Herkese merhaba
Size artık patlamak üzere olduğum bi derdimi anlatmak istiyorum.
Kendimi sabırsız biri zannederdim. Ama sanırım sabır taşı olsa çatlardı bunlar için..
5 yılı devirmiş bir ilişkim var. 3 sene önce mezun oldum. Kendisi ise 3 yıl okulu uzatarak geçen sene mayıs ayında mezun oldu. Okulu uzattığı dönemde destek oldum. Ben işe girince, para kazandığımı görünce hırslanır diye düşündüm fakat yanıldım
3 yıldır çalışıyorum böyle bir hırs göremedim.
Mezun oldu dil öğrenmek istedi saygı duydum 4 ay yurtdışında yaşadı ve pandemiden dolayı mart ayının sonunda gelmek zorunda kaldı.
Neredeyse 6 aydır evde oturuyor. Her yere başvuru yaptığını söylüyor. Şuan ekonomik bir krizin içerisindeyiz hemen iş bulmasını beklemiyorum zaten ama 28 yaşındaki adamın da öğlen 12de kalkıp boş boş vakit geçirmesi beni çok rahatsız ediyor. Haftada 1 gün 1 saat dil için bir yere gidiyor. Ben çok bunaldım evde olmaktan gibi konuşmalar yaptık ve bende artık geçen gün aldım karşıma ve dedim ki cambly indir pratik yap, bilgisayarda çizim programı öğren, maddi durumun var istediğin bir mesleki kursa git dedim. Arkadaşımızın iş yeri var ve mesleğimiz ile alakalı. Git orada vakit geçir iş akışını öğren üretim planlama öğren iş bulana dek staj gibi degerlendir dedim. Ya benim önceliğim iş bulmak vs dedi. Tamam o zaman iş bulana dek diyorum dedim. Tamam konuşacağım dedi neredeyse 1 haftadır konuşmadı ve çabalayacağım demesine rağmen hiç birşey göremedim henüz.
Allah aşkına ne yapayım siz söyleyin. O yaştaki bi insanın bu yaşantısı artık beni çok rahatsız ediyor. Daha ne kadar tahammül etmeliyim?
