- 6 Kasım 2016
- 93
- 64
- 3
- 46
- Konu Sahibi Vefali kedi
-
- #21
Sırf onlara yakin olmak icin cok yuksek bir puanla kucuk sıkıcı bir ile atandim.hayatim burda mahvoldu. Bir adim öteye gitsem, misler gibi sehirler var. Yasa gencligini harca parani. Olurmu hic. Her c.tesi pazar yanlarinda olayim. Monotonluga raziyim. Ne acinilacak bir hal. Aslinda bu duygu benim omrumu heba etti. Iyiki bekarken bir iki kere tatile gitmisim.bende anneme giycegim.kiyafeti bile sorarim anneme tam bir bagimliyim aslinda bu hic iyi bir sey degil biliyormusun. esim benim gibi degil tam.bir bagimsiz ailesine hic duskun degil. ona ozeniyorum bazen
Ben bu kafayla cocuguma nasil annelik yaparim. Onu sanki ben dogurmamisim. Varsa yoksa annem babam. Aman onlara birsey olmasin. Ne alacaksam onlara sorarim. Bu mu, bu mu diye. Yanimda degillerse foto ceker sorarim. Tek basima yasayamiyorum-((( vardir mutlaka psikolojide bir adi bu durumun. Cidden zor bir durumdayim. Birilerinin temizlik hastasi olmasi gibi buda bende bir sorun iste.
Başka seçeneğim yok ki. Her gün görüntülü arama yapıyoruz. Sürekli telefonla görüşüyoruz.nasil dayaniyorsunuz
Ben varım. Anneme karşı bağımlı gibiyim, Allah gecinden versin, ömrümden alsın ona versin yokluğunu düşünmek istemiyorum. Onu bırakıp gidemiyorum. Çok gitmek istiyorum buralardan, fırsat da var önümde çok güzel. Sırf bu yüzden yapamıyorum. Gidip sonra annemle bir gün daha fazla geçirebilirdim diye pişman olmaktan korkuyorum. Bunun normal olmadığının da çok farkındayım, yine de engel olamıyorum. Annemi azıcık üzen herkese de acayip düşman kesiliyorum, ne yapsa sonra affetmiyorum. Bilmiyorum böyle nolacak... Hep çocuk sahibi olduğumda yani annem kadar sevebileceğim bir canlıya sahip olduğumda bunu dengeleyebileceğimi düşünürdüm ama siz şimdi 40 yaşında ve anneymişsiniz, geçmemiş... Sanırım benimki de geçmeyecek.
Inanmiyorum yaaaa ayni ben 37 yasindayjm su an hamileyim ve ailem benden 14 saat uzakta yasiyir kizkardesimin evi annemimn tam karsisinda nasil kisakniyorim anlatamam hatta ben 3aya bi ailemi ziayarete giderdim simdiden bebek dogunca nasil yapicam onu dusunuyorum ve palnim kesinlikle annemin yani da dkgjtmak 5 ay orda kalmak bence bizimkisi bagimlilikBen bu kafayla cocuguma nasil annelik yaparim. Onu sanki ben dogurmamisim. Varsa yoksa annem babam. Aman onlara birsey olmasin. Ne alacaksam onlara sorarim. Bu mu, bu mu diye. Yanimda degillerse foto ceker sorarim. Tek basima yasayamiyorum-((( vardir mutlaka psikolojide bir adi bu durumun. Cidden zor bir durumdayim. Birilerinin temizlik hastasi olmasi gibi buda bende bir sorun iste.
Peki suan mutlu olabiliyormusinuz. Sacma bir soru biliyorum. Cunku ben yasayamam gibi geliyorölüm ayırana dek bende sizin gibiydim...
Cocugum 8 aylik. Bana derlerdi cocugun olsun da gor. Dunyayi unutursun. Oyle olmadi iste. Anne duskunlugum azalmadi. Cocuguma yonelip anamdan kopamadim. Sorun da bu ya.Evladınızdan ileri mi anneniz? Yanlış anlamayın bana öyle geldide garipsedim
Mesela anneniz için çocuğunuzu ihmal ediyor musunuz?Cocugum 8 aylik. Bana derlerdi cocugun olsun da gor. Dunyayi unutursun. Oyle olmadi iste. Anne duskunlugum azalmadi. Cocuguma yonelip anamdan kopamadim. Sorun da bu ya.
Bence bu yüzden. Sevgi görmek sevilmek istiyorsunuz değil mi anneniz tarafından?hic simartilmadim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?