misafir konusu yemek ve temizlikte birilerinin bakması konusu ve bundan rahatsız olmak deyince aklıma biraz çekingenlik geldi yani belki alakası yoktur aama ablam da böyle olduğu için böyle düşündüm çekingenlikle alakalı olabilir mi?
Misafirlik konusunda bir şey diyemeyeceğim canım kişiden kişiye değişebilir. Ama bende birinin önünde temizlik yemek gibi şeyler yapamam, ya bana laf ederse, eksik, açık bulursa diye. Kahve bile yapmaktan çekiniyorum ya köpüklü yapamazsam diye o kadar stresliyim.
Belki yeni başladığın için sıkıntı yaşıyorsundur canım. Sana tavsiyem yalnızken sanki yanında birileri varmış gibi düşün ya da yanında biri varken o yokmuş gibi düşünmeye çalış. Takıntı halinde sıkıntılıysan bence psikolojik destek alsan iyi olur...
çocukluğumdan beri misafirliğe gitmeyi de sevmem bana gelinmesini de, 8 yıllık evliyim yeni de değil, ama en yakınım bile olsa kimsenin önünde iş yapamam, aynı zamanda evime gelen insanların da sofra kurmaya, kaldırmaya yardım etmesinden, mutfağımda bişeyler yapmasından hoşlanmam. evime gelen misafirlere genelde dışardan yemek söylerim, ikramlarımı hazır alırım (mutfakla aram iyidir aslında, döktürürüm ama başkasına yapmak geriyor beni)
kayınvalidem ve annemin evi de dahil gittiğim hiçbir evde hiçbir şeye dokunmam, sofra hazır olunca oturup yemeğimi yiyip kalkarım, alıştılar bu hallerime. ne mutfağıma girilmesinden hoşlanıyorum ne de başkasının mutfağına girmekten.
biraz rahatına düşkün bir insanım, misafirler rahatımı bozuyor, geriliyorum
çok benziyoruz canım. peki evlenince eşine yemek yapmak falan? nasıl hissettin iş yaparken yemek yaparken sofra kurup onun önüne koyarken. ay sanki lütuf yapıyormuşum gibi rahatsız oluyorum ya.
eşimin önüne yemek yapıp koymak gibi olmadı benimki hiç, işten gelir birlikte yemek yapar birlikte yer birlikte kaldırırdık hep, şu an çalışmıyorum ama yine birlikte kurup kaldırıyoruz, mutfağımı paylaşmaktan gocunmadığım tek insan o zaten
ama şu var mesela evi hep o süpürür ben silerim, ben silerken durup izlerse rahatsız olurum, o esnada başka bişeyle uğraşması bana bakmaması lazım. bilgisayar oyunu oynarken izlenmekten de hoşlanmıyorum mesela
hasta bile olsa o otururken iş yapamam, hizmetçi gibi hissediyorum o zaman kendimi, ya birlikte yapıcaz ya o yokken yapıcam. böyle cinsim işte
haklısın canım da hislerimi tam anlamıyla anlatamıyorum. çünkü hissiyatım ilk kez karşılaştığım bişi. hiçbişiyle mukayese edemiyorum o yüzden tasvir ederken zorlanıyorum. hani bişi yapıyorum ya evde mesela, "bakın işte sizin için yapıyorum, sizin için çabalıyorum" gibi hissettiiriyomuşum gibi hisssediyorum sanki..
ay çok acayip ya. anlatamıyorum da ne hissettiğimi. ne biçim dert bu ya
ben de cinsim o zaman :) ama yalnız olmadığıma sevindim bu konuda :)
sen ne güzel iş yapan birine denk gelmişsin.. ben nasıl bulcam öle birini :)
son cümlene şiddetle katılıyorum. o "hizmetçilik" hissi mi acaba beni de rahatsız eden ?
ama yıllarca analarımız nenelerimiz gocunmadan her işi herkesin önünde rahat rahat yapmışlar. gerçi neler hissettiklerini bilmiyoruz ama..
biz niye böleyiz acep?
Daha yeni yeni yaptığın için onlar için bir şeyler yaptığını göstermeye çalışıyorsun haklı olarak. Küçük yaştaki bir çocuğu düşün eline bir tabak verip masaya koy dediğinde ve onu başarıyla yaptığında herkes "Aferin kızımaa..." diyor ve çocuk özgüven kazanıyor, yapabildiğini, becerebildiğini tastikletmiş oluyor. Sende daha küçük bir çocuk gibisin bu konuda o yüzden emeğine karşılık güzel bir söz bekliyor olabilirsin. Eminim ailen de seni anlayışla karşılıyordur.
bana annem hiç iş yaptırmazdı bekarken, teyzelerim falan da bu nasıl kadın olacak, nasıl evlenecek diye bıdıbıdı konuşurlardı, kalk çay koy, koca kızsın yan gelip yatıyorsun der sinir ederlerdi beni
ona tepki olarak böyle olmuş olabilirim. bilinçaltı nelere kadir
sonuç olarak evime gelen misafire bir tepsi çay götürmek bile strese sokuyor beni
ama bu bahsettiğim akrabalarım ya da çok yakın hissetmediğim arkadaş/tanıdıklar,komşular için geçerli, yakın arkadaşlarım gelsin otursun bi pizza söyleyip yiyelim, üstüne kahvelerimizi içelim ona her gün olsa hayır demem
aslında birşeyler yaptığımı göstermeye çalışmak değil niyetim. niyetim her abla gibi ev işleri ve yemek yapmak. ama bunları "işte size yapıyorum, sizin için yapıyorum, görün." diye yapıyor gibi görünmekten rahatsız oluyorum. içimdeki düşüncelere hakim olamıyorum. halbuki belki onlar beni öyle görmüyor. ama iç sesime hakim olamıyorum
misafirin yakınlığın göre değişir bence :) yakın arkadaşların veya teyzenler kuzenlerin gelse mutlu olursun yoksa ben de huzursuz oluyorum. evde yemek yapmaktan utanman tuhaf hissetmen de yeni yeni başladığın içindir bence :) değişik yemek tarifleri araştır internetten yada pasta börek öyle şeyler yapınca insan mutlu oluyo alışmaya başlıyorevde kimse yokken yap mesela öyle öyle alışırsın inş :) ben de bişey yaparken mutfakta biri olursa rahatsız oluyorum ritmim bozuluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?