıyorum. Evlilik gibi bir önceliğim yok, aşka inanıyorum ve aşkın beni yeniden bulacağını biliyorum. O beni bulana dek bekarlık sultanlık :)
İşte aradığım yorumOlmaz bu is wurs, neticede sende hicbir duygu uyanmamis. İnsan bastan dusunmese bile icten ice begenmis olsaydin amcan soyleyince bi ampul yanardi, o bile olmamis belli ki, birak daginik kalsin. 29 yasindasin diye kostur kostur evlenme dusunecek halin yok ya
Bu soruların cevapları neyi değiştirecek?Tekrar yazayım bu evlenmiş olmak için evlenmek değil. Öyle olsa insan evlenmek istese 1 ayda bulur birini yine evlenir. 36 yaşına kadar bekar kalmış bir adam söz konusu. Tekrar da sorayım cevap vermemişsiniz ilk görüşte aşık olmayı bekliyorsunuz? Bir gün biriyle tanışacaksınız ayaklarınız yerden kesilecek bu mu beklentiniz?
Daha önce arkadaş ortamında oldu bu tarz şeyler ama aile ortamında ilk kez oluyor. Arkadaş ortamında olunca şaşırmıyorum ama araya arkadaş sokmak yerine kendisinin adım atmaması benim için eksi puan oluyor o durumda. Arkadaş ortamında yani.Çok normal bir durum.Samimiyeti olmadığı için bu şekilde aracı koymuş.Belki bu tür tekliflere alışık olmadığınız için size değişik gelmiş olabilir
Bu soruların cevapları neyi değiştirecek?
Sahiden bir önemi var mı şu an?
Neyi tartışıyoruz? Benim aşk ve ilişkilere bakış açım, neyi bekleyip neyi beklemediğim mi yani mesele?
Napayım 36'ya kadar bekar kaldıysa yani?
Abi olarak gördüm ve görmeye devam ediyorum, kendisi benim için ideal bir aile dostu, abi statüsünde. Allah yolunu bahtını açık etsin abimizin ne diyim yani.
Konuyu saptıranın alacağı cevap belli. Hoşuna gitmedi diye beni suçlama boş yere. Konu benim ilk görüşte aşık olmayı bekleyip beklememem değil dön yazdıklarına tekrar bak. Sormuşsun cevap vermemişim yeniden sormuşsun mesela. Bunu sorgulamak haddin değil halbuki.Tartışmıyoruz konuşuyoruz ama belli ki sizinle konuşmaya çalışarak hata etmişim. Sanki sizi zorla adamla nikah masasına oturtmaya çalışıyormuşum gibi davranmanıza hiç gerek yok. 29 yaşındasınız evet keşke yaşınızın gerektirdiği gibi davransanız tepkileriniz 19 yaşında gibi. İyi forumlar size.
Konuyu saptıranın alacağı cevap belli. Hoşuna gitmedi diye beni suçlama boş yere. Konu benim ilk görüşte aşık olmayı bekleyip beklememem değil dön yazdıklarına tekrar bak. Sormuşsun cevap vermemişim yeniden sormuşsun mesela. Bunu sorgulamak haddin değil halbuki.
A diyorum B anlıyorsun, güle güle.Sen değil siz diyeceksiniz öncelikle. Çünkü ben öyle yazıyorum farkındaysanız. Konuyu da saptırmıyorum tam doğru noktaya parmak bastığım için celallendiniz bu kadar sanırım. Buna cevap vermek istemiyorum yazabilirsiniz mesela ama siz 29 yaşına gelmişsiniz konuşmayı öğrenememişsiniz. Bana haddimi bildirmek size kalmadı.
