Açıkçası ben ilk günleri katlanılabilir hale getiremedim. Ama biraz toparlayınca kendime vakit ayırdım. Saçımı boyattım, bana güzel hissettiren kıyafetlerimi giydim, bol bol tiyatroya gittim, film izledim, lunaparka gittim, değişik yemek tarifleri denedim. Ama hepsinde de yanımda en az bir arkadaşım vardı. Kesinlikle yakın bir arkadaşınızla sevdiğiniz aktiviteleri yapın.
Arkadaş önemli demiş miydim?
Bu akşam içi boşalmış değnek gibi hissediyorum. Bir şeyler beni yere doğru bastırıyor, çatırdıyorum.
Beni aldattı.
Ölmedim. Yaşamıyorum. Arada bir yerdeyim. Bir kurtulmuşluk var aynı zamanda içimde. ''Ya daha geç fark etseydim'' diye düşündüm uzunca. Hakikaten belki bu, hayatımın en yaralayıcı bu günü ve hatta sırf bu yüzden, şimdi, bu gece benden yepyeni bir ''ben'' yaratacak.
Üşüyorum.Bunu ilk yaşayan ben değilim biliyorum.İçimdeki güçlü kadını bulmaya ihtiyacım var. Bana en mutsuz günlerinizde, en dayanılmaz gecelerinizde nasıl mutlu olabildiğinizi anlatmanıza ihtiyacım var.
Lütfen.
Diğer konuda öyle yazınca içim cız etti.
Hikayeni okumak istedim.
Okudum bir daha cız etti.
Sonra baktım ki evli değilsin.
Oh dedim.
Yaşayacağın ve yaşadığın en acı tecrübe olsun :)
Hayatının geri kalanı umarım daha güzel olur.
Çünkü şükredecek çok şeyin var.
Herkes demiştir. Ben de diyeyim;
Ya evli olup bir bedende birleşmiş iken boşanmak durumunda kalsaydın. Ya evladını hem babasız büyütmek hem babası olmak zorunda kalsaydın.
Acını dindirmez ama şükrettirir.
Hayatımızda bazı gerçekler yol göstermek için varlar.
İyi bir yolun olursa daha mutlu olursun.
O görüntüleri hayal etmeyi durduramıyorum. Sesleri. Nasıl dayanacağımı bilmiyorum. Tek teselli anne olmamam. Ben çok inanmıştım. Hayal etmeyi durduramıyorum.
Tatmin olacak şeyler bulun.
Mesela bilinçaltınız buna alışmış ve bu yüzden durduramiyorsaniz kendinize yeni bir alışkanlık edinin.
21 gün sonra unuttugunuzu göreceksiniz.
Beynimiz ve vücudumuz bir şeye en geç 21 gün sonra alışır. Mutlaka yani.
Film izlemeyi çok severim. Eğer bir işim de yoksa oturup film izlerdim.
Tabi aksiyon, macera, bilim kurgu tarzı şeyler.
Gidipte romantik komedi, dram vs değil.
Kafanızı dağıtacak kitaplar okuyun.
Edebi değil de gelişim ya da bilimsel.
Karikatür dergileri alıp karıştırın.
Ara sıra arkadaşlarınla mağaza gezin.
Yapacak şeyler bulun.
Hayal kurmanıza engel olacak şeyler yapın.
Yurtdışına gitmeniz mükemmel bir fırsat bence. Kafanızı çok güzel dağıtırsınız. Rica ederim, umarım bir an önce biter bu lanet his.Beni bir an olsun yalnız bırakmadılar. Ama iki haftaya yurt dışına taşınacağım. Orada hiç bilmediğim bir ortam... Yardımcı olduğunuz için de teşekkür ederim. Öneriye o kadar çoook ihtiyacım var ki şu an.
Yurtdışına gitmeniz mükemmel bir fırsat bence. Kafanızı çok güzel dağıtırsınız. Rica ederim, umarım bir an önce biter bu lanet his.
sana bi şey anlatmak istedim.
2005. lise sondayım. dersanede aynı sınıfta olduğumuz bi çocuk var.
çok detaya girmek istemiyorum, bunlar bi kızla konuşuyorlardı, daha sonra biz çıkmaya başladık. 25 gün falan.
terk etti beni. anlayamadım. yani çocuğum işte 17 yaşındayım takılıyoruz falan ama sorunun ne olduğunu anlayamadım.
çocuğa iş atmaya devam ettim. onun da öyle benden uzak durur bi hali yok zaten. öğrenene kadar zorladım.
ortak arkadaşlarımızın mesajlarını kurcaladım, çocuğa rol yaptım, her yolu denedim.
