Bu yaşta anne baba bağımlılığı

Vefali kedi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Kasım 2016
93
64
3
46
İyi gecelet hanimlar. Oncelikle annesi ve babasi olanlara uzun omur,kaybedenlere rahmet diliyorum.
Ben evli ve 1 bebegi olan yasi 40 a dayanmis biriyim. Ama 3 yasindaki cocuk gibi anneme muhtacim. Allah gecinden versin onlari kaybetme duygusu beni her an öldürüyor. Yasayamam dunyam biter gibi geliyor. Bir evladim var, kendimi boyle nasil cocuk gibi goruyorum yakistiramiyorum.hic simartilmadim. Belki oyle dusunen olur. Esime birseyler bahane edip sık sık ailemin yanina geliyorum. Biliyorum psikolog diyeceksiniz de, baska boyle olan varmi benim gibi.Annem ve babam disinda kimse umurumda degil. Ozellikle annem.
 
Ayni ben. 1 gün görmesem acayip özlüyorum. Benim annem çok zor bir hayat geçirmiş. Aklıma yaşadıkları gelince hüngür hüngür ağlamaya başlıyorum o derece bi manyaklik bendeki (yasadiklarina 10 15 sene olmasina ragmen hala kiyamiyorum,kabullenemiyorum) Çocuğum olursa geçer diye dusunuyordum ama geçmiyor demekki..Ben zamana bıraktım şimdilik.Olmazsa yardım almayi düşünüyorum.Bu şekilde yaşamak çok zor çünkü.Aklım hep annemde. Aşırı düşkünlük kesinlikle normal değil.
 
Ben bu kafayla cocuguma nasil annelik yaparim. Onu sanki ben dogurmamisim. Varsa yoksa annem babam. Aman onlara birsey olmasin. Ne alacaksam onlara sorarim. Bu mu, bu mu diye. Yanimda degillerse foto ceker sorarim. Tek basima yasayamiyorum-((( vardir mutlaka psikolojide bir adi bu durumun. Cidden zor bir durumdayim. Birilerinin temizlik hastasi olmasi gibi buda bende bir sorun iste.
 
Bir gun bir olay gecmisti K.maraşta haberlerde. Anne ölüyo. 5 kardes villada ayri ayri odalarda kendilerini asiyorlar. Ve bunlar bayagi yetiskin insanlar. Cok etkilenmistim. Aslinda o derece bir bagimlilik benimkide. Eskiden derlerdi evlat baska. Ama bende degisen bir sey olmadi.
 
Rabbim eksikliklerini gostermesin.. Biz annemle cok iyi anlasamayiz.. Fikirlerimiz, fıtratımız zıttır.. Ama ben bile evlenince düşkün oldum anneme, daha mi iyi anlamaya basladik birbirimizi nedir..
Ama ileri derecede baglilik, duskunluk 'bence' kesinlikle normal degil.. Korkularla, uzuntuyle, ozlemle, aglama etme ile yasamak hem anormal hem anlamsiz..
 
Ben varımmm keşke kocamı iç güveysi alsaymışıZ diyorum çok özlüyorum ya, keşke aynı şehirde olsak diyorum. Off
 
Bende ayni senin gibiyim. Bende surekli onlari kaybetme korkusu var, gunde kac defa sudan bahaneler uretip ariyorum belli degil. Zirt pirt vatsaptan konusuruz, ve saat basi vatsapa en son kacta girmis kontrol ederim. Sabah uyanirim vatsapa giris saatine bakarim ajan gibiyim surekli. Sabahlari uyanir uyanmaz mutlaka telefonlasir yada mesajlasiriz cunku dogalgaz kacagi filan olacak baslarina birsey gelecek kimse bilmeyecek cok gec fark edecekmisiz gibi gelir. Annemle uc sokak aramiz, yine de bana oturmaya geldiginde eve gectim diye yazmasini yada aramasini beklerim 15 dk sonra hala aramadiysa ter basar korkudan.

Memleketimiz 2 saat uzaklikta, yazlari genelde orda gecirirler ve sik sik gelip giderler buraya, onlar her gelip gittiginde yol boyunca 10 dk da bir ararim orman yolu telefon cekmiyorsa hemen baslarina kotu birsey geldi sanirim.

Sanki hep kotu birsey olacakmis ve ben yetisemeyecekmisim gibi gelir. Bende kurtulurum belki diyodum cocuk olunca filan ama degismiyor mu diyorsunuz?
 
Evlenince,heleki kayınvalidenin asla ama asla annenin yarısı bile olamayacağını görünce insan annesini daha da seviyor. Ben mesela annemi tabi çok severdim ama deli bir düşkünlüğüm yoktu Allah için. Şimdi ise daha farklıyım
 
Ayy aynı ben .bende cok korkuyorum bu halimden gece kalkiyorum mesela ya bisey oldysa diye icim icimi yiyo.onlara gidip donerken ya bidaha goremessem diye ayriliyorum oysa evlerimz cok yakin hergn teldede knsurum .evlendigime bile pismanim
 
Benim öyle Bi lüksüm yok ne yazık ki. Annemle babam yurt dışında yaşıyorlar. Türkiye'ye geldiklerinde de onlar İzmir'de ben İstanbul'da yaşıyoruz. Arada görebildiğim kar işte
 
Sevmek, bağlı olmak başka, bağımlı olmak başka.
Maalesef bizim ailelerimiz, bağlıdan çok kendilerine bağımlı bir çocuk yetiştirme politikası uyguluyorlar.
Ne kadar yanlış olduğunu, kendi örneğinizde görüyoruz.
Umarım tez zamanda, bunu değiştirebilirsiniz.
 
bende ayni senin gibiyim. allah dan esim bunu sorun etmiyor
 
bende anneme giycegim.kiyafeti bile sorarim anneme tam bir bagimliyim aslinda bu hic iyi bir sey degil biliyormusun. esim benim gibi degil tam.bir bagimsiz ailesine hic duskun degil. ona ozeniyorum bazen
 
Benim öyle Bi lüksüm yok ne yazık ki. Annemle babam yurt dışında yaşıyorlar. Türkiye'ye geldiklerinde de onlar İzmir'de ben İstanbul'da yaşıyoruz. Arada görebildiğim kar işte
nasil dayaniyorsunuz
 
Ben şahsen böyle olmam heraldeeey
Çünkü kocamı diye bırakıp gideyim ki evimde otururum misler gibi
 
Evlendikten sonra x 5000 oldu düşkünlüğüm benimde.
Hiç kıyamaz mı bi insan içim gidiyor canım anacım. Bi o kadar da kıskanırım ama :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…