Amcamın arkadaşı olmasından mütevellit çok abi gibi hissettim ya. Hani böyle bazı ailelerde enişteler olur sohbet etmek, akıl danışmak istersin, başın sıkışsa o enişte illa ki bi çözer bişey yapar. Bu adam o hesap işte. 35 ama yaşından da daha olgun biri gibi geldi bana. Çok ideal bir abi, öyle de kalacak benim içinÜzgünüm ama siz 29 yaşındasınızadam 35 yani abilik bir durum yok ortada
Aynen düşünmüyorum söyledim de zaten amcama. Yaşlarda bi sorun yok onu bilgi olsun diye yazdım. Aaa 35 yaşında adam bana böyle bakmış manasında değil yani.29 ve 35 ideal bir yaş farkı. Önceki konularınızdan ilişkilerde dikiş tutturamadığınızı yazmıştınız. Belki amcanızda hayırlı bir iş için vesile olmak istemiştir. Türkiye’de pek çok evlilik bu şekilde görücü usuluyle oluyor. Bunda garipsenecek bir durum yok. Ailelerin de vesile olduğu evlilikler daha sağlıklı oluyor. İnsanlar daha ölçülü hareket ediyor. Ama siz evliliği düşünmüyormuşsunuz zaten. Bu konuda görüşünüzü net bir şekilde ifade ederseniz kimse de aracı olmaz.
Art niyet değil zaten.Yurt dışında yaşayan bir arkadaşıma, bi arkadaşı demiş ki " senden çok hoşlanıyorum ve seninle sevişmek istiyorum " . Arkadaşım da "hayır ben senden hoşlanmıyorum.sevismek de istemiyorum" demiş reddetmiş. Seviyeli bir şekilde arkadaşlıkları devam ediyor. Biz ortadoğu ülkesi olarak bunlara çok anlam yüklüyoruz bence. Adamin art niyeti olduğunu düşünmüyorum. Aynı ortamda bulunmayacak bir durum olduğunu da düşünmüyorum. Büyütecek hicbir şey yok
Ay yok ben öyle düşünmedim. sadece sınırlarınızı biri zorlar diye mi tedirgin oldunuz diye düşündüm. Ama yorumlarınızdan anladığım kadarıyla gayette yere sağlam basan ve istemediği hiçbir şeyi yapmayan birisiniz. O yüzden reddetmek ya da istenmek hiçbiri mesele olmamalı.Art niyet değil zaten.
Bilmiyorum tekrar bir ortama girmek içimden gelmiyor şimdilik. Üzerinden biraz zaman geçsin o zaman keyfim isterse veya mecbur kalırsam girerim napayım.
Bazı üyeler aşka bakış açımı bile sorguladı burada konu nerelere geldi. Etkilenmedim, bende bişey yok dedikçe bana "ilk görüşte aşka mı inanıyorsun, aşk seni gelip bulacak mı sanki" diye saçmalayan üyeler oldu
Arada Amca oldugu icin araya onu sokmus, ki gayet saygili bir davranis, yas farki da cok yok. Valla pazardan elma secmeye benzemiyor, iyisi zor bulunuyor iyi adamlarin. Tanis bence :)kızlar merhaba.
en küçük amcam 35-36 yaşlarında, evli. geçenlerde bir aile büyüğümüzün sağlığıyla alakalı bir durumda, amcamın çok yakın bir arkadaşı var (ismi x olsun) çok yardımcı oldu. neredeyse her işimize koştu falan, bizde araba yok onda araba olmasının avantajını da kullanarak epey yardımcı oldu. ben bu x ile 2 kere falan aile ortamında denk geldim, sadece merhabalaştık tokalaşarak. bire bir muhabbetimiz hiç olmadı. her iki ortamda da başka boş yer olmadığı için aynı koltukta yan yana oturduk sadece, hepsi bu. onda da dip dibe değildik arada mesafe vardı. konuşmayı çok seven biri zaten genelde o anlattı millet dinledi öyle diyeyim. neyse bu hastalık durumu düzeldi, bir daha x ile aynı ortamda denk gelmedik. geçen gün amcamlarlaydım, amcam bana x ile alakalı bazı sorular sordu. "hep bahsettiğim x bu işte, çok iyi biri, işi gücü düzgün vs" falan dedi. iyi dedim geçtim. ne düşünüyorsun hakkında dedi sonra, şaşırdım, ne düşünebilirim amca, yardım etti sağolsun, hepsi bu dedim. dün yine aile ortamındaydık, amcam bi ara bana "ya x