öğrendim sonra, o konuştuğu kıza aşık olmuş, kız öss dönemi diye ilişki falan istememiş reddetmiş. kız odtüyü kazandı sonra.
neyse, bunun kuzeni de bizim dersanedeydi, kızı tanıyorum falan, demiş pofuduk da iyi kız hani git onunla çık toparlarsın. bi süre sonra bana attığı o romantik mesajları da aslında kuzeninin attığını öğrendim. öğreneceğimi öğrendikten sonra da çocukla görüşmeyi kestim. aynı sınıftaydık ama o kadar. 2 sene sonra bana mail atmış, biz beraberken kullandığın parfümün markası neydi diye, umurumda bile olmadı.
o sıra başkasına aşık oldum. tek taraflı platonik bi şeydi, hiçbir şey olmadı. aynı esnada da biriyle tanıştım.
çok uzun oldu ama kusura bakma. o tanıştığım çocukla terk edilişimden 1 sene sonra falan çıkmaya başladık. geçen baharda ayrıldık.
bu aralar bitmiş ilişkimin muhasebesini yapıyorum. 17 yaşımda aldatılmamın acısıyla o kadar güvensizmişim ki... bütün kız arkadaşlarını didiklemişim. mesajıma cevap yazmasa başkası var tribine girmişim. burnundan getirmişim.
geçen mayısta ayrıldık. şubatta bi kızla bara gittiğini öğrendim, aynı kızla 2 kere konsere de gitti, ama kız arkadaşı. sadece arkadaşı.
evet o adam beni çok kırdı, çok incitti, ama aldatmadı.
bilmiyorum, çocukluk kırgınlığıydı benimki, ilk sevgilim beni resmen kullanmıştı, sevgilim de demek istemiyorum o çocuğa, onun yüzünden 10 yıl ben beni hiç aldatmamış aldatmayacak adamın burnundan getirdim bi şeyleri.
nasıl atlatırsın nasıl toparlarsın o konuda bi öneri yapamayacağım üzgünüm, ama bunun sonraki ilişkini mahvetmesine izin verme.
çok kısa bi şey daha anlatayım, bu 10 yıllık sevgilim, eski sevgilim, geçen gün bana başkasıyla yattığını söyledi. anlat dedim, anlattı. iş için istanbul'a gidiyordu, kadın orda çalışıyormuş şöyleymiş böyleymiş bi gece alkol cart curt beraber olmuşlar. dedim ne zaman oldu bu, düşündü biraz, mayıs başında bi tarih söyledi.
ama bana dokunuşunda bi şey var, aşk şefkat adlandıramıyorum, bi şey var.
muazzam bi stalk yaptım, söylediği tarihte benimle konuşmuş, van'daymış ve mayısta istanbul'a hiç gitmemiş.
15 aydır ayrıyız, ikimiz de acı çekiyoruz, sırf ondan nefret edeyim diye söyledi. biliyor çünkü ondan böyle bi şey bekliyorum ve affetmem.
söylemeye çalıştığım şu, bazı adamların mayası öyle. aldatmak ilişkinin içeriğiyle ilgili değil, tamamen adamın hamuruyla ilgili. yaşadığın şeyin ağırlığını anlıyorum ama benim hatama düşme. güven sorunun olacaktır tabi ki ama yapmayan yapmıyor işte.
umarım en kısa zamanda atlatırsın.
sana bi şey anlatmak istedim.
2005. lise sondayım. dersanede aynı sınıfta olduğumuz bi çocuk var.
çok detaya girmek istemiyorum, bunlar bi kızla konuşuyorlardı, daha sonra biz çıkmaya başladık. 25 gün falan.
terk etti beni. anlayamadım. yani çocuğum işte 17 yaşındayım takılıyoruz falan ama sorunun ne olduğunu anlayamadım.
çocuğa iş atmaya devam ettim. onun da öyle benden uzak durur bi hali yok zaten. öğrenene kadar zorladım.
ortak arkadaşlarımızın mesajlarını kurcaladım, çocuğa rol yaptım, her yolu denedim.
öğrendim sonra, o konuştuğu kıza aşık olmuş, kız öss dönemi diye ilişki falan istememiş reddetmiş. kız odtüyü kazandı sonra.
neyse, bunun kuzeni de bizim dersanedeydi, kızı tanıyorum falan, demiş pofuduk da iyi kız hani git onunla çık toparlarsın. bi süre sonra bana attığı o romantik mesajları da aslında kuzeninin attığını öğrendim. öğreneceğimi öğrendikten sonra da çocukla görüşmeyi kestim. aynı sınıftaydık ama o kadar. 2 sene sonra bana mail atmış, biz beraberken kullandığın parfümün markası neydi diye, umurumda bile olmadı.
o sıra başkasına aşık oldum. tek taraflı platonik bi şeydi, hiçbir şey olmadı. aynı esnada da biriyle tanıştım.
çok uzun oldu ama kusura bakma. o tanıştığım çocukla terk edilişimden 1 sene sonra falan çıkmaya başladık. geçen baharda ayrıldık.
bu aralar bitmiş ilişkimin muhasebesini yapıyorum. 17 yaşımda aldatılmamın acısıyla o kadar güvensizmişim ki... bütün kız arkadaşlarını didiklemişim. mesajıma cevap yazmasa başkası var tribine girmişim. burnundan getirmişim.
geçen mayısta ayrıldık. şubatta bi kızla bara gittiğini öğrendim, aynı kızla 2 kere konsere de gitti, ama kız arkadaşı. sadece arkadaşı.
evet o adam beni çok kırdı, çok incitti, ama aldatmadı.
bilmiyorum, çocukluk kırgınlığıydı benimki, ilk sevgilim beni resmen kullanmıştı, sevgilim de demek istemiyorum o çocuğa, onun yüzünden 10 yıl ben beni hiç aldatmamış aldatmayacak adamın burnundan getirdim bi şeyleri.
nasıl atlatırsın nasıl toparlarsın o konuda bi öneri yapamayacağım üzgünüm, ama bunun sonraki ilişkini mahvetmesine izin verme.
çok kısa bi şey daha anlatayım, bu 10 yıllık sevgilim, eski sevgilim, geçen gün bana başkasıyla yattığını söyledi. anlat dedim, anlattı. iş için istanbul'a gidiyordu, kadın orda çalışıyormuş şöyleymiş böyleymiş bi gece alkol cart curt beraber olmuşlar. dedim ne zaman oldu bu, düşündü biraz, mayıs başında bi tarih söyledi.
ama bana dokunuşunda bi şey var, aşk şefkat adlandıramıyorum, bi şey var.
muazzam bi stalk yaptım, söylediği tarihte benimle konuşmuş, van'daymış ve mayısta istanbul'a hiç gitmemiş.
15 aydır ayrıyız, ikimiz de acı çekiyoruz, sırf ondan nefret edeyim diye söyledi. biliyor çünkü ondan böyle bi şey bekliyorum ve affetmem.
söylemeye çalıştığım şu, bazı adamların mayası öyle. aldatmak ilişkinin içeriğiyle ilgili değil, tamamen adamın hamuruyla ilgili. yaşadığın şeyin ağırlığını anlıyorum ama benim hatama düşme. güven sorunun olacaktır tabi ki ama yapmayan yapmıyor işte.
umarım en kısa zamanda atlatırsın.
İyi ki de uzun uzun yazdınız. Ben konumu daha uzun anlatmak isterdim ama yazamadım ben. Anlatırken çok zorlanıyorum. Ona x diyeceğim. X' e kendimden çok güvenirdim. Bana ortak dostlarımızla birlikte kamp yapılan Y festivaline gideceğini söyledi. Onu kısıtlamam.Kısıtlamama asla müsade etmezdi.
Çok canım yanıyor.
Bir kızla tanışmış tam 3 gün. 3 gün onlarca kez birlikte olmuşlar.Çadıra gelince seslerini duymuş ortak arkadaşımız.Sonraki gün gözleriyle görmüş. Sabah onları sarılmış, birlikte uyur görmüş.
Bana gitmeden hemen önce nasıl sarıldı? Nasıl sevdiğini söyledi. O günlerde o kızla yattıktan birkaç saat sonra nasıl bana Buğday Paresi diyebildi? İçim yanıyor çoook. İleriyi düşünemiyorum.Geçmişteki o anı hayal etmekten kurtulamyorum.
Daha anlatmak istediğim ama anlatırken beni mahveden çok şey var. Kafam da çok dağınık bu yüzden sizin üzüntünüzü görmezden geliyor gibi görünmek istemiyorum.Nolur sizi seven o kişiyi üzmeyin.Bir yolu varsa, var diyebiliyorsanız konuşun.
hiç aldatılmadım. ben kullanıldım benimki daha farklı. o yüzden birebir empati yapamayabilirim.