seninle bi tanışmak istiyor, sen de istersen sizi görüştürebilirim (x iş sebebiyle sık sık şehir dışına gidip geliyor her zaman müsait değil) çok iyi çocuktur, öyle gezip tozacak biri değil ciddi düşünür yani" falan dedi ben şaşırdım. "amca ben onu bi abi olarak kabul ettim seninle yaşıt sonuçta" dedim. peki sen bilirsin dedi konu kapandı. tuhafıma gitti kızlar yani adamla ne bi göz göze bakışma ne farklı bir elektrik asla olmadı aramda. ben 29 yaşındayım bu arada, evlilik gibi bir düşüncem yok. hayatımda kimse de yok. ama sadece 2 kez gördüğüm ve abi gibi düşündüğüm biriyle alakalı böyle bişey duymak beni şaşırttı. sizce normal mi? bir de madem tanışmak istiyor kendisi bi adım atabilirdi neden insan araya başkasını sokar ki? başıma ilk kez gelmiyor birinin benimle tanışmak için araya birini sokması durumları ama amca arkadaşı olunca insan bi garip oluyor. ben şimdi bu x ile tekrar aynı ortama girmek istemem mesela, denk gelmek dahi istemem. bir de kimse bana kızım senin hayatında biri var mı diye de sormuyor dan diye x seninle tanışmak istiyor nedir? bende mi gariplik var?
Seçtiği yöntem doğru,bir problem yok.Amcanızın arkadaşı olduğu için gerektiği gibi davranmış.kızlar merhaba.
en küçük amcam 35-36 yaşlarında, evli. geçenlerde bir aile büyüğümüzün sağlığıyla alakalı bir durumda, amcamın çok yakın bir arkadaşı var (ismi x olsun) çok yardımcı oldu. neredeyse her işimize koştu falan, bizde araba yok onda araba olmasının avantajını da kullanarak epey yardımcı oldu. ben bu x ile 2 kere falan aile ortamında denk geldim, sadece merhabalaştık tokalaşarak. bire bir muhabbetimiz hiç olmadı. her iki ortamda da başka boş yer olmadığı için aynı koltukta yan yana oturduk sadece, hepsi bu. onda da dip dibe değildik arada mesafe vardı. konuşmayı çok seven biri zaten genelde o anlattı millet dinledi öyle diyeyim. neyse bu hastalık durumu düzeldi, bir daha x ile aynı ortamda denk gelmedik. geçen gün amcamlarlaydım, amcam bana x ile alakalı bazı sorular sordu. "hep bahsettiğim x bu işte, çok iyi biri, işi gücü düzgün vs" falan dedi. iyi dedim geçtim. ne düşünüyorsun hakkında dedi sonra, şaşırdım, ne düşünebilirim amca, yardım etti sağolsun, hepsi bu dedim. dün yine aile ortamındaydık, amcam bi ara bana "ya x seninle bi tanışmak istiyor, sen de istersen sizi görüştürebilirim (x iş sebebiyle sık sık şehir dışına gidip geliyor her zaman müsait değil) çok iyi çocuktur, öyle gezip tozacak biri değil ciddi düşünür yani" falan dedi ben şaşırdım. "amca ben onu bi abi olarak kabul ettim seninle yaşıt sonuçta" dedim. peki sen bilirsin dedi konu kapandı. tuhafıma gitti kızlar yani adamla ne bi göz göze bakışma ne farklı bir elektrik asla olmadı aramda. ben 29 yaşındayım bu arada, evlilik gibi bir düşüncem yok. hayatımda kimse de yok. ama sadece 2 kez gördüğüm ve abi gibi düşündüğüm biriyle alakalı böyle bişey duymak beni şaşırttı. sizce normal mi? bir de madem tanışmak istiyor kendisi bi adım atabilirdi neden insan araya başkasını sokar ki? başıma ilk kez gelmiyor birinin benimle tanışmak için araya birini sokması durumları ama amca arkadaşı olunca insan bi garip oluyor. ben şimdi bu x ile tekrar aynı ortama girmek istemem mesela, denk gelmek dahi istemem. bir de kimse bana kızım senin hayatında biri var mı diye de sormuyor dan diye x seninle tanışmak istiyor nedir? bende mi gariplik var?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?