10 yıllık sevgilimle çok daha farklı, çok acı şeyler yaşadım. başka şekillerde güvenim kırıldı. acı olan bu. aldatılırsın, ihmal edilirsin, yarı yolda bırakılırsın, pek çok şey olur ama olayın özü güvendiğin birinin sana yanlış yapması. asla geçmez. kırılıyorsun çünkü.
tek tavsiyem var, içine atma. için çürüyor çünkü. ama insanların salak yorumlarına da izin verme. yaz buraya. içinde ne varsa dök. dibe vurmadan çıkamazsın. içinde tutunca neler olduğunu ben biliyorum.
bütün yorumları okumadım, ne kadar uzun bi ilişkiydi?
yok estağfurullah, acın taze, sadece destek olmak için yazdım ben. benim üzüntüm başka, ben onu üzüyor değilim, yani evet muhakkak üzmüşümdür ama reddeden terk eden ben değilim, ailevi sıkıntılar yüzünden olmadı, onun da ailesine karşı çıkacak gücü yoktu diyeyim.
Anlıyorum. Umarım sizin için en iyisi neyse o olur ve bir daha böyle acı şeyler yaşamazsınız. 2.5 yıldan fazlaydı.İçime atmam daha mı kötü bilmiyorum. Yazmak, anlatmak beni çok zorluyor.
Ben olayları öğrenince beni aradı ağlayarak. Özür diledi, onu sevmedim ben seni seviyorum dedi. Neden inanayım ki. Neden dinledim ki. Aslında beni kaybettiğine üzülmedi biliyorum.Beni sevdiği zamanların üzerinden çok geçti çünkü.Yaptığı onursuzluğa, şerefsizliğe vicdanı dayanmadı.Zaten yakın arkadaşıma da demiş ki, onu rahatlatmak için aradım.Üzüntüsünü azaltmak için.Yardımı batsın.
içine atman daha kötü. hastalıklar böyle geliyor. üzülme demeyeceğim, insan neye üzülüp neye üzülmeyeceğine kendisi karar verir. ama üzülüyorsan saklama. tek diyeceğim bu.
yazmak, anlatmak şimdi zorlayabilir, ama anlatmak istediğinde susma. dik duruyormuş gibi görünmek mahvetti beni. gururlu olmaya çalışmaktan tükendim. "ne üzülcem ya" dedim aylarca, nefret ettim ondan, sürekli sövdüm, ben ağlamaya şubatta falan başladım.
aranızda cinsellik var mıydı? yoksa onun yaptığını affettirmez tabi ki ama merak ettim sadece.
Kadin kadinin dusmani olmus.. boylesi ucuz erkeklerede, boylesi ucuz kadinlar yakisir.. kurtuldugunuza sukredin.. zor bir durum evet ama gecer neler gecmediki..
Bir şeyler vardı. Sadece ben birleşme anından korkuyordum.Zaman istedim.(Kendini zorlama, olmak zorunda değil diyordu) Hatta döndüğünde birlikte kalacaktık. Gitmeden öyle sözleşmiştik.
Ağlayamıyorum. Acımı yaşayamıyorum. Dün sarhoştum. O zaman da ağlamaktan çok sorular sormuşum, küfürler etmişim.İçimde hınç yok. İçimde atamadığım bir acı var.
hınç olmaması iyi. dedim ya şubata kadar çok öfkeliydim, kaybettiğim şeye ağlamaya o zaman başladım. acımı yeni yaşıyorum.
kimseyle beraber olmadı. o adama benden başka dokunan olmadı. belki o da isterdi yani ergenliğinin heyecanıyla biriyle beraber olmayı, ama yapmadı. sonra ben hazır olamadım, ne aptallık. yer önemli diyordum, evet yaşıyorduk bi şeyler ama birleşme yoktu. o an özel olsun istiyordum hep. nerde olacaktı ki alelade bi otel odasında mı benim babamın evinde mi onun babasının evinde mi? ben hiç hazır hissedemedim. artık hazırım ama geçti işte. aptallığıma yanıyorum.
cinselliği yaşamadığına seviniyorsun yaşamadığına pişman oluyorsun. herkesin hikayesi farklı işte.
Emin olun geçer, bir teselli mi bilmiyorum, belki henüz herşey tazeyken bunu yazmam anlamsız ama evliyken aldatılmak yerine sevgiliyken aldatıldığınız için ne kadar şükretseniz azdır, ne kadar acı çeksenizde, üzülsenizde, yaşadıklarınızı atlatmanız uzunda sürse birgün hiçbirşey hissetmeyeceksiniz ve sil baştan başlayacaksınız herşeye, iyi ki şimdi gördünüz öğrendiniz.Kadın keyfine bakmış, suç onda değil, nereden bilsin.Suç bile isteye kadına koşanda. Beni de yok sayarak üstelik. Ölmem ya acımdan. Geçecektir, geçer herhalde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?